WOLFDOG

In het midden van de zomer van 2015 werd oprichter Nancy Smith benaderd door een echtpaar dat advies zocht over het opvoeden van een wolfhondpup die ze in North Carolina hadden gekocht. De pup was dol op hun herders, maar ze waren al het derde huis ervoor (als gevolg van een mislukte eerdere verkoop) en de pup had veel meegemaakt. Het echtpaar hield van de kleine man, maar ze realiseerden zich al snel dat ze er tot over hun oren in zaten. Toen kwamen ze erachter dat ze een mensenbaby verwachtten.

Daarop kreeg Shy Wolf het telefoontje met de vraag of we de pup in huis wilden nemen en hem een thuis voor altijd wilden geven. Natuurlijk zei Nancy JA en ze brachten het jong de volgende week naar hier. We brachten hem meteen naar onze dierenarts voor een gezondheidscheck, inentingen en ontlastingsonderzoek. Hij werd ook ingepland voor zijn sterilisatie en een röntgenfoto van zijn heup, omdat we ons zorgen maakten over zijn ontwikkeling en dieet. Hij bleek wat problemen te hebben met zijn poten, maar waar we ons echt zorgen over moesten maken was een vergrote nier! We zijn dit nog nooit eerder tegengekomen, dus er zullen meer tests volgen om te bepalen wat de beste aanpak is.

Onze primaire focus daarna werd het vinden van een “familie” voor hem, want elke pup heeft behoefte aan richting en gezelschap. Dat was een grotere uitdaging dan Nancy aanvankelijk had gehoopt, omdat het ene na het andere koppel een probleem leek te hebben met Jasper. Na verschillende pogingen met verschillende groepen, bleken Maraya en Misun op zijn minst tolerant te zijn, zij het schijnbaar onverschillig. Dat duurde echter niet lang, want Jasper had alle onderdanige lichaamstaal die men maar kon wensen en liet hen weten dat hij er was om te spelen en alleen maar een grote broer en zus wilde. Het was een geweldig gevoel om de twee oudere wolven te zien jagen en spelen met de jonge Jasper in het grootste verblijf dat we op het terrein hebben. We hadden ons geen gelukkiger einde… of begin kunnen wensen!

Jasper kwam bij Mia wonen toen we Koda verloren in de zomer van 2016. Ze kunnen heel goed met elkaar opschieten en we genieten ervan om deze langbenige puppy te zien groeien in zijn eigen. Begin 2017 trok Jena bij Jasper in en Mia trok bij Cree en Saia in, omdat zij en Saia op een eerder moment graag samenwoonden. Na een tijdje besloten Jasper en Jena dat ze niet met elkaar konden opschieten, dus trok Jasper in bij Crystal. Crystal en Jasper konden het een tijdje goed met elkaar vinden en Koti trok in januari 2018 bij Bogie in. Destiny arriveerde in juli 2018 in het asiel en Jasper toonde meteen zijn interesse in haar. Zij vond hem ook leuk dus trokken ze bij elkaar in.