De Japanse Buiging: Hoe het op de juiste manier te doen
In winkels, op straat, aan de telefoon… Het is je misschien opgevallen dat Japanners de hele tijd buigen! Japan heeft veel verborgen regels en manieren, maar de gewoonte om te buigen is overduidelijk.
Waarom en wanneer buigen Japanners?
Ojigi, de “buiging”, is een essentiële manier voor het Japanse volk, vooral bij het zakendoen. Een volwassene die niet correct kan buigen, wordt bestempeld als onbeleefd of kinderachtig. Hoewel de buiging routinematig wordt gebruikt in Japan, zijn er nuances die zelfs sommige Japanners zouden kunnen negeren! Als u van plan bent zaken te doen met Japanners, is het beter om de basisprincipes van de buiging en de betekenis ervan te kennen. En als u in Japan wilt werken, zult u snel genoeg mogelijkheden hebben om te oefenen!
Ojigi kunnen veel dingen uitdrukken: begroeting, dankbaarheid, verontschuldigingen, en respect. Toch worden ze zelden gebruikt tussen vrienden en familieleden. In niet-zakelijke situaties wordt de “buiging” vooral gebruikt voor uw ouderen, meerderen, vreemden en kennissen.
Ojigi: Dos en Don’ts
DO: Als u een man bent, kunt u uw handen aan de zijkant van uw lichaam houden of uw handen samen voor u houden. Als u een vrouw bent, moet u uw handen samen voor u houden.
DO: In een zakelijke context met buitenlanders zullen de meeste Japanners hen de hand schudden en tegelijkertijd licht buigen. U zult een uitstekende indruk maken op uw zakenpartner als u hetzelfde doet.
DO: Zeg uw groeten nadat u hebt gebogen. Deze correcte manier wordt in het Japans gosen-gorei genoemd. Veel mensen buigen echter terwijl ze spreken!
DON’T: Buig uw rug. Houd hem recht als teken van respect: Sla uw handpalmen voor uw borst om te groeten! Dit is een veelgemaakte fout bij buitenlanders die Japan voor de eerste keer bezoeken. Dit soort begroeting wordt in andere landen gebruikt, zoals bijvoorbeeld in Thailand. In Japan ziet men dit vooral in gebedsplaatsen.
De verschillende ‘niveaus’ van buigen
Nu komen we bij het lastigere gedeelte. Er zijn verschillende soorten ojigi die worden gebruikt, afhankelijk van de situatie. Er zijn eigenlijk vijf manieren om te buigen, maar vandaag zullen we de drie belangrijkste zien die gebruikt worden wanneer men staat.
① Eshaku: Het is een lichte buiging met een hoek van ongeveer 15 graden.
Voorbeeld: Bij het passeren van uw buurman op straat, of wanneer u een klant of uw meerdere in de gang passeert.
② Keirei: Het wordt het meest gebruikt in het bedrijfsleven, met een buiging van ongeveer 30 graden.
Voorbeeld: Wanneer u het bedrijf van uw klant bezoekt, een nieuwe klant binnenhaalt, of iemand nieuw begroet. Het wordt ook gebruikt om dankbaarheid uit te drukken; bijvoorbeeld als iemand je portemonnee teruggeeft die je op straat hebt laten vallen.
③ Saikeirei: Het is de diepste van de drie buigingen, met een hoek van ongeveer 45 graden.
Je hebt misschien niet de gelegenheid om deze buiging dagelijks te gebruiken.
Deze buiging is bedoeld om je oprechte verontschuldiging of respect aan te geven jegens een persoon, dus het zal er onhandig uitzien als je deze buiging gebruikt bij iedereen die je tegenkomt.
Voorbeeld: In het geval dat u problemen veroorzaakt voor, laten we zeggen… de president van een bedrijf.
Observeren is de sleutel!
Natuurlijk buigen Japanners niet in een exacte hoek omdat ze het niet meten met een gradenboog! Ze leren het door hun eigen ervaring terwijl ze opgroeien. Het kan dus in het begin erg verwarrend lijken, maar hoe meer je de mensen om je heen observeert, en hoe meer je oefent, hoe meer je zult “voelen” wanneer en hoe je moet buigen!
Met uw donaties kunnen we investeren in onze schrijvers, technologie en meer, zodat we u verhalen kunnen brengen uit de verste uithoeken van Japan.
Amélie Geeraert
Boren in Frankrijk, woon ik sinds 2011 in Japan. Ik ben nieuwsgierig naar alles en het leven in Japan heeft me in staat gesteld mijn visie op de wereld te verruimen door middel van een breed scala aan nieuwe activiteiten, ervaringen en ontmoetingen. Als schrijfster vind ik het het leukst om naar de persoonlijke verhalen van mensen te luisteren en ze met onze lezers te delen.