Articles

EEN FILM OM HERINNERING TE HOUDEN: “THE WIZARD OF OZ” (1939)

Voordat ik hierop inga, wil ik vermelden dat “EEN FILM OM HERINNERING TE HOUDEN” een serie zal zijn over films die sinds hun ontstaan een mijlpaal hebben bereikt in cultureel, historisch of esthetisch opzicht. De artikelen zullen de plot van de film bevatten, de regisseur, de cast, een compilatie van trivialiteiten, diverse foto’s, de filmtrailer, de kritische ontvangst en nog veel meer. Dus, laten we beginnen:

We zijn hier voor de viering van de 80ste verjaardag van Victor Fleming’s “The Wizard of Oz”. Laten we de film eens van binnen bekijken:

PLOT OUTLINE:

Een meisje en haar hond worden in een tornado meegesleurd van een boerderij in Kansas naar een magisch land van Oz en gaan met haar nieuwe vrienden op zoek naar de tovenaar die haar kan helpen terug te keren naar Kansas en ook haar vrienden kan helpen.

Still image van filmmaker Victor Fleming.

STUDIO:

Metro-Goldwyn-Mayer (MGM)

DIRECTOR:

Victor Fleming

CAST:

  • Judy Garland … Dorothy Gale
  • Frank Morgan … Professor Marvel / The Wizard of Oz / The Gatekeeper / The Carriage Driver / The Guard
  • Ray Bolger … “Hunk” / Vogelverschrikker
  • Jack Haley … “Hickory” / Blikken Man
  • Bert Lahr … “Zeke” / Laffe Leeuw
  • Billie Burke … Glinda the Good Witch
  • Margaret Hamilton … Miss Almira Gulch / The Wicked Witch of the West
  • Clara Blandick … Auntie Em
  • Charley Grapewin … Oom Henry
  • Pat Walshe … Gevleugelde Apenkoning
  • Terry … Toto
  • The Singer Midgets … The Munchkins

GENRE(S):

Avontuur | Familie | Fantasie | Musical

TAGLINE:

We gaan naar de Tovenaar, de wonderbaarlijke !

Stillbeeld van Judy Garland in “The Wizard of Oz”.

De film staat bekend als de eeuwige familiefantasymusical die zonder twijfel de meest geliefde en gevierde kinderfilm is die ooit is gemaakt, die een essentieel onderdeel is van de popcultuur, omdat hij zo scherpzinnig allegorisch is als elk Shakespeariaans werk in het eenvoudig blootleggen van oeremoties, het blootleggen van onze kinderangsten over verlating en ineffectiviteit en het inzichtelijk maken van de spanning tussen de dwingende gemakken van thuis en de ongebonden verschrikkingen van het onbekende die al onze volwassen levens kenmerken. Regisseur Victor Fleming vertoont op voortreffelijke wijze en gelijktijdig echte ouderwetse vertelkunst met aanvullende grensverleggende visuele kunstzinnigheid en technologische vindingrijkheid, gebruikmakend van een conglomeraat van de intestinale standvastigheid en inventiviteit van Hollywood-talenten om strengen van unieke en authentieke componenten te produceren die nooit eerder in de cinema zijn geprobeerd (in die tijd), dat is verankerd met een blijvende cast van optredens onder leiding van Judy Garland in deze bepalende zintuigen van verwondering en angst, sprookje van lekkernijen en gevreesdheid, en de verleiding van het extrinsieke en het comfort van thuis in een ideale filmklassieker. De film is gebaseerd op L. Frank Baum’s roman “The Wonderful Wizard of Oz,” het veroverde aanvankelijk aanzienlijke bijval behoudens enkele kritische opmerkingen, maar zijn status is blijven groeien nu het algemeen wordt beschouwd als een van de grootste films in de geschiedenis van de cinema en is uitgegroeid tot een icoon van de Amerikaanse popcultuur.

Hier volgt een greep uit de kritieken op de film door de jaren heen:

Roger Ebert van Chicago Sun-Times zegt: “‘The Wizard of Oz’ heeft een prachtig oppervlak van komedie en muziek, speciale effecten en opwinding, maar we kijken er zes decennia later nog steeds naar omdat het onderliggende verhaal rechtstreeks doordringt tot de diepste onzekerheden van de kindertijd, ze beroert en ze dan geruststelt. Als volwassenen houden we ervan omdat het ons herinnert aan een reis die we hebben genomen.”

Peter Stack van San Francisco Chronicle zegt: “Deze prachtige stoeipartij van een film ziet er magisch uit op het grote scherm: kleuren zijn een picknick voor de ogen, details doemen zo duidelijk op dat je ze praktisch kunt aanraken en er is een gevoel van het grotere dan het leven met een film die al groter is dan het leven – deze misschien wel grootste van alle live-action familiefilms.”

Otis Ferguson van The New Republic zegt: “Het verhaal heeft natuurlijk een aantal mooie en wilde ideeën, maar de film weet niet wat ermee te doen, behalve pijnlijk letterlijk en uitgebreid te zijn over alles…er kan ook niet worden verwacht dat het gevoel voor humor heeft – en wat betreft het lichte vleugje fantasie, het weegt als een pond fruitcake drijfnat.”

Claudia Puig van USA Today zegt: “De robijnrode muiltjes fonkelen met een weergaloze schittering, de kronkelende klinkerweg ziet er onvergelijkbaar geel uit en de Smaragdstad schittert een steeds aantrekkelijker groen – de mix van ouderwetse, klassieke vertelling met geavanceerde technologie is onmiskenbaar betoverend.”

Whittaker Chambers van TIME Magazine zegt: “‘The Wizard of Oz’ zou een oude Hollywood-controverse moeten beslechten: of fantasie net zo succesvol op het scherm kan worden gepresenteerd met menselijke acteurs als met tekenfilms. Dat kan het. Zolang ‘The Wizard of Oz’ zich houdt aan gril en magie, zweeft het in dezelfde zeldzame sfeer van betovering die Walt Disney’s ‘Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen’ onderscheidde.'”

Still image van Margaret Hamilton (links), Judy Garland en Billie Burke (rechts) in “The Wizard of Oz”.

Zoals je uit de kritieken kunt opmaken, werd de film oorspronkelijk zeer lovend onthaald, maar niet zonder kritiek van enkele critici die beweerden dat Garland iets te oud was voor haar rol, terwijl sommigen verder vonden dat de film geen spoor van verbeelding, goede smaak of vindingrijkheid bezat, maar toch is hij in de loop der tijd een culturele filmische toetssteen geworden. Fleming creëert, samen met een amalgaam van creatieve krachten, een spektakel dat zich vertaalt in een filmisch magisch stoeipartij dat bestaat uit een oogverblindend illustratief gebruik van Technicolor, fantasmagorische vertellingen, vaudevilliaanse choreografie, aanstekelijke muzikale composities, memorabele karakteriseringen, inzichtelijk filosofisch commentaar en alle middelen van de kunstfotografie – inclusief een realistisch uitgewerkte tornado. Het is een ode aan de kracht van vriendschap en verbeelding die een middenweg bewandelt tussen gril en fantasie, ondersteund door een bekwame en geslepen groep vertolkers, aangevoerd door Garland in deze wervelende wonder-working van een visueel aangenaam, levendig resonerend en een betoverend meeslepend, eeuwigdurend filmjuweeltje. Maar ik laat u beslissen…