De zweep- en tongenting wordt gebruikt om een veilige ent te maken met veel contactoppervlak tussen de ent en de onderstam. Het wordt gebruikt om dunne stukken ent en entstam met elkaar te verbinden, meestal ongeveer potlooddik, maar het vereist waarschijnlijk de grootste fijnheid van alle enten. Als dit te moeilijk blijkt of als u nog niet eerder heeft geënt, begin dan met de splice graft.

Waarom u een Whip-And-Tongue Graft zou kunnen gebruiken

In plaats van de eenvoudigere splice graft, die twee vlakken heeft, creëert deze ent een “zweep” en een “tong” die elk twee vlakken hebben op zowel de ent als de onderstam: een totaal van acht vlakken. Dat is vier keer zoveel contact, wat een grotere kans op genezing van de entvereniging betekent.

Het nadeel is dat de tongsnede een technisch moeilijke en potentieel gevaarlijke snede is, waarbij het scherpe mes gemakkelijk kan uitglijden en een vinger kan snijden als het verkeerd wordt gedaan. Zonder grote oefening, deze methode is traag op zijn best, en pijnlijk in het slechtste geval.

Het is niet gebruikelijk om dit type enten te gebruiken in een huis tuin, tenzij je aan het spelen was met novelty enten om veel verschillende enten toe te voegen aan een fruit- of sierbloeiende boom. In deze gevallen, waar u misschien verschillende soorten peren op een perenboom wilt zetten, of verschillende soorten kersen op een kersenboom, is het hout dat u bewerkt misschien klein genoeg. Een andere en mogelijk betere optie zou zijn om minder enten te maken en in plaats daarvan te werken aan een dikke tak met een gespleten of zijstomp ent.

Wat u nodig heeft

• Winterweer (al het hout moet in rust zijn)
• Enteeltmes
• Onderstam en ent van dezelfde grootte, een kwart tot een halve inch. De ent heeft ten minste drie gezonde knoppen
• Band en plastic tape of zegellak

Het maken van de zweep-en-tong enting

1. Scherp uw mes. Het moet zo scherp mogelijk zijn voor deze enting. Als het bot is, zult u proberen de snede te maken door meer kracht uit te oefenen, wat de kans op uitglijden vergroot. Een bot mes zal eerder draaien als het door het hout gaat, waardoor een golvende snede ontstaat.
2. Maak in één haal een lange, gladde snede schuin over een internode aan de bovenkant van de onderstam om een ovaal vlak te maken van ongeveer een centimeter lang, of langer als uw hout dikker is. Houd hierbij het hout stevig vast in één hand en het mes strak in de vier vingers van uw snijhand, met de duim van die hand recht naar buiten gestoken. De snede is een enkele, rechte trekkende beweging, zijwaarts trekkend over je borst en weg van je hand die het hout vasthoudt. Geen van uw vingers beweegt van de positie tijdens de snede, zodat uw duim voor en uit de weg van het mes blijft.
3. Maak een snede van dezelfde lengte en hoek over de basis van de ent.
4. Controleer of deze sneden overeenkomen. Plaats deze sneden nu tegen elkaar en kijk of ze goed op elkaar aansluiten, met dezelfde hoek en een recht, niet golvend, vlak. Als ze tegen elkaar geplaatst zijn, mogen er geen luchtspleten of blootliggend binnenhout zijn. Als er een probleem is, is nu het moment om te proberen het te corrigeren door opnieuw te snijden.
5. Maak de tongen. Dit is de moeilijke en gevaarlijke snede. Beginnend op ongeveer 1/3 van de weg naar beneden vanaf de punt van je hout, moet je snijden in het gezicht. Uw snede moet recht zijn, ongeveer de helft van de lengte van de eerste snede, en evenwijdig aan de eerste snede. Maak dezelfde snede in zowel de ent als de onderstam. Als de twee stukken klaar zijn, kunnen ze in elkaar worden geschoven.
6. Schuif de ent en de onderstam in elkaar zodat ze in elkaar grijpen. De tongen zullen goed in elkaar passen en de natuurlijke spanning van het hout moet de ent stevig vasthouden, met minimale of geen luchtruimte tussen de stukken hout. Als de diktes iets verschillen, centreer de ent dan niet. In plaats daarvan, verschuif het om ervoor te zorgen dat een van de twee zijden vloeiend op elkaar aansluit.
7. Bind en verzegel de ent door het strak van boven naar beneden te wikkelen met touw bedekt met plastic tape of zegellak.
8. Vervolg met algemene nazorg, zoals vochtigheidscontrole, totdat de verbinding volledig is opgenomen.