Gezamenlijkheid in Filippijns volleybal
Het coronavirus is hier en over de hele wereld nog springlevend en als gevolg daarvan heeft de sport het moeilijk om in leven te blijven.Ik zal volleybal als voorbeeld nemen. Vóór de pandemie was alles in gereedheid gebracht voor een goed volleybaljaar hier, met de rivaliserende groepen Philippine Superliga en de Premier Volleyball League die hun programma’s voor het hele jaar opstelden. Het seizoen was al begonnen, terwijl de UAAP en de NCAA, beide grote collegiale competities, de vruchten plukken van de populariteit van de sport en in voorgaande seizoenen grote aantallen toeschouwers trokken. Helaas heeft het mannenvolleybal de populariteit van zijn vrouwelijke tegenhanger nog niet ingehaald en blijft het achter wat betreft bezoekersaantallen.Vlak voor het begin van COVID-19 had de heersende Internationale Volleybal Federatie gesprekken opgestart met zowel de Larong Volleyball sa Pilipinas als de Filippijnse Volleybal Federatie, voorheen de onbetwiste Nationale Sportbond voor volleybal ter plaatse als opvolger van de Filippijnse Amateur Volleybal Associatie, met als doel het Filippijnse volleybal te verenigen.Een FIVB delegatie zou naar de Filippijnen komen eind eerste kwartaal van het jaar na een briefwisseling tussen de betrokken partijen, maar zoals het was, stopte de pandemie de sport op zijn sporen, en tot nu toe is er niets meer van de zaak vernomen.Voor de komende Filippijnse Olympisch Comité verkiezing op 27 Nov. Voor de komende verkiezingen van het Filippijns Olympisch Comité op 27 november, heeft PVF’s Boy Cantada opnieuw een pleidooi gehouden om zijn vereniging het volleybal te laten vertegenwoordigen in plaats van het door het POC erkende Larong Volleyball sa Pilipinas, maar ik zou mijn adem niet inhouden om te wachten tot Boy’s pleidooi op tijd voor de verkiezingen is beslecht.Deze kwestie sleept immers al jaren aan en toen Ricky Vargas het voorzitterschap van het POC op zich nam, heb ik in een column de wens geuit dat het beslechten van de bestaande geschillen tussen de strijdende groepen als de rechtmatige NSA voor verschillende sporten een prioriteit van Ricky zou zijn. Helaas is hij inmiddels uit zijn functie teruggetreden en zijn deze geschillen tot op heden onopgelost gebleven.
Waarom sta ik hier vandaag bij stil? Ik zou schrijven over de 2020 Beach Volleyball Challenge Cup die eind deze maand door de PSL is vastgesteld en die in alle opzichten het laatste volleybaltoernooi is dat het publiek dit jaar te zien krijgt. Ik moet de PSL nageven dat ze het initiatief hebben genomen en met dit evenement zijn gekomen, een noodzakelijke stimulans voor het volleybal en de sport hier ook.En het was een aangename verrassing om te lezen dat PVL-teams Petro Gazz en Motolite zich hadden ingeschreven om te spelen in een door de PSL georganiseerd toernooi samen met andere PSL-selecties en teams van buiten beide leagues.Het was dan ook geen aangename verrassing om onlangs te lezen dat het Subic beachvolleybal evenement is verplaatst naar volgend jaar, deels vanwege de komst van sterke tyfoons in het land, plus gezondheidsproblemen.Mijn punt is, aangezien de PSL en de PVL hun teams hebben toegestaan om samen te spelen, waarom niet verder gaan, net als wat de FIVB probeert te doen met de PVF en de LVPI, en zich voor eens en altijd verenigen in het belang van het Filippijnse volleybal. Het spreekt voor zich dat het POC zijn rol moet spelen in het oplossen van het probleem, niet alleen tussen de PVF en de LVPI, en hopelijk komt het ook bij de PSL en PVL terecht. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat het in beide gevallen makkelijker gezegd dan gedaan is, omdat er veel kwesties moeten worden aangepakt, veel ego’s moeten worden gemasseerd. Persoonlijke belangen moeten wijken voor een gemeenschappelijk belang, opnieuw voor de sport als deze wens van mij voor eenheid in Filippijns volleybal werkelijkheid moet worden.