Geschenkverpakking
Westerse culturenEdit
In de westerse cultuur worden geschenken vaak in pakpapier gewikkeld en vergezeld van een geschenkbon waarop de gelegenheid, de naam van de ontvanger en de naam van de gever kunnen worden vermeld.
Het moderne gedessineerde inpakpapier werd in 1917 door de Hall Brothers op de Amerikaanse markt gebracht. De kantoorboekhandel in Kansas City had geen traditioneel wit, rood en groen monocolor tissuepapier meer en begon met de verkoop van kleurrijke enveloppenvullingen uit Frankrijk. Hallmark blijft een van de grootste Amerikaanse producenten van cadeaupapier.
AfvalEdit
In de Verenigde Staten wordt nog eens vijf miljoen ton afval gegenereerd tijdens de periode waarin de kerstcadeaus worden gegeven; vier miljoen ton hiervan is inpakpapier en boodschappentassen. Sommige mensen proberen dit te voorkomen door cadeaus voorzichtig uit te pakken, zodat het papier hopelijk kan worden hergebruikt, terwijl anderen versierde stoffen cadeauzakken gebruiken die gemakkelijk vele malen kunnen worden hergebruikt; beide concepten maken deel uit van de groene cadeautrend die recycling aanmoedigt. Bovendien gebruiken sommige mensen oude kranten in plaats van inpakpapier.
Aziatische culturenEdit
In de Chinese cultuur staat rood inpakken voor geluk, omdat het zo’n levendige en sterke kleur is. Het wordt gezien als een symbool van geluk en goede gezondheid.
In de Japanse cultuur zijn inpakpapier en dozen gebruikelijk. De traditionele stoffen verpakking genaamd furoshiki wint echter aan populariteit, vooral als milieuvriendelijk alternatief voor inpakpapier.
In de Koreaanse cultuur worden bojagi soms gebruikt voor het inpakken van geschenken. Een yedanbo is een ceremoniële geschenkbojagi die wordt gebruikt om huwelijksgeschenken van de familie van de bruid in te pakken voor de leden van de familie van de bruidegom.