Door: Leslie Cane: Soms hoor ik van echtgenotes die alleen wonen omdat hun man is vertrokken en verhuisd. Ze willen vaak heel graag dat hun man uiteindelijk weer thuis komt wonen, maar ze weten niet hoe realistisch dit zal zijn. Vaak heeft hij zich behoorlijk verzet tegen elke poging om hem terug te lokken. Als gevolg daarvan kan de vrouw zich gaan afvragen of zij zich niet op een teleurstelling voorbereidt door te hopen dat hij op een dag zal terugkeren.

Een opmerking waaruit dit zou blijken is iets als: “Mijn man verliet me en vertrok ongeveer acht maanden geleden. Het voelt als een eeuwigheid in plaats van acht maanden. Maar in veel opzichten voelt het als gisteren omdat er niet echt iets veranderd is. Er zijn momenten dat ik het gevoel heb dat we geen echte vooruitgang hebben geboekt. Mijn man vermijdt me zoveel hij kan. Soms voelt hij zich blijkbaar eenzaam en dan doet hij een tijdje aardig tegen me, maar dan trekt hij zich uiteindelijk weer terug en begint de cyclus weer van voren af aan. Sommige van mijn vrienden zeggen me dat ik een dwaas ben als ik niet verder ga met mijn leven. Ze vragen me waarom ik niet kan zien dat mijn man nooit meer terugkomt. Ik weet dat die mogelijkheid bestaat, maar ik kan het niet helpen me af te vragen als hij nooit terugkomt, waarom dan niet gewoon doorgaan en van me scheiden? Hij heeft nog geen enkele poging daartoe gedaan. Ik vraag me af of echtgenoten ooit terugkomen als ze verhuisd zijn. En zo ja, hoeveel?”

Wel, ik kan je zeggen dat echtgenoten terugkomen. De mijne kwam terug. En veel vrouwen reageren op mijn blog dat hun man ook is teruggekomen. Ik wil je niet de indruk geven dat het altijd gebeurt. Maar, het is ook niet zeldzaam. Ik heb geen officiële statistieken over echtgenoten die verhuisd zijn en later terugkwamen. Maar het is niet ongewoon dat mensen me vertellen dat ze in staat waren om zich te verzoenen, zelfs nadat hun man weg was en een tijdje verhuisd was. En er zijn genoeg mensen die toegeven dat ze nog niet in staat zijn geweest om hun echtgenoot terug te krijgen. Toegegeven, er zijn echtgenoten die vastbesloten zijn om nooit meer terug te komen en die, ondanks wat je doet of zegt, erg weerstandig zijn. Maar er zijn anderen die uiteindelijk wel terugkomen. Wat maakt het verschil tussen echtgenoten die wegblijven en echtgenoten die terugkomen? Ik zal enkele variabelen noemen die ik vaak zie in het volgende artikel.

Een man zal eerder terugkomen als hij gelooft dat hij niet terugkomt op dezelfde problemen: Ik kan je waarschijnlijk een hoop tijd en ergernis besparen door je te vertellen dat vaak smeken om thuis te komen zonder echte en blijvende veranderingen aan te brengen waarschijnlijk niet zal werken. Velen van ons (waaronder ikzelf) denken dat als we blijven praten en hem blijven vertellen waarom hij terug moet komen omdat we zo verloren zijn zonder hem, hij uiteindelijk zal “toegeven” en naar huis zal komen. Maar waar we op dat moment niet op rekenen, is dat zelfs als hij terugkomt, hij dat met tegenzin zal doen. En, als hij terugkomt en er is niets veranderd, wat weerhoudt hem er dan van weer te vertrekken als de dingen weer uit elkaar vallen?

Zo graag als je wilt dat hij naar huis komt, er is een betere manier. De beste manier om hem thuis te krijgen is hem te laten zien (in plaats van hem te blijven vertellen) dat dingen kunnen en zullen veranderen. En, afhankelijk van wat jullie problemen zijn, heb je misschien wat hulp nodig om die verandering tot stand te brengen. Maar het is de moeite waard, want het is (althans in mijn ervaring en mening) de meest effectieve manier om hem te laten voelen dat het in zijn voordeel zal zijn om thuis te komen.

Een andere variabele die van belang is, is of je de intimiteit tussen jullie kunt herscheppen of herstellen. Niemand wil thuiskomen en zich zorgen maken dat het ongemakkelijk zal zijn of dat dingen geforceerd zullen aanvoelen. Maar als hij weet dat hij gemakkelijk binnen kan lopen in een comfortabele en verzorgende situatie, zal hij hoogstwaarschijnlijk heel graag naar huis willen komen. Dit kan tijd kosten en het kan niet geforceerd worden. Het kan ook een goed idee zijn om hem te laten wennen aan het idee van thuiskomen.

Je begint heel klein met elkaar gewoon regelmatig te zien zonder dat er sprake is van thuiskomen en zonder enige druk. Als dat goed gaat, begint u uit te gaan en plezier te maken. Als dat eenmaal goed gaat, laat je hem misschien in de weekenden blijven. Door op deze manier geleidelijk te werk te gaan, laat je de dingen in een heel realistisch tempo uit elkaar vallen, wat veel van de druk wegneemt. En dit geeft u beiden meer vertrouwen dat de dingen goed zullen gaan als hij eenmaal weer naar huis verhuist.

Maar om de oorspronkelijke vraag te beantwoorden, ja, mannen verhuizen de hele tijd weer naar huis. Het is niet eens zo zeldzaam. De sleutel is om hem te inspireren om naar huis te willen komen in plaats van het doel is alleen maar om hem te slijten, zodat hij met tegenzin naar huis komt voordat hij er echt klaar voor is.

Er was een tijd dat ik ook dacht dat mijn man nooit naar huis zou komen. Maar hij kwam wel. Ik had geluk omdat ik een plan had dat werkte. Ik realiseer me dat niet alle mannen thuiskomen, maar ik geloof dat velen dat wel doen. Als het helpt, kunt u op mijn blog meer lezen over hoe ik onze scheiding heb doorstaan http://isavedmymarriage.com

Gedeponeerd onder: Uncategorized door admin