Wat is erger angst of depressie?

Als iemand mij zou vragen of ik kon kiezen tussen mijn angst en mijn depressie, zou ik moeten antwoorden dat ik veel liever depressief zou zijn. Angst was voor mij veel moeilijker te hanteren. Het is dat gevoel dat je krijgt als je van een stoepje stapt of loopt en uitglijdt of struikelt en plotseling merkt dat de grond je tegemoet snelt. Maar in plaats van vijf seconden duurt het gevoel maandenlang.

Ik was zo gestrest

Ik bracht zoveel tijd door, obsessief! Over mijn werkverplichtingen, mijn kinderen, mijn huwelijk, mijn huishouden, financiën, vrienden, gezondheid; ik besteedde enorme hoeveelheden energie aan het voldoen aan de behoeften (zoals ik die zag) van anderen, ik had mezelf in feite uit mijn eigen leven weg gepland. Na een tijdje begon ik ervan overtuigd te raken dat al deze stress me kanker zou bezorgen, of een hartaanval of een geestelijke inzinking en dat ik zeker jong zou sterven.

Ik had vlagen van angst

Op de volgende weken en maanden zou ik vlagen van angst doormaken. En in combinatie met depressie dreef het me bijna in het nauw! Net toen ik dacht dat ik veilig was en dat alles in orde zou komen, stak de angst zijn lelijke, grommende, spugende, angstaanjagende kop op en bedreigde mijn gevoel van welzijn en geestelijke gezondheid.

Ik was de hele tijd uitgeput

Toen volgde de chronische, niet-aflatende vermoeidheid en ik kon niet zeggen of de vermoeidheid die ik voelde meer geestelijke vermoeidheid was, of was ik gewoon lichamelijk moe? De nacht bracht geen respijt, hoe uitgeput ik me ook voelde. Ik kon niet slapen, het was alsof ik een filmprojector had die een combinatie van mijn ergste angsten en de stress van de dag afspeelde, steeds opnieuw in mijn hoofd, tot ik zeker wist dat ik gek werd of een of andere inzinking kreeg. Als ik er in slaagde om in slaap te vallen, werd ik wakker geschud door nachtmerries. Mijn hart klopte uit mijn borstkas, elke spier in mijn lichaam deed pijn, de nachten werden onderbroken door een rusteloze half-wakker-half-slaap slaap, mijn dagen gevuld met constante zorgen. De angst borrelde constant in mijn maag.

Een glas wijn deed wonderen

Nou, ik beschouwde mezelf nooit als een drinker op zich, maar uiteindelijk vond ik een glas wijn een geweldig tegengif tegen mijn angst. In het begin “nam het de scherpe kantjes eraf”, gaf me energie, verhoogde mijn stemming, hielp me ontspannen en hielp me zelfs slapen. Al snel werd het glas wijn 2, toen 3 en voor ik het wist, werd het een fles. Ik leek steeds meer van het spul nodig te hebben om hetzelfde effect te krijgen. En hoewel het in het begin hielp, kwam de angst altijd terug, en als het terugkwam, deed het dat met een wraakzucht. Niet te vergeten dat het ook de spreekwoordelijke helling naar probleemdrinken was. Het verergerde het bestaande probleem alleen maar en begon mijn persoonlijk en beroepsleven te beïnvloeden, waardoor mijn angst nog toenam.

Ik kreeg een angstaanval

De angst werd mettertijd erger en erger, tot ik een angstaanval kreeg.

De eerste keer dat dit gebeurde was op mijn dagelijkse weg naar mijn werk in Cork. Toen ik de eerste rotonde naderde, voelde ik plotseling pure paniek die me verteerde, mijn hart klopte wild uit mijn borst. Met een witte knokkelige greep op het stuur nam de paniek toe met elke auto die de rotonde opreed, mijn ademhaling werd kort en onregelmatig, het gevoel van pinnen en naalden liep over de lengte van beide armen en onderkaak, ik wilde uit de auto springen en om hulp rennen,

Ik ga dood

Ik voelde me gevangen, vergelijkbaar met het gevoel dat je krijgt als je van de hoge duikplank springt in het plaatselijke zwembad. “Lieve God! Het gaat eindelijk gebeuren! Ik krijg een hartaanval! Ik krijg een hartaanval en ik ga de auto in de prak rijden en iemand vermoorden, ik ga dood”. Maar natuurlijk ging ik niet dood, ik kwam door de rotonde en zei tegen mezelf dat ik moest ademhalen, me moest concentreren en vol moest houden. Ik wist dat er iets heel erg mis was en dat ik in grote problemen zat, ik had het gevoel dat mijn leven zich voor mijn ogen aan het ontrafelen was. Ik moest naar mijn kantoor, mijn huisarts bellen en mijn baas vertellen dat ik naar huis moest.

De sluizen gingen open

Diezelfde middag, toen het ergste van de aanval was weggeëbd, reed ik naar huis en zat ik later die middag bij mijn huisarts om haar te vertellen wat er was gebeurd. Het was alsof een sluisdeur werd geopend en ik stortte huilend in, vertelde haar alles en vroeg haar wat er in godsnaam met me aan de hand was. Ze vertelde me dat ik een angstaanval had gehad en verzekerde me dat alles goed zou komen. Ze gaf me een recept voor Xanax en zei me er een te nemen en wat te rusten. Ze stuurde ook een verwijsbrief naar de geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen en ik kreeg de volgende dag een afspraakbrief van hen

Ik gebruikte zelfmedicatie met alcohol

Tijdens mijn afspraak bij de geestelijke gezondheidszorg vertelde ik de psychiater dat mijn leven “gewoon niet werkte!” Dat mijn angst me ellendig maakte en dat mijn leven ondraaglijk werd, en dat er iets moest gebeuren! Ik gaf aan haar toe dat ik zelfmedicatie gebruikte met alcohol. Ik werd doorverwezen naar een verslavingsconsulent, wat me schokte, ik bedoel, was ik een alcoholist?! Ik werd gediagnosticeerd met ernstige depressie en angst en kreeg medicatie voorgeschreven, en er werd mij verteld dat ik mijn medicatie niet met alcohol mocht mengen en dat ik eerst wekelijks naar de geestelijke gezondheidszorg moest gaan om gecontroleerd te worden.

I’m better now

Verontwaardiging kan zowel beangstigend als slopend zijn voor zelfs de sterksten onder ons, maar met de juiste steun van de geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen, uw huisarts en organisaties zoals Aware kunnen we een manier vinden om de effecten ervan op ons dagelijks leven te beheersen en te verwerken.

Wanneer dit leven u soms bedriegt,

Wees er niet bedroefd of boos over!

Op een sombere dag, wees nederig:

Heb vertrouwen – vrolijke dagen zullen komen!

Het hart leeft in de toekomst,

Ja, vandaag is somber;

Maar alles is vergankelijk, en gaat voorbij;

Wanneer het voorbijgaat, zal het dierbaar zijn!

Pushkin (Russische vertaling)

Editor’s Note

Het verhaal van Sunlady laat zien hoe belangrijk het is, de redenen te begrijpen waarom je misschien te veel drinkt. Door de redenen aan te pakken waarom je te veel drinkt, in plaats van jezelf de schuld te geven, is de kans groter dat je succes hebt bij het beheersen van je drankgebruik. Misschien vindt u onze Janus-cursus nuttig om de redenen voor uw drankgebruik te achterhalen. Klik hier voor details.