De NFL was een heel andere competitie toen de Philadelphia Eagles en de New England Patriots elkaar voor het laatst troffen in de Super Bowl XXXIX in februari 2005.

De Eagles en de Patriots waren ook totaal verschillende teams, met als twee gemeenschappelijke kenmerken Pats hoofdcoach Bill Belichick en quarterback Tom Brady, die zondagavond in Minnesota in hun achtste Super Bowl samen zullen verschijnen.

Het is echt verbijsterend hoe de dingen zijn veranderd in de competitie in slechts 13 jaar. In 2005 ging Paul Tagliabue zijn laatste volledige kalenderjaar in als NFL-commissaris. Roger Goodell, die in 2006 de functie van commissaris zou overnemen, was COO van de league, een duidelijk voorteken van de dingen die de NFL nog te wachten staan.

Als verantwoordelijke voor de financiën van de NFL, zag Goodell dat seizoen toe op 6 miljard dollar aan inkomsten voor de hele league, een getal dat tien jaar later steeg tot 11,1 miljard dollar en nu 13,2 miljard dollar bedraagt. Het is echt iets om te zien.

De toevloed van televisie-contracten heeft een grote rol gespeeld in dit. Slechts enkele maanden voordat New England en Philadelphia elkaar ontmoetten in de Super Bowl in 2005, kondigde de competitie een zesjarige, $ 8 miljard verlenging aan met CBS en een vijfjarige, $ 3,5 miljard deal met DirectTV, volgens de Los Angeles Times.

Dat zouden op dit moment absolute kruimels zijn, zoals blijkt uit de vijfjarige, $ 2,8 miljard die Fox vorige week betaalt in een overeenkomst die het de rechten geeft om Thursday Night Football uit te zenden. Dat is een week per spel, mensen.

Terug in 2011, Fox, CBS en NBC ondertekende negen jaar verlengingen voor het uitzenden van NFL-wedstrijden tot en met het seizoen 2022. De deals leverden de NFL 27 miljard dollar op voor die negen seizoenen. Hierbij is nog niet eens rekening gehouden met de 550 miljoen dollar die Fox jaarlijks betaalt voor Thursday Night Football en de 1,5 miljard dollar die DirectTV jaarlijks betaalt voor haar huidige deal.

Met een toename van de inkomsten in de gehele league gedurende deze periode, hebben de teams zelf hun waarde enorm zien stijgen. In 2004 waren de Washington Redskins NFL’s meest waardevolle franchise met $1.2 miljard. New England kwam op nummer 3 met een geschatte waarde van $1.04 miljard. Zij waren twee van de slechts drie teams met een geschatte waarde van meer dan 1 miljard dollar. De Minnesota Vikings werden gewaardeerd op $ 658 miljoen.

Lees hier Forbes 2014 NFL-seizoenswaarden van teams.

In de meest recente schattingen van Forbes zijn de Dallas Cowboys het meest waardevol in de NFL met $ 4,8 miljard. Deze Patriots komen in op nr. 2 met een geschatte waarde van $ 3,7 miljard, een stijging van het noorden van $ 2,6 miljard sinds 2004. Alles bij elkaar wordt elk NFL-team gewaardeerd op $1,6 miljard-plus, met uitzondering van vijf teams die worden gewaardeerd op $2-plus miljard.

De stijging van de inkomsten en teamwaarden zijn inderdaad doorgesijpeld naar de spelers. In maart 2004 ging de toenmalige quarterback Peyton Manning van de Indianapolis Colts akkoord met het grootste contract in de geschiedenis van de NFL. De deal was 99,2 miljoen dollar waard over zeven seizoenen.

Na het tekenen van de deal, Manning grapte dat hij was “blij om een Colt te zijn voor het leven,” volgens ESPN. Nou, we weten allemaal hoe dat afliep.

Manning’s deal omvatte het grootste gemiddelde jaarsalaris in de geschiedenis van de competitie met $ 14,2 miljoen. Het afgelopen seizoen verdienden 46 spelers meer dan Manning verdiende met zijn deal. Van de quarterbacks die niet onder hun rookie-deals speelden, verdienden 21 $ 15-plus miljoen tijdens het seizoen 2017.

Dit alles laat zien hoe dominant van een financiële kracht de NFL is geweest in het afgelopen decennium-plus. Er is echt niets anders in de sportwereld dat daarmee kan worden vergeleken.

