Jack the Ripper terroriseerde Londen in 1888, vermoordde ten minste vijf vrouwen en verminkte hun lichamen op een ongebruikelijke manier, wat erop wijst dat de moordenaar een aanzienlijke kennis had van de menselijke anatomie. De dader werd nooit gepakt – of zelfs maar geïdentificeerd – en Jack the Ripper blijft een van Engelands en ’s werelds meest beruchte misdadigers.

Alle vijf moorden die aan Jack the Ripper worden toegeschreven vonden plaats binnen een mijl van elkaar, in of nabij de wijk Whitechapel in het Londense East End, van 7 augustus tot 10 september 1888. Verschillende andere moorden die rond die periode plaatsvonden zijn ook onderzocht als het werk van “Leather Apron” (een andere bijnaam die aan de moordenaar werd gegeven).

Er werd beweerd dat de moordenaar een aantal brieven had gestuurd naar de Londense Metropolitan Police Service (vaak bekend als Scotland Yard), waarin hij agenten beschimpte over zijn gruwelijke activiteiten en speculeerde over moorden die nog zouden komen. De bijnaam “Jack the Ripper” is afkomstig van een brief – die mogelijk een hoax was – die ten tijde van de aanslagen werd gepubliceerd.

Ondanks talloze onderzoeken die definitief bewijs van de identiteit van de brute moordenaar claimen, zijn zijn of haar naam en motief nog steeds onbekend.

De afgelopen decennia zijn er verschillende theorieën over de identiteit van Jack the Ripper geopperd, waaronder beschuldigingen aan het adres van de beroemde Victoriaanse schilder Walter Sickert, een Poolse migrant en zelfs de kleinzoon van Koningin Victoria. Sinds 1888 zijn meer dan 100 verdachten genoemd, wat bijdroeg aan de wijdverbreide folklore en het griezelige amusement rond het mysterie.

De ‘Whitechapel Butcher’

In de late jaren 1800 was het Londense East End een plaats die door de burgers werd bekeken met ofwel medelijden ofwel volslagen minachting. Hoewel het een gebied was waar geschoolde immigranten – voornamelijk Joden en Russen – een nieuw leven kwamen opbouwen en bedrijven begonnen, was de wijk berucht om zijn smerigheid, geweld en misdaad.

Prostitutie was alleen illegaal als de praktijk een verstoring van de openbare orde veroorzaakte, en duizenden bordelen en goedkope logementen boden aan het eind van de 19e eeuw seksuele diensten aan.

In die tijd werd de dood van of moord op een werkmeisje zelden in de pers vermeld of in de beleefde maatschappij besproken. De realiteit was dat “dames van de nacht” het slachtoffer waren van fysieke aanvallen, die soms de dood tot gevolg hadden.

Tot deze veel voorkomende geweldsmisdrijven behoorde de aanval op de Engelse prostituee Emma Smith, die door vier mannen werd geslagen en verkracht met een voorwerp. Smith, die later overleed aan buikvliesontsteking, wordt herinnerd als een van de vele ongelukkige vrouwelijke slachtoffers die werden gedood door bendes die beschermgeld eisten.

De reeks moorden die in augustus 1888 begon, onderscheidde zich echter van andere geweldsmisdrijven uit die tijd: Getekend door sadistische slachtpartijen, suggereerden ze een geest die meer sociopatisch en haatdragend was dan de meeste burgers konden bevatten.

Jack the Ripper maakte niet alleen een einde aan het leven met een mes, hij verminkte en ontbeende vrouwen, verwijderde organen zoals nieren en baarmoeders, en zijn misdaden leken een afschuw te verbeelden voor het hele vrouwelijke geslacht.

De erfenis van Jack the Ripper

Jack the Ripper’s moorden stopten plotseling in de herfst van 1888, maar de Londenaren bleven antwoorden eisen die zelfs meer dan een eeuw later niet zouden komen. De lopende zaak – die een industrie van boeken, films, tv-series en historische rondleidingen heeft voortgebracht – heeft te kampen met een aantal belemmeringen, waaronder gebrek aan bewijs, een scala aan verkeerde informatie en valse getuigenissen, en strakke regelgeving door de Scotland Yard.

Jack the Ripper is al meer dan 120 jaar onderwerp van nieuwsberichten, en zal dat waarschijnlijk nog tientallen jaren blijven.

Meer recent, in 2011, haalde de Britse detective Trevor Marriott, die al lang onderzoek doet naar de Jack the Ripper-moorden, de krantenkoppen toen hem de toegang tot ongecensureerde documenten rond de zaak door de Metropolitan Police werd ontzegd.

Volgens een artikel in ABC News uit 2011 hadden Londense agenten geweigerd Marriott de dossiers te geven omdat ze beschermde informatie over politie-informanten bevatten, en dat het overhandigen van de documenten de mogelijkheid van toekomstige getuigenissen van moderne informanten zou kunnen belemmeren.

Biografie met dank aan BIO.com