Door Luanne J. Hunt

Zanger/muzikant Lee Ferrell heeft zo’n beetje alle denkbare populaire muziek gespeeld.

De vader van komisch acteur Will Ferrell, begon zijn professionele carrière als saxofonist en pianist bij het popduo de Righteous Brothers. Toen zijn eerste periode bij de groep halverwege de jaren zestig was afgelopen, toerde Ferrell met verschillende andere bands langs de westkust, waar hij optrad in genres variërend van country tot blues tot rock ‘n’ roll.

Ondanks – of misschien juist dankzij – zijn diverse muzikale achtergrond, geeft Ferrell toe dat hij niet echt kan zeggen welke muziekstijl hem het meest inspireert. De autodidact zegt dat het belangrijker is dat een melodie hem ergens diep raakt, ongeacht de stijl. Anders is de kans groot dat hij dat liefdevolle gevoel vrij snel verliest.

“Ik hou er echt van om de dingen te doen waarbij ik kan zingen, op de hoorn kan blazen en orgel kan spelen,” zei Ferrell, 65, die de meeste vrijdagavonden optreedt in McKenna’s on the Bay in Long Beach. “Het gaat niet zozeer om het genre van het liedje, maar om het gevoel achter het liedje en hoe het je de rillingen over je rug kan bezorgen. Als dingen zo samenkomen, dat is wanneer ik echt geïnspireerd raak.”

Ferrell, die in Irvine woont, zei dat zijn professionele carrière in het begin van de jaren zestig begon toen hij van zijn geboorteland North Carolina naar Californië verhuisde. Zijn passie voor muziek bracht hem ertoe lid te worden van een in Los Angeles gevestigde band die regelmatig optredens had in het lokale nachtclubcircuit.

Die band effende de weg voor hem om met de Righteous Brothers te spelen, zei Ferrell.

“Sommige van de jongens in de groep kenden Bill (Medley) en Bobby (Hatfield),” zei Ferrell, die opgroeide in Roanoke Rapids, Va. “Ze vroegen ons hen te ondersteunen bij hun optredens in de stad. Dat deden we totdat ze groot werden met `You’ve Lost That Lovin’ Feelin’ ‘ en gingen toeren met een andere groep spelers.”

Hoewel Ferrells carrière toen een andere wending nam, groeide zijn band met de Righteous Brothers uit tot een levenslange vriendschap. In de loop der jaren toerde Ferrell regelmatig met Medley en Hatfield (die in 2003 overleed), speelde piano en fungeerde als hun road manager.

“Ik vond het geweldig om Lee op de weg te hebben omdat hij een van mijn naaste en dierbaarste vrienden is,” zei Medley vanuit zijn huis in Branson, Mo. “En hij is een zeer heldere, goed opgeleide man die toevallig ook een fenomenale muzikant is.”

Voordat hij roem en fortuin vond in Hollywood, haalde Will Ferrell een graad in sportinformatie aan USC en zei dat hij vastbesloten was om sportverslaggever te worden. Maar na zijn afstuderen besloot hij een carrière als acteur en stand-up comic na te streven, waar zijn vader naar eigen zeggen volledig achter stond.

“Pa gaf me een van de beste adviezen” voordat hij het groot maakte, zei Will. “We hadden een lunch op een dag en ik vroeg hem om mij enkele wijze woorden te geven. Hij zei: `Will, als het alleen om je talent ging, zou ik me geen zorgen over je maken. Maar het draait allemaal om geluk.’ Toen hij dat zei, nam het de druk weg om te slagen in zoiets en demystificeerde het.”

In 2006 schreef Lee Ferrell het nummer “Goodbye Cowboy” voor de speelfilm “Talladega Nights” van zijn zoon. Hij schreef ook het nummer “Brother” voor de komedie “Step Brothers,” die 25 juli opent met Will Ferrell en John C. Reilly in de hoofdrollen. “Brother’, dat werd opgenomen in Hal Ratliff’s studio in Lakewood, is een Ierse hymne over familiebanden.

“Dat het lied van mijn vader in de film zit is leuk, want het is niet zo dat ik zei: ‘Hé, stop het lied van mijn vader in de film,'” zei Will. “Het was de regisseur (Adam McKay) en de andere creatieve besluitvormers die het wilden opnemen, dus dat is zo bevredigend voor zowel mij als mijn vader.”

In de toekomst zei de oudere Ferrell dat hij van plan is om meer liedjes te schrijven terwijl hij bij McKenna’s blijft spelen. Hij kijkt ook uit naar komende opnamesessies met Ratliff, die hij ontmoette toen Ratliff piano speelde voor de Righteous Brothers.

Ratliff en drummer Richard Torres begeleiden Ferrell bij McKenna’s en Ferrell zei dat hij Ratliff als een van zijn grootste muzikale inspiratiebronnen beschouwt.

“Hal en ik hebben een onuitgesproken muzikale band,” zei Ferrell. “Ik heb zoveel meer zin om te spelen als ik met hem werk. En we hebben zo’n geweldige tijd op het podium gewoon rond clowning en doen gek. Ik denk dat iedereen veel meer plezier heeft als je niet te serieus wordt.”

Luanne J. Hunt is een freelance schrijfster uit Hesperia.