Eén op één: ‘We hebben onze partij niet verlaten. Ze heeft ons verlaten.
Toen ik in 1984 kandidaat was voor het Congres, kwam ik oudere mensen tegen die me uitlegden waarom ze me niet konden steunen: “Ik heb de Democratische Partij niet verlaten. It left me.”
Zelfs in die tijd had de Democratische Partij nog veel conservatieven die trouwe aanhangers waren. Zij waren opgegroeid in de tijd dat de Democratische Partij conservatiever was dan de andere partij. Sommige van die oudere Democraten waren traag om hun erfgoed op te geven en zich los te maken van de groep waarin ze waren opgegroeid.
Maar naarmate de steun in de Democratische Partij voor de desegregatie van scholen, stemrecht, burgerrechten, gelijke behandeling op de werkplek, en het uitbreiden van de rol van de overheid in het verstrekken van openbare middelen om te voldoen aan de behoeften van arme en onderbedeelde gemeenschappen werden bekeken met scepsis door eens loyale Democraten.
Republikeinen reageerden met een “zuidelijke strategie” die inspeelde op deze zorgen en, meer en meer, naarmate de tijd verstreek, verlieten voormalige Democraten hun partij. “Ik heb mijn partij niet verlaten. Het verliet me.”
Zelfs na meer dan 35 jaar herinner ik me dat refrein.
Heden ten dage, in het tijdperk van Trump, verlaten sommige Republikeinen uit Noord-Carolina met spijt hun partij, waarbij ze uitleggen: “Ik heb mijn partij niet verlaten. It left me.”
In de editie van 24 augustus van The New Yorker schreef Peter Slevin over drie Republikeinse leden van de raad van commissarissen van Transylvania die hun partijlidmaatschap hebben opgegeven.
Vergeef me deze persoonlijke terzijde. Een van de gelukkigste zomers van mijn leven bracht ik door in dat berggebied in 1958, toen ik begeleider was op Camp Carolina bij Brevard. Tijdens nachtelijke wandelingen vertelde ik mijn kampeerders spookverhalen over Dracula. Ik liet ze geloven dat er een verband was tussen Dracula’s huis in Europa’s Transsylvanië en het Transsylvanië County waar ze kampeerden.
De drie commissarissen partijverandering begon toen de voorzitter van de commissie, Mike Hawkins, hoorde over de toespraak van president Donald Trump op de East Carolina University op 17 juli 2019. De president viel vier Democratische congresvertegenwoordigers en vrouwen van kleur aan en zei dat ze “haatdragende extremisten” waren en “Weet je, ze houden niet van ons land.”
In reactie op de aanval van de president op vertegenwoordiger Ilhan Omar, scandeerde de menigte op ECU: “Stuur haar terug!”
Volgens Slevin, tijdens de volgende bestuursvergadering, Hawkins “riep de president uit en zei dat wat er gebeurde racistisch was. Het is belangrijk dat mensen haat identificeren voor wat het is – een vergif voor onze staat en voor ons land. En ik wilde zeggen op een zeer openbare manier dat voor de tijd die ik nog heb als gekozen ambtenaar, ik zal dit gif te verzetten op alle mogelijke manieren.”
Na Hawkins, twee andere Republikeinen in het bestuur, Page Ives Lemel en W. David Guice, bood woorden van steun. Vijf maanden later namen ze alle drie ontslag uit de Republikeinse Partij.
Ze hadden kunnen zeggen: “We hebben onze partij niet verlaten. Het verliet ons.”
Guice was al lange tijd een actieve Republikein en diende twee termijnen in de Algemene Vergadering.
Page Lemel bezit en beheert Camp Keystone in de buurt van Brevard, net als wijlen haar vader, Bill Ives, die ik kende toen hij in de jaren negentig in de Algemene Vergadering diende. Bill Ives was conservatief, publiek-minded en openhartig, net als zijn dochter.
Een andere prominente Republikein in de bergen, voormalig North Carolina State Supreme Court Justice Robert Orr, heeft gebroken met de president. Hij heeft zijn leven lang de partij gesteund en zich ingezet voor goede doelen tot 2016, toen hij de kandidatuur van Trump niet kon steunen.
Dit jaar werkt hij hard tegen Trump, maar weigert zijn partij te verlaten. Kennelijk vindt hij zichzelf meer een echte Republikein dan de president.
Lemel zegt dat ze niet van plan is op haar besluit terug te komen. Dat, schrijft Slevin, doet vragen rijzen over de toekomst van de G.O.P. De geschiedenis en de logica doen vermoeden dat de partij naar het centrum moet pivoteren om de komende jaren levensvatbaar te blijven.”
Of anderen zullen zeggen: “Wij hebben onze partij niet verlaten. Ze heeft ons verlaten.”
D.G. Martin presenteert “North Carolina Bookwatch,” zondag om 15:30 uur en dinsdag om 17:00 uur op UNC-TV. Het programma wordt ook uitgezonden op North Carolina Channel, dinsdag om 20.00 uur en op andere tijdstippen.