Heb je je ooit afgevraagd waarom er in het A-F-schaalsysteem geen ‘E’ voorkomt? Hoe komt het dat we van D naar F zijn gegaan en de E helemaal hebben overgeslagen? Ja, we weten dat sommige scholen een E geven, maar dat is slechts een minderheid. De meerderheid van de scholen (althans in de VS) volgt de schaal van A tot en met F, waarin de E niet voorkomt.

Hier volgt het verhaal.

Om te begrijpen waarom er geen E in onze beoordelingsschaal zit, moeten we 120 jaar terug in de tijd gaan, want in 1897 hebben we het vroegste verslag van een systeem met cijfers in letters. Het werd gebruikt in het Mount Holyoke College in Massachusetts en het laagste cijfer in dat systeem was E, wat een mislukking betekende. De rest van de schaal was A (scores tussen 95-100), B (scores tussen 94-85), C (scores tussen 84-75), D (scores tussen 74-65). Alles lager dan 65, kreeg de gevreesde E. (het artikel gaat verder na de advertentie)

In de daaropvolgende jaren werd F toegevoegd aan de beoordelingsschaal en verving in feite E voor mislukking. Het was eigenlijk logisch, want het woord mislukking begint met F. De schaal werd aangepast en E dekte de score van 65 tot 69. Dit nieuwe A, B, C, D, E, F beoordelingssysteem werd gedurende minstens drie decennia in het hele land gebruikt.

Het veranderde echter allemaal in de jaren 1930. Vanwege de associatie van F met mislukking, begonnen professoren zich zorgen te maken dat hun studenten E zouden verwarren met uitstekend. Dus verwijderden ze E uit de academische cijfers en hielden ons over met onze gebruikelijke A, B, C, D, F cijfers!

Als je houdt van wat je leest, dan zul je zeker van deze houden: Waarom stemmen Amerikanen op dinsdag, terwijl het grootste deel van de wereld op zondag stemt?