“Een leeg stuk papier.” -Nobelprijswinnaar Ernest Hemingway op de vraag wat het engste was dat hij ooit was tegengekomen

In de eerste plaats is het belangrijk te erkennen dat, ook al is het informeel of onbewust en kan het enigszins variëren afhankelijk van de schrijftaak, je waarschijnlijk al een schrijfproces gebruikt, en het gaat waarschijnlijk ongeveer zo:

1. Je krijgt een ziek gevoel in je maag als je professor een schrijfopdracht aankondigt.
2. Je leest de instructies en kiest angstvallig een onderwerp, waarbij je een kosten-batenanalyse maakt van wat het makkelijkst te schrijven is, wat het interessantst voor je is, en wat je het beste cijfer oplevert in zo weinig mogelijk tijd.
3. Je brainstormt wat en maakt wat aantekeningen.
4. Je maakt een zeer ruwe, minimale schets, hetzij op papier of gewoon in je hoofd.
5. Je begint een pijnlijke strijd van het schrijven van het papier zelf, kwellen over zinnen en zorgen te maken niet alleen over welke ideeën neer te zetten, maar ook hoe ze niet alleen grammaticaal correct, maar zelfs elegant te zeggen.
6. Als dit vaak wordt gedaan de nacht (of ochtend) voordat de opdracht is te wijten aan, neem je een korte pauze en dan herlezen van het papier, verbetering van alle spelling of grammatica fouten die je opmerkt en misschien herschrijven of het toevoegen van een zin of twee.
7. Je levert het werkstuk in met dat gevoel van angst nog steeds in je maag en misschien een vaag – of heel duidelijk – gevoel dat je het beter had kunnen doen, hoewel je niet zeker weet hoe.

Daarom zijn er een paar belangrijke redenen om een formeel schrijfproces te gebruiken:

1. Verminder angst en stress.

Door te weten dat je een reeks afzonderlijke stappen hebt die je kunt volgen en die de intimiderende taak “SCHRIJVEN” in behapbare delen opsplitsen, zul je veel minder angst en strijd voelen bij het schrijven. Als je bijvoorbeeld al grondig ideeën hebt gegenereerd (stap 1) en ze vervolgens goed hebt georganiseerd (stap 2) in een logische schets, zal het schrijven van je eerste opzet veel gemakkelijker gaan.

2. Kwaliteit verhogen.

Door je op elke afzonderlijke stap te concentreren, kun je elke stap beter uitvoeren, waardoor de uiteindelijke kwaliteit van je eindproduct toeneemt. De som zal groter zijn dan de delen. (En het verminderen van uw angst kan ook alleen maar bijdragen aan de kwaliteit, toch? Of misschien denk je dat een beetje angst goed is; het betekent dat je er tenslotte om geeft, en misschien zie je jezelf als een persoon die beter presteert onder druk. Maak je geen zorgen, je angst bij het schrijven zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen; we willen het alleen op een beheersbaar en minder remmend niveau houden.)

3. Leer meer.

Studenten en andere schrijvers denken bij schrijven vaak vooral aan het produceren van een product voor een lezer dat laat zien wat je al weet of gelooft. Maar schrijven zelf is – of kan, als je het op de juiste manier aanpakt – een daad van denken, leren en ontdekken voor de schrijver. Hoe?