Onderwijsleiders hebben de afgelopen jaren de prestatiewinst en vooruitgang van Californische K-12-studenten geprezen, maar een jaarlijkse nationale rapportkaart heeft de Golden State onder de middelmaat beoordeeld – een solide C-minus, 10e van de bodem onder de 50 staten en Washington, D.C.

Nagenoeg over de hele linie in meerdere categorieën beoordeeld door het tijdschrift Education Week, scoorde Californië onder het nationale gemiddelde. Californië kreeg 69,9 van de 100 punten. Massachusetts stond bovenaan, gevolgd door New Jersey, Vermont, New Hampshire, Maryland en Connecticut; allemaal kregen ze een B.

De staat stond 41e in omstandigheden die kinderen helpen slagen, 39e in schoolfinanciering, en 30e in prestaties.

“Californië heeft geweigerd om zinvolle actie te ondernemen om de onderwijsproblemen aan te pakken waarmee onze staat wordt geconfronteerd, dus het was niet verrassend om te zien dat het slechte cijfer van Californië jaar na jaar hetzelfde bleef,” schreef Silicon Valley-ondernemer Dave Welch, die een mislukte uitdaging tegen de lerarenbeschermingswetten van Californië financierde, in een e-mail. De rechtszaak, bekend als Vergara v. California, hield vol dat wetten inzake vaste aanstelling en ontslag arme kinderen schaden en degenen die het meest behoefte hebben aan toegang tot hoogwaardige leraren.

Het Education Week-rapport keek naar meerdere manieren waarop staten kinderen opvoeden en voorbereiden op school. Voor de prestaties van leerlingen, bijvoorbeeld, overwoog het tijdschrift 18 maatregelen zoals afstudeerpercentages, lees- en wiskundetests, Advanced Placement-examenresultaten, gelijkheid en prestatiekloof.

In academische prestaties – zoals gemeten door de 2015 National Assessment of Educational Progress-test en door armoedecijfers – verdiende Californië een D-plus. Maar in verbetering in de loop van de tijd, noteerde de staat een C. In gelijkheid scoorde Californië een relatief hoge B-minus – maar dat was nog steeds 41e in het land, en onder het nationale gemiddelde van een B.

Hoe komt het dat, hoewel staatsambtenaren de vooruitgang in het onderwijs prijzen, Californië zo slecht afsteekt bij andere staten? Robert Oakes, een woordvoerder van Tom Torlakson, hoofd van het staatsonderwijs, wees erop dat Education Week zich baseert op oude gegevens. “Het is verouderd,” zei hij.

Hoe dan ook, andere staatsgegevens in het onderzoek zijn even oud. Maar, zei Oakes, “Californië beweegt zich in een positieve richting. We hebben onze investeringen in onderwijs drastisch verhoogd.”

De ranglijsten weerspiegelden niet alleen scholen, maar ook de samenleving – de omstandigheden die bijdragen aan het succes van kinderen. Dus terwijl de Californische vierde- en achtste-graads lees- en wiskundevaardigheidspercentages allemaal onder de 30 procent lagen, werd Californië ook naar beneden getrokken door zijn armoede, werkgelegenheid en lage opleidingsniveaus van ouders.

In ieder geval waren de bevindingen consistent in één opzicht: Op alle belangrijke nationale en internationale evaluaties van K-12 onderwijs, scoort Californië slecht.

Slechts op een paar gebieden overtrof Californië de natie. In school-financiën gelijkheid – grotendeels toegeschreven aan Jerry Brown ontworpen financiering herziening die meer geld toekent aan scholen onderwijzen meer immigranten en arme leerlingen – Californië behaalde een B-plus, boven het nationale gemiddelde – B. In verbetering in de tijd, Californië noteerde een C, waardoor het naar de negende plaats in de natie, die een gemiddelde van D-plus had.

De gegevens, Oakes zei, “laat zien dat we moeten blijven vooruitgaan.”

“Quality Counts” cijfers voor Californië onderwijs
K-12 prestatie: D+
Schoolfinanciering: D+
Kans op succes: C
Algemeen cijfer: C-