Een polarisatiefilter is een van de meest essentiële gereedschappen in de tas van een fotograaf. Het is typisch de eerste filter die landschapsfotografen kopen om hun foto’s onmiddellijk te verbeteren door er levendigheid en contrast aan toe te voegen. Het plaatsen van een polarisatiefilter op je lens is als het dragen van een gepolariseerde zonnebril over je ogen – het gepolariseerde glas blokkeert willekeurige lichtgolven om door te komen, waardoor een helderder beeld ontstaat. In dit artikel zullen we gedetailleerde informatie geven over polarisatiefilters, wat ze doen, waarom ze belangrijk zijn en waarom u zou moeten overwegen ze te gebruiken voor uw fotografiebehoeften.

Wat is een polarisatiefilter?

Een polarisatiefilter, ook wel “polarisator” genoemd, is een fotografisch filter dat gewoonlijk voor een cameralens wordt gebruikt om reflecties te verminderen, atmosferische nevel te verminderen en de kleurverzadiging van foto’s te verhogen. Het is een populair filter onder landschaps-, stads- en architectuurfotografen, hoewel het ook vaak voor andere soorten fotografie wordt gebruikt.

Hoe polarisatiefilters werken

Het overgrote deel van de atmosfeer van onze planeet bestaat uit gassen die onzichtbaar zijn voor het menselijk oog. Een klein deel van de atmosfeer bestaat echter uit waterdamp, verontreinigende stoffen en andere zwevende deeltjes. Deze elementen variëren in hoeveelheid naar gelang van het weer, het tijdstip van de dag en de plaats. Waterdamp en verontreinigende stoffen dragen bij tot nevel, die het zicht over lange afstanden vermindert, vooral in de buurt van watermassa’s. De nevel die we zien is het resultaat van lichtgolven die tegen deeltjes in de lucht botsen, waardoor willekeurigheid ontstaat. Zelfs op een heldere, zonnige dag kunnen onderwerpen in de verte door nevel worden verduisterd. De beste manier om die waas te doorbreken is het gebruik van een polarisatiefilter.

Net zoals deeltjes in de lucht het licht willekeurig maken, doen reflecterende oppervlakken dat ook. Door een polarisatiefilter te gebruiken, kunt u de kleurverzadiging in uw foto’s verhogen door reflecties van water, glas, bladeren en andere niet-metalen oppervlakken te verminderen. Bovendien kunt u met een polarisatiefilter diepblauwe luchten in uw opnamen creëren. Blauwe lichtgolven zijn korter dan rode en groene golven, waardoor ze gemakkelijker verstrooien. Door uw blik op de hemel te polariseren, voorkomt u dat willekeurig blauw licht in uw lens komt, waardoor u het zuiverst mogelijke blauwe licht overhoudt.

Polarisatie kan sterk variëren, afhankelijk van de hemelpositie van de zon, dus het is belangrijk om te begrijpen dat zowel de tijd van de dag als de tijd van het jaar van invloed kunnen zijn op de hoeveelheid polarisatie die men kan verkrijgen met een polarisatiefilter.

Wanneer een polarisatiefilter gebruiken voor de beste resultaten

Wij hebben een gedetailleerde gids over polarisatiefilters samengesteld, die u hieronder kunt bekijken:

Typen polarisatiefilters

Er zijn twee typen polarisatiefilters die tegenwoordig op de markt zijn: lineaire en circulaire. Deze typen hebben geen betrekking op de vorm van het polariserende filter, maar op de manier waarop lichtgolven worden gewijzigd als zij door het filter gaan. Lineaire polarisatoren hebben een enkele polariserende laag en veroorzaken kruispolarisatie van spiegels op SLR- en DSLR-camera’s, met meet- en autofocusproblemen tot gevolg. Circulaire polarisatoren (ook bekend als “CPL”) hebben daarentegen een tweede kwartgolvige laag die het licht repolariseert, waardoor ze veilig kunnen worden gebruikt op elke klassieke of moderne digitale camera. Het enige nadeel van een circulaire polarisator is de verminderde lichttransmissie in vergelijking met een lineaire polarisator.

Door de populariteit van DSLR-camera’s is de vraag naar lineaire polarisatoren in de loop van de tijd gekelderd, waardoor filterfabrikanten zich hebben geconcentreerd op het hoofdzakelijk maken van circulaire polarisatoren – van goedkope, slecht gecoate filters, tot hoogwaardige multi-coated circulaire polarisatoren met superieure lichttransmissie-eigenschappen. Hoewel lineaire polarisatoren vandaag de dag nog steeds beschikbaar zijn en prima werken op moderne spiegelloze camera’s, worden ze niet aanbevolen voor gebruik vanwege het niet beschikbaar zijn van hoogwaardige opties.