Naast de economische impact van Goodells commissariaat, heeft de collectieve arbeidsovereenkomst van 2011 een enorme rol gespeeld in de veranderende dynamiek van de competitie. Of dat goed of slecht is, is strikt voor mening.

Spelersdiscipline is de afgelopen jaren een belangrijk aandachtspunt geweest, met de zes-game schorsing van Ezekiel Elliott en de daaropvolgende juridische strijd tegen de NFL die in beslag nam. Tijdens het seizoen 2016 was het drama rond de schorsing die Tom Brady kreeg voor zijn vermeende rol in Deflategate. Daarvoor domineerden de Adrian Peterson- en Ray Rice-incidenten de NFL-nieuwscyclus.

Dit alles werd mogelijk gemaakt door wat moet worden omschreven als een competitievriendelijke collectieve arbeidsovereenkomst die de NFLPA ondertekende na een korte werkonderbreking in de zomer van 2011.

Het is een belangrijke achtergrond om naar te kijken, vooral met de vakbond die nu zijn ogen richt op het einde van deze huidige CBA. Het vertelt ons ook een verhaal van belangrijke collectieve onderhandelingsproblemen tussen de competitie en de vakbond, ondanks een dramatische financiële opleving voor beide partijen.

Een deel van die 2011 CBA omvatte de implementatie van een rookie salarisschaal, die de waarde van rookie-contracten uitsluitend bepaalde op basis van waar spelers worden geselecteerd. Op zijn beurt heeft dit de reikwijdte van rookie holdouts rond de competitie beperkt.

Terug in 2004 hield de toenmalige rookie San Diego Chargers quarterback Philip Rivers zich gedurende het hele voorseizoen. Dat stelde een veteraan die hij zou vervangen, Drew Brees, in staat om zijn carrière bij de Chargers te doen herleven. Het leverde Brees uiteindelijk een enorm free agent-contract op bij New Orleans voorafgaand aan het seizoen 2006.

Stel je voor hoe de geschiedenis zelf zou zijn veranderd als Rivers zijn contract onderhandelde onder de huidige collectieve arbeidsovereenkomst. Brees zou nooit de kans hebben gekregen om zijn waarde te bewijzen, waardoor de dynamiek voor een van de beste quarterbacks in de geschiedenis van de NFL zou zijn veranderd.

Uiteindelijk tekende Rivers in augustus 2004 een contract van zes jaar en 40,5 miljoen dollar met de Chargers. De helft van dat contract was volledig gegarandeerd voor een speler in Rivers die als vierde overall was geselecteerd.

Dit afgelopen april maakten de Jacksonville Jaguars Leonard Fournette de No. 4 pick en tekenden hem prompt voor een vierjarige, $ 27,1 miljoen deal. Hoewel dat contract minder lijkt te zijn dan wat Rivers ontving, is alle $ 27,1 miljoen gegarandeerd.

Rookies worden nu gevraagd om minder totale waarde te nemen in hun initiële deals, terwijl ze aanzienlijk meer aan garanties ontvangen. Deze contracten houden ook geen rekening met de posities, zoals blijkt uit het feit dat twee van de negen best betaalde running backs momenteel onder hun rookie deals spelen. Er is geen enkele quarterback met een rookie deal onder de 18 best betaalde spelers op zijn positie op dit moment.

Het grootste deel van de focus zondagavond in Minnesota zal op de wedstrijd zelf liggen. Kan Philadelphia de grootste dynastie in de moderne NFL geschiedenis verslaan? Zal Tom Brady, na opnieuw een MVP te hebben verdiend, zichzelf blijven bewijzen als de grootste quarterback in de geschiedenis van de competitie?

Tussendoor zal de aandacht van het publiek gericht zijn op de vraag of spelers knielen voor het volkslied, de halftime show van Justin Timberlake en de Super Bowl reclamespots.

Maar het is belangrijk om terug te kijken naar hoe de competitie is veranderd sinds de laatste keer dat deze twee teams elkaar ontmoetten in de Super Bowl. Als niets anders, het geeft ons een beter begrip van hoe populair de NFL zelf nog steeds is. Dit, ondanks tegenstrijdige verhalen die een veranderend landschap suggereren na het volkslied drama.

Gebaseerd op de trends die we hebben gezien sinds februari 2005, is de NFL hier om te blijven als de belangrijkste kracht in de sportwereld. Het is echt zo simpel.