Het was 1999 en zoals elke andere 23-jarige zou zijn, had ik ALLE antwoorden op fitness. Om een klein beetje eerlijk te zijn, was ik de afgelopen 5 jaar op een missie geweest om permanente educatieprogramma’s te volgen, stages te lopen, wat ik maar kon doen om van de besten in de sector te leren. Toen veel van mijn vrienden hun extra geld uitgaven om naar Mexico te reizen, ging ik met het beetje dat ik had naar onderwijsprogramma’s (een beetje gek, ik weet het, maar ik was vastbesloten om een goede coach te worden).

Nogmaals, als ik de 23-jarige ik het voordeel van de twijfel moet geven, dan was het dat wat ik toen leerde behoorlijk vooruitstrevend was. Functionele fitness kwam echt op gang en ideeën over houding en corrigerende oefeningen werden steeds populairder. Concepten zoals Dr. Vladamir Janda’s (een van de meest gerespecteerde fysiotherapeuten ter wereld) “Upper and Lower Cross Syndrome” gaven me het gevoel dat ik veel problemen voor mensen kon oplossen. Een goed voorbeeld hiervan was het helpen van problematische schouders door mensen te laten inzien wat goede versus slechte schouderoefeningen waren.

Als je niet bekend bent met het werk van Dr. Janda, was het concept vrij eenvoudig. Het draaide om het idee dat als gevolg van houdingsveranderingen een spier “strak en zwak” of “kort en sterk” zou zijn. Als we het bijvoorbeeld hebben over de schouder en schouderoefeningen, als iemand ronde schouders heeft, zouden we aannemen dat zijn borst “kort en sterk” is en dat veel spieren van de bovenrug “strak en zwak” zijn. Klinkt logisch als je er voor het eerst over hoort.

Wat deed ik toen? Precies wat mij geleerd was! Ik spendeerde tijd met klanten en mezelf om de borstspieren te strekken en vooral de achterkant van het lichaam te versterken. Klinkt als een goede training, nietwaar? We vermeden werk boven het hoofd omdat dat “slechte” schouderoefeningen waren en we minimaliseerden duwoefeningen omdat die bijdroegen tot de houdingsproblemen die we bij mensen zagen.

Gaat deze blog over nu doen wat ik in de jaren ’90 deed? Op een bepaald niveau zou het leuk zijn als dat zo was, dat zou betekenen dat wat ik deed werkte! Helaas, je mag raden dat dat niet zo was. De mensen voelden zich een beetje beter met wat ik deed, maar zodra we ook maar enige vorm van drukoefeningen introduceerden begonnen die schouders weer problemen te geven. En niet alleen dat, ik zag ook niet veel verandering in houding, ook al deden we alle “juiste” training die verondersteld werd beide te verhelpen. Wat is er?!

Om te zeggen dat ik gefrustreerd was, zou een understatement zijn. Niet alleen had ik zo veel tijd geïnvesteerd in het leren van deze concepten, maar ik heb ook veel geld geïnvesteerd! Maar de resultaten, of het gebrek daaraan, spreken voor zich. Wat ik uiteindelijk zou leren en wat zelfs Dr. Janda zelf zou veranderen, is dat het oorspronkelijke model niet helemaal accuraat was. Ook al vermeden we veel van de klassieke slechte schouderoefeningen en deden we alle juiste in face pulls, rear delt training al het bovenrug werk dat je maar kon bedenken, we hadden nog steeds veel schouderproblemen. Wat is er aan de hand?

View this post on Instagram

De meeste mensen denken dat als ze problemen hebben met een gebied van hun lichaam, je gewoon dat gebied moet versterken. We maken nog steeds geen gebruik van concepten van functionele training die ons leren dat ons hele lichaam met elkaar verbonden is en als we ons lichaam echt beter en sterker willen maken, moeten we hun verbindingen trainen!

Een bericht gedeeld door Ｊｅｓｓｉｃａ Ｂｅｎｔｏ (@jessicabento_mpt) op Jun 10, 2019 om 5:04am PDT

Fysiotherapeut, Jessica Bento, begint uit te leggen waarom deze schouderoefeningen niet werken zoals mensen denken!

Ironisch genoeg zou het informatie zijn die ik in diezelfde tijd las, maar niet wist wat ik ermee aan moest, die uiteindelijk alles zou veranderen wat ik dacht over schouderoefeningen. Op dat moment was ik een boek aan het lezen van fysiotherapeute Diane Lee, genaamd “The Pelvic Girdle”. Toegegeven, “lezen” is wat genereus, eerder overweldigd. Veel van de informatie die erin stond, ging verder dan wat een fitnessprofessional geleerd zou hebben en zou kunnen toepassen. Wat me echter echt aan het denken zette, was deze discussie over “slingsystemen”.

Deze slingsystemen vertegenwoordigden zeer specifieke verbindingen van hoe de ene spier met de andere samenwerkte!

Ms. Lee besprak een aantal interessante onderzoeken die de grote onderlinge verbondenheid van het lichaam aantoonden via dit “spul” dat fascia wordt genoemd. Raar, waar had ze het over? Ook al beschouwde ik mezelf toen als een “functionele trainer”, de realiteit was dat ik nog steeds dacht over het lichaam in termen van delen (zoals velen dat vandaag de dag nog steeds doen). Wat in dit boek werd gepresenteerd was een geheel nieuwe manier van denken die me erg ongemakkelijk maakte, vooral omdat ik het meeste ervan niet begreep! Dus, voor bijna 10 jaar dacht ik niet veel na over de informatie.