Filtervormen

Zowel lineaire als circulaire polarisatoren zijn er in verschillende vormen en vormen. De meest voorkomende vorm van een polarisatiefilter is cirkelvormig, dat is ontworpen om te worden vastgeschroefd op een filterschroefdraad van lenzen die deze hebben. Circulaire filters kunnen worden gebruikt op filterhouders, maar ook op lenzen met drop-in filterhouders. Een circulair polarisatiefilter is heel gemakkelijk te gebruiken. Zodra hij op de voorkant van de lens is bevestigd, kan hij met de klok mee of tegen de klok in worden gedraaid om het effect van polarisatie te vergroten of te verkleinen.

Je kunt ook rechthoekige polarisatiefilters tegenkomen. Het oorspronkelijke doel van rechthoekige filters was het gebruik in filterhouders. Dergelijke filters komen steeds minder vaak voor, omdat veel filterfabrikanten hun filterhouders hebben kunnen aanpassen voor grotere, cirkelvormige filters.

Ten slotte verkopen sommige fabrikanten zelfs drop-in polarisatiefilters die speciaal zijn gemaakt om in een bepaald type filterhouder te passen. Met de hierboven afgebeelde kunnen fotografen het polarisatiefilter eenvoudig draaien met behulp van de draaiknop aan de bovenkant.

Het belang van een polarisatiefilter bij landschapsfotografie

Door het feit dat zonlicht wordt weerkaatst over de hele atmosfeer en objecten die in een landschap aanwezig zijn, en uiteindelijk zijn weg naar je camera vindt onder specifieke hoeken, kunnen je landschapsfoto’s er uiteindelijk nogal dof en levenloos uitzien. Eenmaal bevestigd aan de voorkant van een lens en gedraaid naar een bepaalde hoek, is een polarisatiefilter in staat om het grootste deel van het gereflecteerde licht in een scène weg te snijden, waardoor uw foto’s onmiddellijk worden verbeterd door de kleurverzadiging en het contrast te verhogen.

Bij het fotograferen van onderwerpen op afstand, zoals bergen, kan een polarisatiefilter ook helpen bij het verminderen van atmosferische nevel, zoals hieronder verder wordt uitgelegd. Als je je dus afvraagt hoe sommige fotografen erin slagen rijke kleuren in hun foto’s te krijgen, vooral als het gaat om de lucht, gebladerte en onderwerpen in de verte, zul je merken dat ze vaak sterk vertrouwen op polarisatiefilters. Hoewel kleur zeker kan worden toegevoegd aan foto’s in de nabewerking, kan het effect van een polarisatiefilter niet volledig worden gerepliceerd in software, vooral als het gaat om het verminderen van reflecties en nevel in een scène, waardoor het filter onmisbaar is voor landschapsfotografie.

Maximale graad van polarisatie

De maximale graad van polarisatie treedt op in een cirkelvormige band op 90° van de zon, dus het is relatief eenvoudig om precies aan te geven waar de lucht op zijn donkerst zal verschijnen in uw foto’s. Een eenvoudige truc is om een pistool te vormen met je wijs- en duimvinger, en dan je wijsvinger recht op de zon te richten. Draai nu je duim met de klok mee of tegen de klok in (terwijl je je wijsvinger op de zon gericht houdt). De delen van de hemel waar je duim naar wijst zullen de maximale polarisatiegraad hebben, omdat ze in de juiste hoek staan ten opzichte van de zon. Dit betekent dat wanneer de zon recht boven je hoofd staat, dicht bij het zenit, de hemel horizontaal gepolariseerd zal zijn, waardoor de hemel er in alle richtingen min of meer gelijk uitziet. Kijk maar eens naar de onderstaande foto die op het middaguur is genomen:

Aan de andere kant, wanneer de zon zich dichter bij de horizon bevindt tijdens zonsopgang en zonsondergang, zal de hemel voornamelijk verticaal gepolariseerd zijn. Dit kan problemen opleveren bij het fotograferen van landschappen met een groothoekobjectief, omdat de meer gepolariseerde delen van de lucht zichtbaar zullen zijn in het kader, zoals hieronder te zien is:

