Elke sport kan blessures veroorzaken, en veel daarvan moeten snel worden behandeld. Nu de maartmaand in volle gang is, kijken we eens terug naar de ergste basketbalblessures uit de geschiedenis van het spel, de wetenschap erachter en de behandeling die ze vereisten.

De ergste basketbalblessures aller tijden

Er is een reden dat er bij sportwedstrijden voortdurend medisch personeel aanwezig is. Elke hoeveelheid contact laat een groot risico op letsel, en iemand moet behandelen degenen die komen. De verwondingen variëren in ernst. Vaak loopt een speler van het veld of de baan met schrammen of blauwe plekken die tegen de volgende wedstrijd verdwenen zijn. Andere keren moet een speler terug naar de kleedkamer worden gedragen. Wat het ook is, deze verwondingen moeten worden onderzocht.

Niet alle sporten zijn gelijk gemaakt. Voetbal, bijvoorbeeld, is bijzonder wreed. De omgeving met veel contact is een broedplaats voor scheuren, kneuzingen en hersenschuddingen. Zoals we eerder bespraken, eindigde geen enkel team van de 32 in de NFL het seizoen 2017-2018 zonder een geblesseerde speler. Tennis, daarentegen, is ongelooflijk veilig. Het National Center for Catastrophic Sports Injury rapporteerde iets meer dan 140.000 verwondingen veroorzaakt door tennis in 25 jaar. Niet zo gevaarlijk als voetbal, maar basketbal is zeker niet zo veilig als tennis.

Joel Przybilla’s Ruptured Patellar Tendon

Pl

Tijdens een wedstrijd tegen de Dallas Mavericks in december 2009 onderging profvoetballer Joel Przybilla een onfortuinlijk lot. Je kunt de video hier vinden; het is een van de minst gruwelijke op de lijst. De blessure is bijna onzichtbaar – de enige echte aanwijzing is de manier waarop Joel zelf reageert. Zijn knie buigt of knakt niet, maar het is duidelijk een onhandige landing. Die avond gingen veel fans ervan uit dat hij een enkelverstuiking had opgelopen. Van buitenaf gezien, was dit redelijk. De waarheid is echter veel ernstiger.

De blessure die het reusachtige centrum ten val bracht, was een gescheurde kniepees en een ontwrichte knieschijf. De knieschijf is van vitaal belang om de knie te beschermen. De knieschijfpees werkt samen met de knieschijf om mobiliteit aan de knie te geven. Wanneer hij gescheurd is, verliest de knieschijfpees zijn functionaliteit volledig. Zonder deze pees was Przybilla niet in staat zijn knie te strekken. Of de breuk een direct gevolg was van de sprong of niet, is onbekend. De meest voorkomende vorm van een kniepeesruptuur is het gevolg van tendonitis, ook bekend als “jumpers knee”. In dit geval is de pees hoogstwaarschijnlijk in het midden gescheurd, wat herstel nog moeilijker maakt.

Een patellapeesruptuur moet operatief worden behandeld, en onmiddellijk na de operatie worden gebraceerd of afgedekt met gips. De knie moet dan 6 maanden rust houden, en moet gedurende een onbekende tijd revalideren. Een beangstigende zaak, dit is zeker een van de ergste basketbalblessures aller tijden.

Allan Ray’s Oogproblemen

Vanuit het oogpunt van de kijker, zou dit wel eens de ergste basketbalblessure aller tijden kunnen zijn. Je kan het hier bekijken, maar het is zeker niet voor de zwakkeren van hart. Spelend voor de Villanova Wildcats, trok Allan Ray de aandacht van vele media toen een andere speler de zijne pakte. Een speler van de tegenpartij wipte, onschuldig, naar de bal die Ray vasthield, waarbij hij zijn oog raakte. Het oog sprong uit de kom en puilde zichtbaar uit het hoofd van Ray. De blessure werd live op TV uitgezonden en geruime tijd herhaald, en verwierf enige bekendheid.

Voor Ray was de blessure veel beter dan hij eruit zag. Terwijl zijn oog uit de oogkas leek te komen, werd dit effect veroorzaakt door zijn ooglid dat naar achteren werd geworpen. De plotselinge blootstelling aan licht en spanning van de hand van de andere speler veroorzaakte enige schade. Gelukkig was het niet ernstig. Ray leed aan een tijdelijk verlies van gezichtsvermogen, en zachte weefselschade aan het oog. De week daarop kon hij echter weer aan de slag en leidde Villanova in de finale van dat jaar.

Marquis Daniel’s Back Breaking Injury

Spelend voor de Boston Celtics had Marquis Daniels een goede zondag. Hij begon die met het tweeten van een simpele zeven tekens: “#prayer.” Later op de dag zou hij aan de andere kant van het bidden staan. In een wedstrijd tegen de Orlando Magic kwam Marquis in botsing met een van hun guards. Toen hij op de grond viel, dacht iedereen dat Daniels in orde was en er werd een overtreding gemaakt. Toen het volgende spel begon, bleef Daniels op de grond. Het werd toen duidelijk dat er iets mis was gegaan, en de arena viel stil. Daniels werd slechts een paar minuten later naar buiten gedragen. Een van de ergste basketbalblessures uit de recente geschiedenis, je kunt het moment hier herbeleven. Zelfs vandaag de dag is het plotselinge letsel adembenemend.

Daniels liep een gekneusde wervelkolom op, wat precies zo erg is als het klinkt. Marquis was in staat om de fans een snelle duim omhoog te geven terwijl hij werd weggedragen, maar zou kort daarna het gevoel in zijn armen en benen verliezen. Het ruggenmerg is het centrum van het zenuwstelsel en kan veel ongewenste neveneffecten hebben, zoals verlies van gevoel wanneer de ruggengraat gewond is. Gelukkig voor Marquis kreeg hij het gevoel terug terwijl hij in het ziekenhuis lag, en herstelde hij volledig van de blessure.

Basketbalblessures kunnen moeilijk zijn, zelfs voor de kijkers. Het is moeilijk om iemand, zelfs iemand van de tegenpartij, getekend te zien worden. Hopelijk zien we dit jaar meer March Madness en minder March Medicine.