Mensen luisteren naar wat je zegt, maar ze reageren op je toon.

Toen Oprah Winfrey hem vroeg hoe hij Abraham Lincoln kon worden, antwoordde de gelauwerde acteur Daniel Day Lewis nadenkend: “De stem is een diepe afspiegeling van ons karakter, van wie we zijn – de stem is de vingerafdruk van de ziel.” Day Lewis wist intuïtief hoe impactvol toon kan zijn. Hij spendeerde maanden aan onderzoek, studie en uiteindelijk nam hij de personage van Lincoln aan na veel hard werk en zielsonderzoek. Als het vinden van de toon en cadans van een personage een zeer bekwame acteur maanden van intern onderzoek kost, dan is het logisch dat iemands eigen stem uit het diepst van ons wezen komt; het is bijna onmogelijk om die te vervalsen.

Het woordenboek definieert toon als de modulatie van toonhoogte, kwaliteit, en kracht die semantische betekenis toevoegt aan een woord of een zin. Ik zie toon als de echte stemming of smaak – een onderliggende essentie van een verbale interactie tussen twee of meer mensen. Hoe brengt uw toon uw boodschap over?

Conversationele toon versus inhoud

Als je het effect zou willen bestuderen van iemands spreektaal – de non-verbale kwaliteiten van spraak zoals toonhoogte, amplitude, snelheid en stemkwaliteit, maar ook de pauzes en aarzelingen tussen woorden – op het succes van hun communicatie, dan zou een callcenter een uitstekende plek zijn om te beginnen. En dat is precies waar MIT-onderzoeker Alex (Sandy) Pentland en vele anderen hun onderzoek hebben gedaan.

Omdat we slechts ongeveer 90 seconden hebben om een verstandhouding tot stand te brengen wanneer we iemand voor het eerst ontmoeten, zegt Nicholas Boothman, keynote spreker en auteur van How to Make People Like You in 90 Seconds or Less, is het aanpassen van onze conversatietoon aan de context van cruciaal belang.