Ik weet eigenlijk niet eens zeker hoe mijn koffieverslaving is begonnen. Als een energiek kind dat (letterlijk) rondjes rende, had ik het nooit overwogen.

Het was pas toen ik 19 was, toen een vriend me een kleine ijskoffie gaf na een late avond uit, dat ik het spul zelfs maar proefde. Ik vond het toen behoorlijk smerig… maar ik had de oppepper nodig op een slome ochtend.

Doorspoelen naar 2018. Ik ben begin dertig en woon sinds mijn studietijd in de overcafeïne-stad New York. Een leven zonder mijn favoriete drankje is moeilijk voor te stellen. Het is er voor mij als ik een opkikkertje nodig heb, of voor een formele zakenvergadering, of zelfs een geïmproviseerde bitchsessie met collega’s. Het houdt me op de been, ongeacht hoe weinig slaap ik heb gehad.

Dus stel je mijn verbazing voor toen ik erachter kwam dat ik misschien een koffie-intolerantie heb.

Lees meer: 10 overduidelijke tekenen dat je een voedselallergie of -intolerantie hebt

‘Het begon allemaal met een voedselgevoeligheidstest.’

Ik had altijd aangenomen dat ik gevoelig was voor bepaalde voedingsmiddelen. Als tiener kampte ik met cystische acne die verergerd leek door zuivel en chocolade. Maar in de loop der jaren, en na een Accutane-kuur, klaarde mijn huid op en lette ik niet meer zo goed op wat ik at.

Maar de laatste maanden voelde ik me angstiger dan normaal, mijn huid had last van kleine puistjes, en mijn maag was regelmatig van streek. (Net als elke keer dat ik koffie dronk, voelde ik een sterke behoefte om te gaan … TMI!) Ik vroeg me af of misschien koffie was niet eens met mij als vroeger.

Dus toen iemand bij Next Health, een Los Angeles medspa, stelde ik een Vibrant Wellness voedsel gevoeligheid test te nemen, besloot ik om het te proberen. Ik was daar al, een andere schoonheidsdienst aan het uitproberen (cryotherapie!), dus ik dacht waarom niet?

While er verschillende soorten tests zijn om voedselallergieën te beoordelen, degene die ik nam mat niveaus van IgG, een antilichaam dat door witte bloedcellen wordt geproduceerd, zegt Dr. Tania Dempsey, die zich in haar praktijk onder andere op voedselovergevoeligheden concentreert. “De gedachte is dat als een patiënt een hoog IgG-gehalte heeft voor een bepaald voedingsmiddel, dat erop moet wijzen dat het immuunsysteem ertegen vecht of het probeert af te stoten,” zegt ze.

Zij geeft echter toe dat IgG-waarden geen perfecte wetenschap zijn – dit soort tests moet je niet zomaar op de koop toe nemen.

Toen ik de testresultaten een paar weken later per e-mail ontving, was ik geschokt toen ik ontdekte dat ik hogere IgG-niveaus had voor een grote verscheidenheid aan voedingsmiddelen zoals rundvlees, kip en zelfs zwarte peper.

Lees meer: Als je net veel te veel koffie hebt gedronken, is dit wat je moet doen

‘Maar de grootste boosdoener? Koffie.’

Uh, wat? Volgens Megan Retterath, de nurse practitioner bij Next Health, gaf mijn test aan dat koffie (en andere voedingsmiddelen) een reactie in mijn lichaam teweegbrachten die bedoeld was om me uit te schakelen van toekomstige consumptie.

“Intolerantie voor koffie is niet zo ongewoon en kan zich bij elke persoon anders manifesteren, terwijl een allergie voor koffie minder vaak voorkomt, maar niet ongehoord is,” voegt Dr Dempsey eraan toe. “Reacties, of ze nu afkomstig zijn van allergie of intolerantie, kunnen komen van verbindingen in de koffie of op de cafeïne zelf.”

Volgens Dr Dempsey omvatten de meest voorkomende symptomen van koffie-intolerantie:

• huiduitslag
• netelroos en acne
• buikpijn en krampen
• mondzweren

Om de resultaten van de test te bevestigen, stelde Retterath voor dat ik een eliminatiedieet zou overwegen – het verwijderen van alle triggers uit mijn systeem voor een bepaalde periode voordat ik ze langzaam een voor een opnieuw introduceerde, om te zien welke problemen veroorzaakten.

