Bomen zijn al de oudste levende wezens ter wereld – het Westen heeft enkele van de oudste van de oude

We weten allemaal intrinsiek dat bomen oud zijn – de oudste levensvormen op onze planeet, prehistorisch in sommige gevallen. Van al het leven op aarde hebben zij het grootste vermogen tot oudheid; dit is waar bomen beroemd om zijn. Maar ook al weten we in het Westen dat bomen oud zijn, we verliezen misschien uit het oog op welke manieren bomen de tijdlijn van de mensheid zelf kunnen meten. Het Westen herbergt bijna alle oudste bomen van Amerika – en veel van de grootste ter wereld. We hebben ongelooflijk veel geluk dat we deze wijze tovenaars in ons midden hebben. Hier zijn de plaatsen in het Westen waar u hun grootsheid van dichtbij en in levende lijve kunt aanschouwen.

Pando: The One-Tree Forest of Quaking Aspen

Foto door Deb Snelson / Getty Images

Pando, de 47.000 bomen tellende klonale kolonie van mannelijke* beuken (Populus tremuloides) in Utah, zou een van de oudste levende organismen ter wereld zijn – het wortelsysteem van Pando is naar schatting 80.000 jaar oud. Laten we dit in perspectief plaatsen: Op dat moment in de geschiedenis was de moderne mens een gloednieuwe soort, nog maar net uit Afrika en net op weg naar Azië. 45.000 jaar voor de eerste botten en zelfs voor de eerste menselijke taal, was Pando een kiemplantje dat uit de grond van Utah ontsprong. Elke keer als dat gebeurde, betekende een nieuwe koolstoflaag dat de wortels van Pando een beetje verder konden uitlopen en een nieuwe scheut een beetje verder naar buiten konden schieten. Vandaag is Pando ongeveer 106 acres groot, een heel bos dat uitsluitend uit klonen van hemzelf bestaat, maar hij zou eindelijk het einde kunnen naderen – muildierherten hebben hem één voor één neergehaald, en verslinden de babyboomscheuten voordat ze de kans krijgen om volwassen te worden. Zijn dagen kunnen geteld zijn, tenzij de exploderende hertenpopulatie onder controle wordt gebracht, maar met wolven uitgeroeid uit het gebied en de jacht verboden (vanwege de nabijheid van huizen), zou de oplossing kunnen zijn om een hek te zetten rond het een-boom bos en hopen op het beste.

*Aspen is een tweehuizige soort, dus mannelijke en vrouwelijke bloemen staan op aparte planten

Waar te zien: In Fishlake National Forest in Zuid-Centraal UT

Methuselah: World’s Greatest Basin Bristlecone Pine

Methuselah is met zijn 4.852 jaar de op één na oudste eenstammige boom ter wereld.* Deze Great Basin Bristlecone Pine (Pinus longaeva) is een van slechts drie soorten van de Bristlecone Pine. De knoestige, ouderwetse Methusalem leeft in de White Mountains van Californië en heeft niet veel bosgenoten; de alkalische bodems van de White Mountains zijn niet erg gastvrij voor veel soorten en de ondergroei in het Ancient Bristlecone Pine Forest is eerder schaars. Methusalem’s nauwe verwant, de Rocky Mountain Bristlecone Pine (P. aristata), komt ook voor op “werelds oudste” lijsten (een individu, alleen bekend als CB-90-11, is 2.463 jaar oud).

*Met zijn datum eindelijk bevestigd in 2012, is er een andere Great Basin bristlecone pine die eigenlijk ouder is (5.068 jaar oud in 2020-geboren rond de tijd van de uitvinding van het wiel), maar de exacte locatie van deze gezonde, naamloze specimen is geheim gehouden. Net als Methusalem, leeft het ergens in de Witte Bergen.

