Articles

Erosie op Mars onthult ijs, verplaatst rotsblokken

Technologie & Wetenschap

Share on Facebook Share on Twitter Share by Email

Ice could be used as a resource for future visitors

Nicole Mortillaro – CBC News

Geplaatst: 11 januari 2018
Laatst bijgewerkt: January 11, 2018

Mars Curiosity
Mars is niet de droge, lege planeet die sommigen denken dat het is. Nieuw onderzoek toont aan dat er water en ijs is dat door mensen gebruikt zou kunnen worden. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)

Als we aan Mars denken, denken we aan een droge, desolate planeet. Maar onder het stof van Mars ligt bevroren water, en een nieuwe studie heeft ontdekt dat erosie dat waterijs blootlegt.

Onderzoekers die gebruikmaken van verschillende satellieten, waaronder de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) en het High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE), hebben acht locaties van steile hellingen, of scarps, onthuld, allemaal op midden-latitudes op de Rode Planeet. En dat ijs zou door toekomstige bezoekers als een potentiële hulpbron kunnen worden gebruikt.

“Wat ze laten zien zijn sneetjes door ijs, op sommige plaatsen is het ijs 100 meter dik en begint het binnen een meter of twee van het oppervlak,” Colin Dundas, een onderzoeksgeoloog bij de U.S. Geological Survey’s Astrogeology Science Centre, vertelde CBC News.

ADVERTISEMENT

Mars ice erosion
Deze hoge-resolutie HiRISE-afbeelding toont een gedetailleerde uitsnede van een ijzige scharp op Mars in versterkte kleur. (NASA/JPL/University of Arizona/USGS)

Er zijn plannen om tegen 2030 mensen naar Mars te brengen. Het transport van water zou duur zijn: hoe zwaarder de lading in een raket, hoe meer brandstof er nodig is, wat de kosten weer opdrijft. Het hebben van een bron op de planeet zou de kosten verlagen en kolonisten voorzien van drinkwater, evenals water om voedsel te verbouwen.

Met behulp van gegevens van satellieten en rovers die over het oppervlak van de Rode Planeet hebben gerommeld, geloven planetaire astronomen dat Mars ooit een natte planeet was, met een oceaan en rivieren zo’n 4,3-miljard jaar geleden. Een studie uit 2015 suggereerde dat de oceaan 1,6 kilometer diep was in de buurt van wat nu het noordelijk halfrond is.

Maar na verloop van tijd verloor de planeet zijn atmosfeer en dus ook zijn oppervlaktewater. Er bevindt zich echter wel ijs onder het oppervlak. In 2016 vonden onderzoekers bewijs dat één ijsafzetting evenveel water bevat als Lake Superior.

Mars theoretical ocean
NASA-wetenschappers hebben vastgesteld dat een primitieve oceaan op Mars meer water bevatte dan de Arctische Oceaan op aarde. (NASA/GSFC)

De gegevens suggereren dat het ijs niet alleen sterk is, maar dat de banden en de verschillende kleuren suggereren dat het ijs lagen bevat, wat wetenschappers zou kunnen helpen beter te begrijpen hoe het klimaat op Mars in de loop van zijn geschiedenis is veranderd.

  • Waarom leven in de ruimte meer kan vereisen dan nieuwe technologie
  • Maangrotten zouden een thuis kunnen zijn voor toekomstige astronauten
  • Ijsafzetting op Mars bevat evenveel water als Lake Superior

“Ik was verrast om zulke goede, grote blootleggingen te vinden,” zei Dundas. “We hadden ijs gezien dat door de kraters was blootgelegd… maar het was verrassend om zulke schone stukken te vinden die niet door een inslag waren verstoord.”

En de erosie die plaatsvindt, verandert het Martiaanse landschap.

ADVERTENTIE

“Een van de interessantste waarnemingen was het zien van rotsblokken die bij één bergkam naar buiten vielen, wat suggereerde dat deze actief sublimeert of zich terugtrekt, en ook hielp bevestigen dat het blootgesteld ijs was en geen oppervlaktevorst,” zei Dundas.

De onderzoekers zeggen dat het ijs, waarvan zij geloven dat het verder zou kunnen reiken dan wat ze hebben gevonden, een nuttige bron van water zou kunnen zijn voor toekomstige missies naar Mars.

“Precies hoe dat speelt in het gebruik van water op Mars zal zijn aan degenen die landingsplaatsen kiezen, maar dat is potentieel nuttige informatie,” zei Dundas.

OVER DE AUTEUR

Nicole Mortillaro
Senior Reporter, Science

Nicole heeft een grote belangstelling voor alles wat met wetenschap te maken heeft. Als amateur-astronoom kijkt Nicole vaak naar de nachtelijke hemel om de wonderen van ons universum te bewonderen. Ze is redacteur van het Journal of the Royal Astronomical Society of Canada en auteur van verschillende boeken.