Heeft u zich ooit schuldig, rusteloos, teleurgesteld of verloren gevoeld omdat u uw levensdoel niet kon bepalen? Overal waar ik kom, lees ik of krijg ik te horen dat ik mijn doel moet vinden. Ik heb me bij dit dogma aangesloten en duizenden mensen hetzelfde verteld – je moet je doel vinden om gelukkig te zijn.

Wat als je je doel niet kunt vinden? Of misschien heb je het nastreven van wat je dacht dat je doel was, moeten opgeven om te overleven. Bent u een mislukking?

Al tientallen jaren worden kinderen opgevoed met de boodschap dat ze speciaal zijn en zelfhulpboeken hekelen de noodzaak om je Ware Noorden te vinden. In plaats van ons te helpen ons beste zelf te realiseren, zou dit ons kunnen aanzetten tot het gevoel dat ons leven nooit goed genoeg is of erger nog, dat we nooit goed genoeg zijn? Zijn degenen onder ons die onze roeping niet hebben gehoord, gedoemd tot een onophoudelijk najagen van ongerealiseerd potentieel?

Kun je je leven richten zonder een specifiek doel aan te wijzen of een visie op persoonlijk succes te definiëren?

Om te beginnen, laat me verduidelijken wat ik bedoel met “levensdoel”. Ik heb het over het definiëren van een specifieke actie waar je je hele leven aan kunt wijden. Doel is dus niet een doel dat je zult bereiken, een voornemen om je best te doen in je rol als ouder, partner of leraar, of een verlangen om je elke dag op een bepaalde manier te voelen. Doelgerichtheid betekent iets doen dat een positief effect heeft op anderen, iets geven of delen dat een sterk emotioneel resultaat heeft op jezelf en anderen, of werken aan het veranderen van een sociale structuur die misschien niet helemaal zal gebeuren in je leven.

Je zou doelen moeten hebben die je zult bereiken, een intentie om je best te doen in een rol, en een verlangen om je elke dag op een bepaalde manier te voelen. In feite zijn deze doelen misschien beter om je op te richten dan op zoek te gaan naar het definiëren van je ene levensdoel als je het niet lijkt te kunnen vinden.

Maar doelen, intenties en goede gevoelens zijn misschien niet genoeg. De meeste mensen hebben een behoefte aan het toekennen van betekenis, waarde en belang aan hun leven. We zijn van nature sociaal gemotiveerd, dus deze waardering heeft meestal betrekking op de impact die we op anderen hebben.

Mark de Rond schreef over de noodzaak om je focus te veranderen van wat “ik” nodig heb naar wat ik doe voor “ons” in een HBR blog, Are You Busy at Work, but Still Bored? Ik ben het eens met de Rond’s opmerking dat mensen het gevoel moeten hebben dat het werk dat ze doen de moeite waard is, maar ik denk niet dat het verleggen van de focus van “ik” naar “wij” vereist dat je een sabbatical neemt of van carrière verandert. Het verheffen van de wens om anderen elke dag van dienst te zijn op zelfs kleine manieren vereist een verandering van hart en geest, niet van locatie.

Ja, deze verandering in perspectief van “ik” naar “wij” kan moeilijk zijn om te doen. Het is moeilijk om je hersenen opnieuw te bedraden nadat je jarenlang te horen hebt gekregen dat je je op je speciale zelf moet richten, je doelen moet bereiken en je doel moet vinden. Zeggen dat je je hartstochtelijk en liefdevol wilt wijden aan het helpen van anderen met weinig eigenbelang kan ertoe leiden dat je je meer in de steek gelaten dan voldaan voelt.

Hoewel, je kunt je gevoel van “ik” in evenwicht brengen, niet vervangen, door je gevoel van “wij” met zelfbewustzijn, zelfaanvaarding en keuze. Wat is er nodig om deze verschuiving te maken? Ten eerste, laat je gehechtheid aan het hebben van een levensdoel en een duidelijke visie op je toekomst los als je die nu niet hebt.

Overweeg het dwingende streven naar het vinden van je levensdoel te veranderen in het belangrijker te maken om te ontdekken “wat geeft betekenis aan mijn leven vandaag.”

In de nieuwe editie van Repacking Your Bags: Lighten your load for the good life, de auteurs praten over hun visie op een goed leven als, “Leven op de plaats waar je thuishoort, met mensen die je liefhebt, het juiste werk doen, op doel.” Hoewel ze praten over het hebben van een levensdoel, ik geloof dat leven “op doel” betekent iets anders.

Leven “op doel” betekent dat je bewust leven. Je kunt naar je leven kijken en het gevoel hebben dat “alles goed is.”

Denk eens na over deze vragen:

• Wat vind ik dat ik op dit moment in mijn leven had moeten doen? Kan ik een vergelijkbaar effect bereiken met wat ik nu kan doen of met de wijsheid die ik heb vergaard?
• Wat wil ik vaker voelen in mijn leven? Wat geeft me deze gevoelens nu?
• Hoe kan ik me inzetten voor een leven waarin ik me goed voel over de impact die ik elke dag op anderen heb?

Het is goed om de waarde van je pad in twijfel te trekken. Ik geloof dat dat is wat we meemaken in de levensfase die we midlife noemen. Maar stel de vragen met nieuwsgierigheid, niet vol angst omdat je bang bent dat je nooit het juiste pad zult vinden.

Heb je nog steeds het gevoel dat er meer in je leven zou moeten zijn? Wees dan bereid om naar je verleden te kijken. Wat wekt verdriet, spijt en zelfs woede op als u terugkijkt? Deze gebeurtenissen kunnen u aanwijzingen geven over hoe u uw toekomst vorm wilt geven.

Werk er dan aan om u bewust te worden van wat u viert, waar u dankbaar voor bent, en wat u in het heden doet glimlachen en lachen. Het stellen van doelen om deze gebeurtenissen te herhalen kan van meer betekenis zijn dan het stellen van je doelen op een ongrijpbaar doel.

Ten slotte, accepteer dat je leven een achtbaanreis zal zijn terwijl dromen zowel worden bereikt als gecorrigeerd. Wat je veerkracht geeft, kan belangrijker zijn dan de specifieke ups en downs.

Maak een einde aan het verzwaren van jezelf met de behoefte aan een doel en je angst om je aan het einde van het leven niet vervuld te voelen. In plaats van alles te willen hebben, probeer je te voelen alsof je alles al hebt. Je leven zal zich dan met meer gemak en gratie ontvouwen.