Waar te zien: Methuselah Grove in het Ancient Bristlecone Pine Forest van Inyo National Forest

General Sherman: The World’s Largest (Single-Stem) Tree

Wanneer we denken aan de sequoiawouden van Noord-Californië, is dit degene die in ons opkomt: de General Sherman Tree in Sequoia National Park. De grootte is belangrijk: Deze 2.100 jaar oude mammoetboom (Sequoiadendron giganteum) is de grootste (qua volume) boom op aarde, is ongeveer 275 voet hoog en weegt naar schatting 1.385 ton. Zoals vele bomen in de parken, werd hij in de jaren 1870 genoemd naar een leider in de toen pas uitgevochten Burgeroorlog. Wij geven de voorkeur aan de gewone naam van de boom, een knipoog naar de inheemse Amerikaanse polymaat Sequoyah, die het Cherokee-schrijfsysteem uitvond.

Waar te zien: Noordelijk einde van Giant Forest in Sequoia National Park

De Bennet Juniper: America’s Biggest Juniper

Foto door Dave Bunnell / Wikimedia Commons

Met een leeftijd van ongeveer 2200 jaar staat deze forse honingboom er al even lang als de Chinese Muur. Deze boom is gehuld in een waas van verbijstering – een raadsel gewikkeld in een puzzel gewikkeld in een mysterie. In de eerste plaats konden zij de leeftijd niet precies vaststellen; in de loop van de decennia hebben talrijke dendrologen er met hun aanwasboormachines in geboord om de ringen te tellen, met gemengde resultaten. Ze probeerden hem te vergelijken met het aantal ringen van nabijgelegen (dode) bomen van vergelijkbare grootte – deze waren ongeveer 6.000 jaar oud – maar dit bleek onnauwkeurig omdat de oude Bennett in de buurt van een waterbron groeit, waardoor hij groter (12,7 voet in diameter) kon worden dan zijn buren. Tijdens de meest recente boring (in 1989, op verzoek van de huidige eigenaars, de Save the Redwoods League), werd bekend dat Bennett een dode kern heeft en daarom zal zijn ware leeftijd wellicht nooit bekend worden.

Waar te zien: Stanislaus National Forest in Tuolumne, CA

Dawn Redwood: Sequoia’s “levende fossiele” neef

Foto door Jackal Pan / Getty Images

Iedereen kent de kustsequoia’s (Sequoia sempervirens) van Noord-Californië (ze hebben hun eigen nationale park) en de beroemde “Tunnel Tree” – een mammoetboom (Sequoiadendron giganteum) die in 2017 door een storm werd geveld.* Maar er is een nog oudere soort – een levend fossiel uit het Mioceen (23 tot 5 miljoen jaar geleden) dat het officiële staatsfossiel van Oregon is: de metasequoia (Metasequoia glyptostroboides). Deze inheemse soort uit China was voorheen alleen bekend uit de fossielen en men dacht dat hij uitgestorven was tot in de jaren 40 van de vorige eeuw, toen de eerste levende populaties werden ontdekt in centraal China. Na de ontdekking werden de zaden over de hele wereld verspreid, ook in Portland – de exemplaren in de City of Roses werden in 1948 geplant, waardoor ze tot de oudste van het land behoren. Net als lariks zijn deze majestueuze naaldbomen bladverliezend; dat wil zeggen, ze verkleuren en laten hun bladeren vallen in de herfst, net als esdoorn of eik.

Waar te zien: Hoyt Arboretum in Portland, Oregon

*Drive-thru sequoia fans, take heart: er zijn nog twee staande tunnelbomen in het Westen: de Chandelier Tree in Leggett, CA, en een (dode, maar nog staande) tunnelboom in Tuolumne Grove in Yosemite National Park.

Another Living Fossil: Gingko, de venushaarboom

Foto door Istvan Balogh / Getty Images

Over levende fossielen gesproken, gingko (Gingko biloba) is het enige overgebleven lid van de hele Gingkophyta-plantenafdeling – alle verwanten zijn al lang uitgestorven. Omdat de boom oorspronkelijk uit China komt, leveren gefossiliseerde gingko-specimens die in Centraal Washington zijn gevonden, het bewijs dat Noord-Amerika ooit met Azië verbonden was.

Waar te zien: Elk arboretum, Japanse, of Chinese tuin in het Westen, zoals Portland’s Hoyt Arboretum. Bekijk de versteende versie in Gingko Petrified Forest in Kittitas, WA (waar ook tientallen andere versteende soorten te vinden zijn).