De zon komt op aan de linkerkant van het beeld en het is duidelijk dat de polarisatie aan de rechterkant van de lucht in de bovenstaande afbeelding maximaal is, waardoor dat deel van de lucht veel donkerder is dan de linkerkant. Dergelijke situaties komen vaak voor bij het fotograferen van landschappen tijdens het gouden uur, dus men moet voorzichtig zijn bij het gebruik van een polarisatiefilter, vooral wanneer men fotografeert met een groothoeklens. In sommige gevallen kan het nuttig zijn over te schakelen op een telelens en u te concentreren op een veel kleiner deel van de scène, waardoor de ongelijke lucht effectief wordt verhuld.

Hier volgt een extremer voorbeeld van hetzelfde probleem dat zich voordoet bij zonsondergang:

Omwille van de nabijheid van de Morning Glory warmwaterbron in Yellowstone National Park en bij gebrek aan een ultragroothoeklens, moest ik een panorama schieten op 24mm brandpuntsafstand, samengesteld uit verschillende verticale frames. Toen het panorama in Lightroom was samengevoegd, werd het probleem van de polarisatie in de lucht heel duidelijk. Hier is duidelijk te zien dat de polarisatie in het midden van de hemel het grootst is – zowel links als rechts van het frame zien er in vergelijking veel helderder uit. Dit komt omdat de zon aan de rechterkant van het frame onderging, wat betekent dat het donkerste deel van de hemel verticaal zou zijn geweest, zoals hier te zien is.

Gradiënt luchten kunnen erg moeilijk zijn om mee om te gaan in de nabewerking, dus men moet erg voorzichtig zijn bij het gebruik van polarisatiefilters in de buurt van zonsopgang en zonsondergang tijden, vooral bij het gebruik van groothoeklenzen. In veel gevallen kan het effectief zijn om de hoeveelheid lucht in een scène te verminderen en het polarisatiefilter te draaien om het effect lichter te maken, zoals hieronder te zien is. In sommige gevallen, waarbij herkaderen niet gewenst is, kan het echter beter zijn het polarisatiefilter volledig te verwijderen om te voorkomen dat u een gradiënthemel vastlegt.

Hantering van onnatuurlijk donkere lucht

Wanneer uw camera is gericht op het deel van de hemel dat de maximale mate van polarisatie heeft en het circulair polarisatiefilter op zijn sterkste punt staat, kan de lucht onnatuurlijk donker lijken op foto’s, waardoor deze er erg nep uitziet. In dergelijke situaties kan het verder draaien van het filter en dus het verminderen van het effect van het polarisatiefilter het probleem verhelpen, waardoor niet alleen een helderder hemel ontstaat, maar ook de mogelijkheid van een gradiënt in de hemel op de foto wordt aangepakt. Bekijk de twee onderstaande foto’s eens:

Ik heb de eerste foto gemaakt met het polarisatiefilter gedraaid om een maximaal polarisatie-effect te krijgen, waardoor de lucht onnatuurlijk donkerder werd en er ongelijkmatig uitzag. Om het probleem op te lossen, hoefde ik het filter alleen maar te draaien tot de lucht weer veel helderder was. Zoals u kunt zien, ziet de foto rechts er in vergelijking veel beter uit, en met slechts een enkele draai kon ik het probleem aanpakken zonder het filter te hoeven verwijderen.

Reflectiereductie

Een van de belangrijkste redenen waarom fotografen polarisatiefilters gebruiken, is om reflecties in een scène te verminderen. Reflecties zijn overal om ons heen en ze zijn heel gewoon in de natuur. Afgezien van de gebruikelijke waterreflecties afkomstig van vijvers en meren, kunnen we te maken hebben met raamreflecties of misschien zelfs kleine reflecties van licht dat weerkaatst op vegetatie of rotsen rond watervallen. In dergelijke situaties kan het gebruik van een polarisatiefilter helpen om reflecties drastisch te verminderen en zelfs contrast en verzadiging aan de foto toe te voegen. Kijk eens naar de foto hieronder:

Zoals u kunt zien, weerkaatste de vijver de lucht en de bomen op de achtergrond in mijn camera. Door een polarisatiefilter te gebruiken, kon ik niet alleen de meeste reflecties van de vijver verminderen, maar ook de micro reflecties van het omringende gras, die het uitzicht en de kleur van het glas op de resulterende foto veranderden. Dergelijke effecten kunnen nooit worden gereproduceerd in nabewerkingssoftware.

