Deze studie tracht de milieu-impact en het energievoordeel van offshore windenergiesystemen te evalueren aan de hand van life cycle assessment (LCA) en netto energie analyse. De milieu-impact van offshore-windenergiesystemen is voornamelijk gebaseerd op ferrometaal, dat wordt gebruikt om de funderingen, torens en gondels te installeren. De impactcategorieën met de grootste relevantie waren fossiele brandstoffen en respiratoire anorganische stoffen. In deze studie is ervan uitgegaan dat de levenscyclus van een offshore-windenergiesysteem vier fasen omvat (productie, installatie, exploitatie en onderhoud, en einde van de levensduur). In deze studie werden twee scenario’s onderzocht. Het grootste verschil tussen de scenario’s was dat in scenario 2 een offshore onderstation was opgenomen. De totale milieu-impact in scenario 2 was ongeveer 10% groter dan die in scenario 1. De netto-energieanalyse in deze studie omvatte de evaluaties van de cumulatieve energievraag (CED), het energierendement op investering (EROI) en de energieterugverdientijd (EPT). Voor scenario’s 1 en 2 bedroeg de CED respectievelijk 0,192 en 0,216 MJ/kWh, de EROI 18,7 en 16,7, en de EPT 12,8 en 14,4 maanden. Bovendien leverde elk scenario, wanneer rekening werd gehouden met de recycling van afvalmaterialen, een 25% lagere milieu-impact, een 30% lagere energiebehoefte en een 4 maanden lagere EPT op.