Rond 580.000 mensen noemen Wyoming hun thuis. Dat is minder dan in welke andere staat dan ook, maar wat een geluksvogels. Wyoming heeft een spectaculair landschap, met afwisselend weelderige prairie en woestijn, ruige bergen en beboste heuvels. In grote lijnen is Wyoming verdeeld in drie geografische basisgebieden: de Rocky Mountains, de intermountain basins – gebieden die tussen de bergen liggen – en de Great Plains. Elk is de thuisbasis van een aantal werkelijk buitengewone kenmerken.

Rocky Mountains

De Rocky Mountains beslaan een uitgestrekt gebied van Wyoming, waaronder het grootste deel van de westelijke helft van de staat. Wyoming’s deel van de Rockies bestaat eigenlijk uit verschillende bergketens, waaronder de Bighorn Mountains, de Absaroka Range, de Tetons en de Wind River Range. De Continental Divide volgt de top van de Rockies door het hart van de staat. Theoretisch gezien komt elke druppel regen die ten westen van deze denkbeeldige lijn valt uiteindelijk in de Stille Oceaan terecht; elke druppel die ten oosten valt, komt in de Atlantische Oceaan terecht. Misschien wel de beste plaatsen om het ongelooflijke landschap van de Rocky Mountains in Wyoming te bewonderen zijn Grand Teton National Park en het nabijgelegen Yellowstone National Park. Beide parken zijn gemakkelijk bereikbaar vanuit de stad Jackson, Wyoming, en beide bieden eindeloze mogelijkheden voor sightseeing, wandelen, kamperen en vrijwel elke andere outdoor bezigheid. Plan een bezoek in juni of september om de zomerdrukte voor te zijn, maar vermijd de winter, wanneer barre omstandigheden en beperkte voorzieningen deze parken zo goed als ontoegankelijk maken.

Intermountain Basins

De intermountain basins zijn de relatief laaggelegen gebieden die liggen tussen de bergketens van Wyoming. Typisch vlak, dor en bevolkt door winterharde sagebrush, jeneverbes en cactusvijg, bieden deze bekkens weidse, panoramische uitzichten die alleen worden onderbroken door af en toe een rotsachtige uitloper of stoffig Western-stadje. Als je door de staat rijdt via de I-80 tussen Laramie en Evanston krijg je een schijnbaar eindeloos voorbeeld van dit soort landschappen. In andere gebieden kunnen de intermountain basins verrassend levendige, diverse gebieden zijn. In Bighorn Canyon National Recreation Area, dat de grens tussen Wyoming en Montana vormt, varieert het landschap van de steile wanden van de gelijknamige canyon en de toppen van de Bighorn Mountains tot de uitgedroogde Great Basin Desert en de oeverbossen langs de Bighorn River.

Plains en Prairies

Westelijk Wyoming wordt gedomineerd door bergen, maar het meest oostelijke deel van de staat is zeer zeker een deel van de Great Plains. Van de korte grasvlakte in het zuidoosten van Wyoming tot de gemengde grasvlakte verder naar het noorden hebben de graslanden van Wyoming meer regen te verduren dan het westen van de staat, maar naar Great Plains maatstaven zijn de omstandigheden nog steeds vrij droog. De graslanden van Wyoming worden op grote schaal gebruikt voor begrazing, met uitgestrekte vee- en schapenboerderijen die een voortdurende link vormen met het grensverleden van de staat. Om dit landschap te zien buiten de grenzen van particuliere ranches, ga dan naar Thunder Basin National Grassland, dat open is voor sightseeing, wandelen, jagen, vissen en verspreid backcountry kamperen.

Black Hills

Een kleine, geïsoleerde bergketen omringd door de Great Plains, de Black Hills bevinden zich grotendeels in de staat South Dakota, maar een klein deel strekt zich uit over de staatsgrens in Wyoming. De Black Hills van South Dakota trekken meer toeristen, waardoor Wyoming’s deel beslist buiten de gebaande paden blijft. De 78 mijl lange Wyoming Black Hills Scenic Byway biedt een prachtige rit door dit landschap, in wezen een eiland van dichtbeboste bergen omringd door een zee van gras. Devil’s Tower, een enorme en verbijsterende koepel van vulkanisch gesteente dat misschien wel Wyoming’s meest herkenbare geografische kenmerk is, ligt een paar mijl van de I-90 net buiten de Black Hills.