Waas en contrastreductie

Een van de belangrijkste redenen waarom ik persoonlijk overal waar ik ga een polarisatiefilter meeneem, is omdat ik er vaak op vertrouw om waas in mijn foto’s te verminderen. Haze is iets waar wij landschapsfotografen vaak mee te maken hebben, dus de mogelijkheid om in dergelijke situaties een polarisatiefilter te gebruiken helpt behoorlijk bij de nabewerking, omdat we nog een stap verder kunnen gaan en de haze nog verder kunnen verminderen met behulp van diverse “dehaze” en contrastaanpassingsgereedschappen in de software. Een beetje waas is relatief gemakkelijk weg te werken in de nabewerking, maar als er veel waas is, kan een circulair polarisatiefilter zeker helpen. Kijk eens naar de onderstaande vergelijking:

Het is heel duidelijk dat er een dramatisch verschil is tussen de twee opnamen. Beide zijn “zoals ze zijn, recht uit de camera”, wat betekent dat ik er geen nabewerking op heb toegepast. Het “Voor” beeld is het beeld dat ik maakte voordat ik een circulair polarisatiefilter monteerde en het “Na” beeld is gemaakt met een polarisatiefilter bevestigd en gedraaid om de reflecties in de scène te verminderen.

Zoals u kunt zien, zijn er enorme verschillen in het hele beeld. Ten eerste, het beeld met het polarisatiefilter heeft aanzienlijk minder nevel in de bergen in de verte. Ten tweede, kijk eens naar de kleurrijke gebieden van het beeld: het rood en het geel lijken veel meer verzadigd. Merk op hoe de altijdgroene bomen er heel anders uitzien, groener en lichter in vergelijking. Dit is allemaal het resultaat van verminderde reflecties in de atmosfeer en verminderde reflecties afkomstig van objecten in de scène. Zonder een polarisatiefilter lijken de groenen “vuil”, waardoor de evergreens een veel donkerder en lelijker tint krijgen.

Tot slot, let op het verschil in de lucht – de wolken lijken er veel meer uit te springen en de lucht ziet er een beetje meer verzadigd en donkerder uit. Dit is iets wat je nooit zou kunnen reproduceren in post! De foto ging van “saai en levenloos”, naar “kleurrijk en natuurlijk” door simpelweg een polarisatiefilter te gebruiken.

Het enige nadeel hier is de gradiënt in de lucht die door de polarisator werd geïntroduceerd (je kon zien dat het vroeg in de ochtend was), maar met een paar eenvoudige technieken in software, kan ik dergelijke problemen heel gemakkelijk aanpakken. Door gebruik te maken van een filter in Lightroom en een paar kleine aanpassingen, kon ik mijn foto er nog beter uit laten zien:

Als ik geen circulair polarisatiefilter had gebruikt, zou het me veel tijd hebben gekost om deze wijzigingen in Photoshop na te bootsen en ik ben er vrij zeker van dat het resultaat in vergelijking niet eens in de buurt zou komen.

Kleurverbetering

Hetzelfde geldt voor het fotograferen van watervallen en gebladerte – een polarisatiefilter kan in dergelijke gevallen van onschatbare waarde zijn. De onderstaande foto zou er heel anders hebben uitgezien zonder polarisatiefilter:

Wanneer je watervallen fotografeert, heb je te maken met sterk reflecterende rotsen, aangezien er water en andere natte vegetatie op staat, die allemaal vervelende reflecties recht in je camera sturen. Een polarisatiefilter maakt een enorm verschil in dergelijke situaties, niet alleen het aanzienlijk verminderen van die reflecties, maar ook het verhogen van de algehele verzadiging en het contrast van het beeld.

Hier ziet u nog een voorbeeld van herfstbladeren die zijn vastgelegd met een polarisatiefilter:

Hoe stadsgezichten te verbeteren met een polarisatiefilter

Een van de eenvoudigste manieren om de beeldkwaliteit van uw stadsgezichten overdag aanzienlijk te verbeteren, is het gebruik van een circulair polarisatiefilter. Het gebruik van een polarisatiefilter is van cruciaal belang bij het fotograferen van onderwerpen die zich op een afstand van meer dan een kilometer bevinden. Hoe groter de afstand, hoe belangrijker het is om het licht dat je vastlegt te polariseren. Deze foto van de skyline van Dubai is bijvoorbeeld gemaakt vanaf een uitkijkpunt op meer dan anderhalve kilometer afstand:

Hoewel er nog steeds enige waas en zachtheid zichtbaar is in de opname (vooral wanneer je naar gebouwen in de verte kijkt), zou het een onbruikbare opname zijn geweest zonder een polarisatiefilter. Ik heb de meeste mist en waas in dit beeld kunnen verminderen.

