Ik ben dol op groenten. Ik eet geroosterde bloemkool voor de lol, geef het meeste van mijn geld uit aan verse producten en ga af en toe stiekem met een salade naar de bioscoop. Het was niet altijd zo. Hoewel mijn moeder een tovenaar in de keuken was en groenten op veel manieren klaarmaakte waar ik wel van genoot, herinner ik me nog goed dat ik meerdere keren iets groens in mijn servet verstopte aan de eettafel in plaats van het op te eten.

Op een paar opmerkelijke uitschieters na, komen dit soort gedragingen voor in de jeugdherinneringen van de meeste mensen. Waarom worden groenten zo universeel verafschuwd door kinderen? Ik deed onderzoek en ontdekte enkele antwoorden.

Biologie

Foto door Maggie Gorman

Kinderen hebben veel energie nodig, veel meer dan volwassenen. Daarom kiezen ze instinctief voor voedsel dat hen veel energie kan geven (vooral in de vorm van glucose, de favoriete brandstof van het lichaam). Groenten zijn niet erg calorierijk, wat betekent dat ze niet veel energie leveren. In feite bevatten sommige groenten zoveel onverteerbare vezels en zo weinig calorieën dat ze evenveel energie verbruiken om te verteren als ze bevatten.

Biologisch gezien heeft het geen zin voor kinderen (met hun enorme energiebehoefte) om voedsel te eten dat hen geen energie geeft. Natuurlijk, als de briljante soort die we zijn, hebben we een of andere manier in geslaagd om dit te verknoeien en nu worden geconfronteerd met een obesitas-epidemie bij kinderen.

Foto door Amanda Shulman

Een andere biologische factor die ervoor zorgt dat kinderen groenten niet lekker vinden, is hun smaak, en wat die smaak inhoudt. Een opvallend kenmerk van groenten, vooral groene en kruisbloemige groenten, is een licht bittere smaak. Deze bittere smaak wordt veroorzaakt door het calciumgehalte, maar ook door de aanwezigheid van heilzame stoffen zoals fenolen, flavenoïden, isoflavonen, terpenen en glucosmolaten.

Niet alleen proeven kinderen deze bitterheid mogelijk sterker dan volwassenen, ze hebben ook meer reden om het te vermijden. In de natuur is bitterheid een teken van vergif en potentiële giftigheid. De bittere verbindingen in groenten zijn giftig in grote hoeveelheden, maar zijn niet geconcentreerd genoeg om ons te schaden. De sporen die in groenten aanwezig zijn, zijn in feite heilzaam, zoals wij volwassenen uit ervaring en observatie hebben geleerd.

Kinderen werken echter in veel hogere mate op instinct dan volwassenen (in plaats van hun beslissingen te baseren op andere cognitieve invloeden zoals wij doen). Het is logisch dat kinderen in dit geval meer afstemmen op hun natuurlijke instincten, omdat ze door hun kleine lichaampjes en minder ontwikkelde vermogen tot ontgifting gevoeliger zijn voor toxische overbelasting dan volwassenen.

Tijd

Foto door Katherine Baker

Als de bittere bestanddelen in groenten duiden op mogelijke toxiciteit, waarom eten en genieten wij er dan als volwassenen van? In principe is het omdat we de tijd hebben gehad om te ontdekken dat groenten ons niet zullen doden. We hebben ook een tolerantie opgebouwd voor hun bittere smaak door herhaalde blootstelling.

In het wild, wanneer een dier wordt blootgesteld aan een potentiële nieuwe voedselbron, testen ze de veiligheid ervan door een klein beetje te proberen, en dan hun lichaam toe te staan het volledig te verwerken en te verteren. Als er geen nadelige effecten zijn, herhalen zij het proces, in totaal 10-15 keer. Daarna zijn zij ervan overtuigd dat dit voedsel veilig en goed voor hen is, en zullen zij het als een vast onderdeel van hun dieet gaan gebruiken. Mensen hebben de neiging om op een opvallend vergelijkbare manier te werk te gaan.

Het verschil tussen kinderen en volwassenen is dat kinderen niet zoveel tijd hebben gehad om voedingsmiddelen 10-15 keer te proberen, en ook niet genoeg tijd hebben besteed aan het observeren door anderen van echt duidelijk bewijs dat groenten niet schadelijk zijn. Dit is ook de reden waarom de meeste mensen andere bittere stoffen zoals koffie, bier en pure chocolade niet lekker vinden als ze ze voor het eerst proberen.