Om eerlijk te zijn, weet ik niet precies wat me er weer aan deed denken, misschien was het de kennismaking met het werk van Thomas Myers, die een beroemde massagetherapeut is die HET boek over fasciale integratie heeft. Het werk van Mr. Myers is, net als dat van Ms. Lee, veel om te verteren, maar ik begon de verbanden te zien. Misschien omdat ik in die tijd zelf iets ernstigs meemaakte.

Het was het begin van mijn ziekte aan de wervelkolom die veel agressiever werd en ik verloor het gebruik van mijn rechterarm. Na de ruggegraatsoperatie begon ik mezelf te revalideren. Toen traditionele schouderoefeningen niet werkten, begon ik me meer bewust te worden van deze concepten en dit startte mijn hele verandering in mijn benadering van niet alleen schouderoefeningen, maar ALLES wat ik deed. Zoals wat?

Voet!

Ik blijf op dit punt hameren en toch missen zo veel mensen het. Ik leerde deze strategie voor het eerst van Pavel Tsatsouline die kettlebells weer populair maakte in de VS. Toen ik het in 2003 van Pavel leerde, legde hij de nadruk op het gebruik van de voeten als je drukte. Het werkte, maar ik begreep niet waarom!

DVRT Master, Cory Cripe, hielp deze fitnesstrainer voor het eerst in jaren pijnvrije squats uit te voeren! Waarom? Door verbindingen met de voeten op te bouwen, betekent dit ook krachtig voor de schouders!

Terugkomend op de concepten van fasciale lijnen, is het logisch. Alles begint vanaf de grond in ons lichaam. Omdat we rechtopstaande dieren zijn, waarom zou het NIET logisch zijn dat onze fundering vanaf de voeten verandert wat er boven in de keten gebeurt?

Jessica laat zien hoe zelfs landmijnen de schouders eigenlijk niet helpen. Scroll hierboven door om te zien hoe we deze concepten van functionele fitness integreren om betere schouderoefeningen te maken.

Opposites

Als we kijken hoe iemand loopt, zien we dat zijn armen en benen in tegengestelde richting zwaaien. Waarom gebeurt dat? Het stelt ons in staat stabiliteit in de wervelkolom te creëren en een complexe beweging zeer naadloos en eenvoudig te laten lijken. Wat helpt ons dat bij onze schouderoefeningen?

De meeste mensen denken dat het enige probleem bij problematische schouders de schouder zelf is. In werkelijkheid moeten we kijken naar de keten van gebieden van het lichaam die samenwerken met de schouder. Dat zijn de voeten, de tegenovergestelde heup, en ja, de romp van het lichaam.

Ik schreef laatst (HIER) hoe half knielen zo’n krachtige manier is om kernkracht op te bouwen, maar daarmee leren we ook waarom en hoe we de voeten, tegenovergestelde heup, en romp moeten gebruiken om de juiste stabiliteit voor de schouders op te bouwen. De grote ironie is dat de meeste mensen zich concentreren op het isoleren van de schouders, maar de realiteit is dat de schouders niet ontworpen zijn om alleen te werken. Zoals mevrouw Lee ooit zei, “de misdadigers schreeuwen nooit zo hard als de slachtoffers!”

Wandel door deze half geknielde progressies die je zo veel leren over hoe je betere schouderoefeningen kunt ontwikkelen.

Grip!

Pavel leerde ook met de kettlebell de waarde van de greep in het drukken met grote kracht. Nogmaals, het werkte, maar ik wist niet waarom! Als we teruggaan naar onze fasciale lijnen en veel onderzoek, zien we dat de handen een zeer nauwe verbinding hebben met de schouder, het bovenlichaam in het algemeen, en zelfs de romp.

Hoe vaak zien we mensen een gewicht losjes vastpakken, of zelfs de grond (in het geval van grondwerk) in plaats van weloverwogen te zijn in hoe ze hun handen gebruiken!

Twintig jaar later, schaam ik me niet voor wat ik vroeger voor mezelf en voor mijn cliënten deed. Waarom? Het was het beste wat ik op dat moment kon. Ik ben echter niet gewoon doorgegaan met dingen te doen die niet werkten, ook al had ik daar veel tijd en geld in geïnvesteerd. Ik wilde wat werkte en was bereid te veranderen als ik informatie vond die werkelijk effect had.

Vast vooruit naar vandaag, ik ben geïnspireerd om deze ideeën te promoten omdat ik voortdurend zie hoe ze niet alleen schouderoefeningen verbeteren, maar ook de hoop van mensen dat ze zich beter kunnen voelen en de beweging die ze verloren hadden kunnen terugwinnen. Verhaal na verhaal van mensen die dingen doen die ze nooit voor mogelijk hadden gehouden, is wat mij en wat wij bij DVRT elke dag doen, drijft. Betekent dit dat we nooit meer zullen groeien? Hopelijk niet, maar mijn punt is dat het oké is om te veranderen, te evolueren, en zelfs te zeggen dat we verkeerd waren als het betekent dat we blijven zoeken naar betere oplossingen om anderen te helpen.

Lees hoe wij wetenschap tot leven brengen met onze DVRT opleiding. U kunt 25% besparen ALLE DVRT en voor een beperkte tijd met code “save25” HIER krijgt u een van onze nieuwe L.I.F.T. certificatiemodules GRATIS wanneer u investeert in een van onze Ultimate Sandbags! Waarom? Omdat wij geloven dat kennis echt macht is!