Zelfs als je gebouwen hebt die redelijk dichtbij staan, kan een polarisatiefilter helpen om waas te verminderen en de helderheid van veraf gelegen gebouwen en onderwerpen te verbeteren. Kijk eens naar de onderstaande foto van Hagia Sophia:

Zoals u ziet, is Hagia Sophia relatief dichtbij, maar de heuvels achteraan zijn vrij ver weg, zodat ze er nogal wazig uitzien. Door een polarisatiefilter te gebruiken, kon ik de waas verminderen en het contrast van de achtergrond verbeteren.

Het enige waar je voor moet oppassen bij het fotograferen van stadsgezichten is lichtvlekken, vooral als je een polarisatiefilter van slechte kwaliteit gebruikt, of als het filter niet erg schoon is. Toen ik de onderstaande foto van Burj Khalifa maakte, merkte ik dat ik wat overstraling had bij gebruik van mijn polarisatiefilter.

Toen ik het filter uit het objectief haalde en bekeek, bleek het behoorlijk vuil te zijn. Nadat ik het filter had schoongemaakt en weer op de lens had gemonteerd, waren de problemen met de lichtvlekken verdwenen.

Een ander mogelijk gebruik van een polarisatiefilter is wanneer je door het glas van een gebouw of een helikopter fotografeert. Bekijk de onderstaande foto eens:

Ik heb deze foto gemaakt vanaf het Dubai Frame. Het was moeilijk om door het dikke glas met allerlei reflecties te fotograferen (ze gebruiken binnen allerlei LED-lampen), dus een polarisatiefilter was eigenlijk een noodzaak. Toen ik het filter eenmaal had gedraaid en de meeste reflecties had verminderd, kon ik weglopen met nog een bruikbaar beeld.

En hier is een beeld van de skyline van New York dat ik door een helikopterraam heb kunnen vastleggen:

Ook hier was een polarisatiefilter nodig om interne reflecties te verminderen en het algemene contrast van de scène te verbeteren.

Voordelen

Polarisatiefilters hebben helaas ook een aantal nadelen en problemen. Hier zijn een paar andere dingen waar u zich bewust van moet zijn:

