Lou Gehrig stierf 75 jaar geleden. Zijn ziekte verwoest nog steeds
Donderdag is het 75 jaar geleden dat op 2 juni 1941 Lou Gehrig overleed, de grote Yankees honkbalspeler bij wie amyotrofische laterale sclerose (ALS) werd vastgesteld, een progressieve slopende en fatale aandoening die vandaag de dag nog steeds vaak wordt aangeduid als “Lou Gehrig’s ziekte.”
Die maand noteerde TIME Magazine hoe Gehrig werd herdacht in stadions in het hele land:
In elk balpark hingen de vlaggen halfstok. In New York’s Polo Grounds, Brooklyn’s Ebbets Field en Detroit’s Briggs Stadium – waar New Yorkse clubs speelden – stonden de fans blootshoofds voor een minuut van stille hulde. In de Hall of Fame van het honkbal in Cooperstown, N.Y., liepen rouwenden langs een in zwart gewikkelde plaquette. Want de honkbalwereld rouwde vorige week om de 37-jarige Lou Gehrig, voormalig Yankee eerste honkman, die na twee jaar was bezweken aan een zeldzame, ongeneeslijke ziekte die bekend staat als amyotrofische laterale sclerose.
Nog maar een paar jaar eerder had Gehrig de bijnaam het “IJzeren Paard,” verdiend voor zijn succes aan de slag. In een artikel over de World Series in 1936 schreef TIME dat Gehrig “jongensachtig trots is op het zo ver mogelijk slaan van een honkbal en het zo snel mogelijk rondrennen op de honken.”
Maar hij begon al snel zijn vonk te verliezen. In 1938 vertraagde zijn spel, evenals zijn coördinatie, en tijdens het seizoen 1939 zette hij zichzelf op de bank, waarmee een einde kwam aan een reeks van 2.130 wedstrijden. In juni van dat jaar kreeg Gehrig de diagnose ALS van de Mayo Kliniek. Het verklaarde zijn slopende vaardigheden, maar de diagnose ging niet gepaard met een behandeling. Op 4 juli 1939 werd een “Lou Gehrig Appreciation Day” gehouden in het Yankee Stadium. In een krachtige toespraak, zei Gehrig: “Fans, de afgelopen twee weken hebben jullie kunnen lezen over de tegenslag die ik kreeg. Maar vandaag beschouw ik mezelf als de gelukkigste man op aarde. Ik ben zeventien jaar in honkbalstadions geweest en heb nooit iets anders dan vriendelijkheid en aanmoediging van jullie fans ontvangen.”
Verzamel uw geschiedenis op één plaats: meld u aan voor de wekelijkse TIME History nieuwsbrief
Zoals TIME in 1940 meldde, probeerde Gehrig tevergeefs om de voortgang van de ziekte te stoppen. Hij probeerde een verscheidenheid aan behandelingen, waaronder het innemen van grote hoeveelheden vitamine E via injectie en via de mond. “Het is nog te vroeg voor waarneembare resultaten, maar de doktoren zijn opgewekt, want vijf andere patiënten zijn zichtbaar verbeterd, na lange maanden van behandeling,” schreef TIME. (Studies hebben gekeken of vitamine E de ziekte kan voorkomen, maar meer onderzoek is nog nodig). En omdat hij zijn diagnose openbaar had gemaakt, keek de wereld ook toe – en hoopte – hoe hij een antwoord zocht. Terwijl nieuwsberichten ademloos verslag deden van elke poging, zelfs tijdens zijn leven, begon ALS de naam te krijgen die veel mensen nog steeds kennen: zoals Jonathan Eig opmerkt in zijn boek Luckiest Man: The Life and Death of Lou Gehrig, verkondigde de New York Times in maart 1940 dat er een geneesmiddel was gevonden voor de “ziekte van Gehrig”. Diezelfde maand kopte TIME een update over zijn vooruitgang GEHRIG’S DISEASE.
Eindelijk bezweek hij echter.
In de afgelopen jaren is ALS – dat elk jaar ongeveer 5600 mensen in de VS treft – opnieuw in de schijnwerpers komen te staan. In 2014 ging de ALS Ice Bucket Challenge, een inzamelingsactie via sociale media om onderzoeksgeld in te zamelen voor de ziekte, viraal. Iedereen, van Oprah tot LeBron James, gooide water over zichzelf heen en doneerde aan het goede doel, waarmee miljoenen werden ingezameld. Sommige mensen met ALS zijn ook voorstanders geworden van de Right to Die-beweging, die zelfmoord met hulp van een arts legaal wil maken voor mensen die terminaal ziek zijn.
Een volle 75 jaar na de dood van Gehrig is ALS nog steeds een verwoestende diagnose, ondanks tientallen jaren onderzoek. Terwijl de zoektocht naar een geneesmiddel doorgaat, blijven velen geïnspireerd door Gehrig’s moed, en de woorden uit zijn historische toespraak uit 1939: “Ik sluit af met te zeggen dat ik misschien een moeilijke periode achter de rug heb, maar dat ik ontzettend veel heb om voor te leven.”
Ontvang onze Geschiedenis Nieuwsbrief. Plaats het nieuws van vandaag in context en bekijk hoogtepunten uit de archieven.
Dank u!
Voor uw veiligheid hebben we een bevestigingsmail naar het door u opgegeven adres gestuurd. Klik op de link om uw inschrijving te bevestigen en onze nieuwsbrieven te ontvangen. Als u de bevestiging niet binnen 10 minuten ontvangt, controleer dan uw spam-map.
Neem contact met ons op via [email protected].