Paired Associative Learning

Photo by Phoebe Melnick

De laatste veelvoorkomende reden waarom kinderen groenten niet lekker vinden, kan te wijten zijn aan het psychologische concept van Paired Associative Learning. Deze associatie van een stimulus met een specifieke respons (in dit geval, een groente met een gevoel) werkt niet in het voordeel van groenten.

Kinderen hebben de neiging om bewerkt voedsel dat veel vet en suiker bevat (ijs, cake, snoep) te associëren met positieve herinneringen zoals feestjes, vakanties, vieringen en beloningen. Groenten associëren ze met minder positieve herinneringen, zoals zeurende ouders en onaangename maaltijden waarbij ze gedwongen worden om groen spul te eten. Daardoor zien kinderen junkfood als een beloning, en groenten als een karwei.

Gelukkig veranderen hun associaties vaak ten goede naarmate mensen opgroeien. We beginnen groenten te associëren met gezondheid, fitness en succes als volwassenen.

Wat kunnen we doen?

Laten we duidelijk zijn – ik ben geen moeder en geef geen opvoedingsadvies. Ik heb echter wel een paar suggesties om de hierboven geschetste technische problemen te overwinnen.

Verminder de bitterheid

Foto door Kelda Baljon

De bereidingswijzen karamelliseren, inmaken, smoren en sauteren blijken de bitterheid in groenten te verminderen, net als de toevoeging van vet, suiker en zout. Dit is geen excuus om grote hoeveelheden zout, geraffineerde suiker en kaas over je groenten te gooien, maar de smaakvolle toevoeging van iets vets, zoets of zouts kan de smakelijkheid van een groentegerecht vergroten.

Maak het eten zo vertrouwd mogelijk

Foto door Keni Lin

Uit studies is gebleken dat kinderen meer rauwe groenten eten als ze worden gecombineerd met een bekend dipje. Naast het verminderen van de bitterheid, deze betrouwbare dips zijn vertrouwd terrein en helpen de onbekende groente lijken minder eng. Sla de ranch en andere dressings met veel plantaardige olie, geraffineerde suikers en andere nare ingrediënten over. Kies voor zelfgemaakte hummus, dips op yoghurtbasis (ga voor volvette!), guacamole, salsa, natuurlijke pindakaas, of welke saus dan ook die je in je eigen keuken maakt met echte ingrediënten.

Als je een gerecht bereidt met een groente die onbekend is voor het kind/de persoon aan wie je het serveert, zorg er dan voor dat de groente het enige onbekende bestanddeel is. Als je er bijvoorbeeld kaas in gebruikt, moet dat een kaas zijn die ze kennen en lekker vinden.

Herhaal blootstelling

Foto door Kelda Baljon

Als het erop aankomt, is blootstelling alles. Of je nu probeert iemand van een bepaalde groente te laten houden of gewoon je eigen eetgewoonten probeert uit te breiden, 10-15 pogingen zijn vaak nodig om echt te bepalen of je een bepaald voedingsmiddel lekker zult vinden of niet.

Als je bijvoorbeeld champignons lekker wilt gaan vinden, betekent dit niet dat je 15 enorme porties pure champignons moet gaan eten. Probeer in plaats daarvan champignons te verwerken in een paar geliefde gerechten, en probeer elke keer ten minste een hapje. Het blijkt dat mijn moeder wist waar ze het over had toen ze me vertelde dat als ik iets bleef proberen, ik zou leren het lekker te vinden.

Neutrale/positieve associatie

Foto door Lynden Orr

Om extreme associaties te vermijden, moet voedsel niet worden gebruikt als beloning of als straf.Als groenten alleen worden aangeboden voordat ander voedsel wordt neergezet, zijn hongerige kinderen eerder bereid om ze op te eten. Hoewel enige druk op kinderen om groente te eten aanvaardbaar kan zijn, is het beter om niet te drammen. Als kinderen vaak zien dat anderen (jij!) groenten eten en ervan houden, zullen ze niet veel reden hebben om een negatieve associatie te vormen.