Dat betekende het schrappen van alle voedingsmiddelen die door de test als triggers waren aangemerkt: rundvlees, kip, garnalen, wortelen, watermeloen, zwarte peper en, natuurlijk, koffie.

Er was ook geen ruimte om vals te spelen. Zelfs niet voor de kleinste ijskoffie. “Als je nog steeds voedingsmiddelen consumeert waar je gevoelig voor bent, zoals koffie, laat je nog steeds je immuunsysteem reageren en opvoeren – wat precies de tegenovergestelde reactie is die we willen,” zegt Retterath.

Het zou een alles of niets taak zijn.

Lees meer: Deze 7 voedingsmiddelen maken je beter wakker dan koffie

‘Ik geef toe, ik moest mezelf een goede twee weken oppeppen.’

Ik koos een datum ver in de toekomst, en stelde een herinnering in met Siri.

Toen die dag eindelijk aangebroken was, bedacht ik dat ik niet cold turkey kon gaan op cafeïne. Dus mijn ochtend Dunkin ‘Donuts run werd meer een ruil – iced groene of zwarte thee werd de norm, op aanbeveling van Retterath. En hoewel thee lang niet de schok geeft die koffie geeft, bespaarde het me een gigantische, cafeïne-gerelateerde migraine later op de dag.

Na een week geen koffie, en meer beperkte cafeïne, begon ik subtiele veranderingen te zien. Mijn huid leek een beetje te zijn opgeklaard. Mijn slaap – die altijd goed was geweest, ongeacht mijn cafeïne-inname – leek meer verfrissend. Ik was merkbaar (en ja, weer TMI) minder winderig en had minder last van mijn maag, en ik werd ’s morgens ook niet meer opgeblazen wakker. In feite voelde ik me over het algemeen echt gezond, en alsof er iets aan het veranderen was.

Dus probeerde ik een aantal van de andere voedingsmiddelen te verwijderen die op mijn test waren aangegeven.

Ongeveer een maand later was ik koffie en zijn vele genoegens grotendeels vergeten. Zeker, ik kreeg veel verwarde blikken van vrienden, familie en zelfs vreemden als ik zei dat ik geen koffie dronk. Maar over het algemeen voelde ik me geweldig – misschien wel het gezondste dat ik me ooit in mijn leven heb gevoeld.

Zes weken gingen voorbij, toen acht, toen tien. En toen bezweek ik.

‘Ik weet het, ik weet het. Ik begon weer koffie te drinken.

Ben ik ontploft? Nee, natuurlijk niet. Zag ik een zichtbare verandering in mijn lichaam? Reken maar.

Hoewel mijn huid niet uitbrak, voelde die, toen ik weer koffie ging drinken, meteen doffer aan en was ik over het algemeen onrustiger. Mijn maag voelde ook opgeblazen aan, net als ’s morgens voordat ik met het eliminatiedieet begon – ook al had ik geen andere voedingsmiddelen opnieuw geïntroduceerd.

Ik nam onmiddellijk contact op met de mensen van Next Health. Zou deze reactie kunnen bevestigen dat ik echt gevoelig was voor koffie?

Het korte antwoord: Misschien. Maar een deel van mijn reactie kon zo simpel zijn als mijn lichaam dat zich opnieuw aanpaste aan koffie na een lange afwezigheid, zegt Dr Darshan Shah, Retterath’s collega bij Next Health.

“Omdat koffie een zure drank en een irriterende stof is, kan het soms een opgeblazen gevoel veroorzaken als je maag-darmsysteem er geen tolerantie voor heeft ontwikkeld,” zegt hij.

Andere boosdoeners zouden lactose-intolerantie (voor creamer) of IBS kunnen zijn, zegt Dr Shah. Het zou verdere tests vergen om de oorzaak echt te achterhalen.

Vanuit mijn eigen experiment kan ik zeggen dat er zeker iets met koffie is dat mijn maag en huid van streek lijkt te maken. Ik voelde me beslist veel beter in de maanden dat ik het spul niet dronk. Maar ook al heb ik mijn koffie-inname aanzienlijk verminderd… oude gewoonten zijn moeilijk.

Mijn doel is om in de nabije toekomst weer koffievrij te worden. Java lijkt gewoon niet goed bij me te passen.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op www.womenshealthsa.co.za

Image credit: iStock