Er zijn maar weinig films gebaseerd op boeken die zo populair zijn geworden en zo zijn ingebakken in onze cultuur als Harry Potter heeft gedaan. Zelfs voor de films waren er al fans die ’s nachts wachtten om het boek te kopen zodra het te koop was.

Toen namen de films een enorme vlucht zodra ze uitkwamen en sindsdien is het er niet langzamer op geworden. De populariteit is zelfs zo groot geworden dat de schrijfster, J.K. Rowling, miljardair is geworden.

Maar, wat maakte het zo populair en zo snel? Hoe heeft het de verbeelding van de hele wereld veroverd? Het heeft een Harry Potter quiz voortgebracht die mensen delen op hun sociale media en zelfs mensen verkleden zich als de personages voor conventies en zelfs memes. Er zijn verschillende redenen waarom Harry Potter zo populair is.

Het heeft de juiste leeftijdsgroep getroffen

De markt van pre-tieners is enorm en ze worden zich net bewust van de dingen die ze leuk vinden. Als zodanig, hebben zij eigenlijk heel wat koopkracht. Ofwel door hun toelagen, ofwel door ouders die het lezen willen aanmoedigen en dus blij waren de boeken te kopen.

Hun leesniveau was goed genoeg om zich in de verhalen te verdiepen en het taalgebruik te waarderen. En het is ook een leeftijd waarop ze de personages herkennen in de zin dat ze mensen kennen die passen bij de persoonlijkheden in het boek.

Ze konden hun leeftijdsgenoten van school en familieleden herkennen die pasten bij de personages in hun boek. Ze kunnen zichzelf zelfs als een van de personages hebben gezien. Dit hielp hen zich in te leven in deze alternatieve werkelijkheid. Als het boek voor jongere kinderen was geweest, had het vast niet zo populair geworden als het was.

Het was grappig

J.K. Rowling raakte alle juiste noten als het ging om humor in de boeken. De humor was niet slapstick of kinderachtig, ook al was het voor kinderen geschreven. Ze schreef met respect voor de intelligentie van de lezer, zodat deze meer verfijnde humor kon begrijpen en niet hoefde af te dalen naar jeugdige en onvolwassen grappen om maar te kunnen lachen.

Dit hielp de lezer zich te identificeren met de personages en maakte ze meer echt. Ze waren niet slechts karikaturen van wat een wereldvreemde volwassene zou denken dat een puber is.

Volwassenen genoten ook van de verhalen

Hoewel ze voor kinderen waren geschreven, hadden de boeken ook een enorme aantrekkingskracht op volwassenen. De belangrijkste factor daarbij is dat de auteur niet doorsloeg. Zoals ik al zei, de personages leken echte mensen en geen stereotype kinderen. Dit hielp volwassenen te genieten van de verhalen, de dialogen en de avonturen van de personages.

De manier van schrijven was slim en de manier van vertellen kon mensen aantrekken en de bladzijden laten omslaan. Toen de films eenmaal uitkwamen, werd de aantrekkingskracht overgeërfd in de popcultuurgeschiedenis en is niet meer teruggekeken. Met de extra merchandising, creëerde het fanatiekelingen en niet alleen fans.