• Polariserende filters kunnen de lucht verknoeien: zoals eerder in dit artikel is uitgelegd, kan het gebruik van een polarisatiefilter op een groothoeklens in de buurt van zonsopgang en zonsondergang uw lucht er mogelijk gradiënt en ongelijkmatig uit laten zien. Hetzelfde geldt voor panorama’s – wees extra voorzichtig bij het fotograferen van panorama’s, want je zou kunnen eindigen met een lucht die zeer moeilijk te corrigeren is in de nabewerking.
• Polarisatiefilters vereisen meer tijd om op te zetten en te gebruiken: bij het fotograferen met een polarisatiefilter moet men wat meer aandacht besteden aan het fotograferen, omdat circulaire polarisatoren moeten worden aangepast telkens als het kader aanzienlijk verandert, omdat het effect van het polarisatiefilter sterk varieert afhankelijk van de positie van de zon en de richting van de camera. Ook is het soms moeilijk om veranderingen in de zoeker te zien bij het draaien van circulaire polarisatiefilters, vooral bij gebruik van camera’s met kleinere zoekers.
• Polarisatiefilters stelen licht: een van de belangrijkste nadelen van polarisatiefilters is dat ze de hoeveelheid licht verminderen die uw lens binnenkomt. Sommige filters zijn in dit opzicht slechter dan andere, maar in het algemeen kunt u verwachten dat polariserende filters uw belichtingstijd met 1-3 stops verkorten. B+W filters van de hoogste kwaliteit blokkeren doorgaans zeer weinig licht tussen 1-1,5 stops, maar sommige oudere en slechte kwaliteit polariserende filters kunnen je sluitertijd met 3+ stops omlaag brengen, wat aanzienlijk is. Alleen al om deze reden moeten polarisatiefilters spaarzaam worden gebruikt, alleen wanneer ze nodig zijn.
• Hoogwaardige polarisatiefilters zijn duur: afhankelijk van de grootte van het filter, de kwaliteit van het glas, multi-resistente coatings en merk, kunnen hoogwaardige polarisatiefilters vrij duur zijn, vooral als u een polarisator wilt kopen voor elke filtergrootte die u hebt. In plaats van veel verschillende maten filters te kopen, is mijn advies om één filter te kopen (kies de grootste filterdraadmaat die je hebt) en voor alle andere lenzen die je hebt, veel goedkopere step-up ringen te kopen. Op die manier kun je gemakkelijk hetzelfde filter op verschillende lenzen gebruiken. Het kost misschien meer tijd om in het veld op te stellen, maar je hoeft geen honderden dollars te betalen om CPL-filters op al je lenzen te krijgen.
• Polarisatiefilters kunnen meer ghosting en flare aan foto’s toevoegen: omdat het een ander stuk glas voor je lens is, is er altijd een mogelijkheid om meer ghosting en flare in je foto’s te zien, vooral wanneer je een goedkope kwaliteit polarisatiefilter gebruikt. Bovendien moet u er altijd voor zorgen dat u zowel het voorste element van uw lens als uw polarisatiefilter schoon houdt, omdat stofdeeltjes en ander vuil kunnen bijdragen aan meer interne reflecties, waardoor zowel het contrast als de beeldkwaliteit van uw foto’s afneemt.
• Polarisatiefilters kunnen vignettering toevoegen: bij gebruik van polarisatiefilters met sommige groothoeklenzen, kunt u merkbare vignettering in de hoeken van het frame zien. Om vignettering te voorkomen, raden wij u aan geen filters te stapelen en alleen “slim” of “nano” type polarisatiefilters te kopen, die veel dunner zijn in vergelijking met full-size polarisatiefilters (let op: sommige dunnere filters kunnen het gebruik van lensdoppen bemoeilijken). Ook raad ik het gebruik van step-down ringen af vanwege dezelfde problemen met vignettering.
• Wees voorzichtig bij het fotograferen van regenbogen: hoewel een polarisatiefilter kan helpen om regenbogen in uw foto’s te versterken, als u niet erg voorzichtig bent en u te veel roteert, zou u uiteindelijk de regenboog in uw foto volledig kunnen elimineren! Mijn aanbeveling zou zijn om live view te gebruiken, een beetje in te zoomen en naar de regenboog te kijken terwijl je het polarisatiefilter draait – stop wanneer hij het meest uitgesproken lijkt.

Aanbevelingen

Ik persoonlijk gebruik en beveel de B+W 77mm XS-Pro Kaeseman Circular Polarizing MRC Nano filter, vanwege zijn top-notch optiek, kleine footprint en zeer weinig licht verlies van 1-1,5 stops, maar er zijn vele andere hoge kwaliteit polariserende filters beschikbaar op de markt vandaag – sommige goedkoper, anderen duurder. Zorg ervoor dat u alleen polarisatiefilters van hoge kwaliteit koopt – u wilt geen goedkoop stuk glas voor uw dure objectief plaatsen, om later teleurgesteld te worden door de slechte beeldkwaliteit en ongewenste beeldschaduwen en lichtvlekken. Filters van slechte kwaliteit zijn het niet waard om uw geld en tijd aan te verspillen!

Conclusie

Over het geheel genomen is een polarisatiefilter een must-have instrument in de tas van elke fotograaf. Een van de uitdagingen van een fotograaf is om het beste te maken van het licht dat je tot je beschikking hebt. Polarisatiefilters geven u de mogelijkheid om het licht dat door uw lens komt te controleren, waardoor levendige beelden worden gecreëerd die er anders misschien saai uitzien.

Zoals u uit dit artikel kunt zien, is een polarisatiefilter niet alleen iets dat kan helpen de kleur van de lucht te verbeteren – het is een veel veel veelzijdiger hulpmiddel dat reflecties en nevel kan verminderen, en effectief zowel kleuren als contrast in uw beelden kan opvoeren. Een polarisatiefilter is echter niet iets dat je altijd op je lenzen wilt laten zitten, omdat het de lichttransmissie vermindert en de lucht er ongelijkmatig gradiënt uit kan laten zien bij gebruik van groothoeklenzen. Hoogwaardige circulair polariserende filters kunnen ook vrij duur in aanschaf zijn en het kan enige tijd duren om eraan te wennen. Dat zijn echter kleine nadelen vergeleken met de voordelen die ze bieden.