Articles

Challenges in producing policy-relevant global scenarios of biodiversity and ecosystem services

Scenario-based modelling is a powerful tool to describe relationships between plausible trajectories of drivers, possible policy interventions, and impacts on biodiversity and ecosystem services. Onderlinge vergelijkingen van modellen zijn essentieel voor het kwantificeren van onzekerheden en het identificeren van mogelijkheden voor modelverbetering, maar hebben tot nu toe ontbroken in de wereldwijde modelleringsgemeenschappen voor biodiversiteit en ecosysteemdiensten. De op scenario’s gebaseerde inter-modelvergelijking voor biodiversiteit en ecosysteemdiensten (BES-SIM) heeft tot doel deze leemte op te vullen. We hebben wereldwijde landgebruik- en klimaatprojecties gebruikt om mogelijke toekomstige effecten op terrestrische biodiversiteit en ecosysteemdiensten te simuleren met behulp van een verscheidenheid aan modellen en een reeks geharmoniseerde meetmethoden.

Het doel van dit artikel is na te denken over de stappen die zijn gezet in BES-SIM, resterende methodologische uitdagingen te identificeren en trajecten voor verbetering voor te stellen. We hebben vijf grote groepen van uitdagingen geïdentificeerd; de noodzaak om: 1) beter rekening houden met de rol van de natuur in de verhaallijnen van de toekomstige menselijke ontwikkeling; 2) de weergave van drijvende krachten in de scenario’s verbeteren door de resolutie (temporeel, ruimtelijk en thematisch) van het landgebruik als belangrijkste drijvende kracht achter de biodiversiteitsverandering te verhogen en bijkomende relevante drijvende krachten op te nemen; 3) biodiversiteit op soort- en kenmerkniveau expliciet integreren in ecosysteemdienstenmodellen; 4) de dekking van de meervoudige dimensies van biodiversiteit en ecosysteemdiensten uitbreiden; en ten slotte, 5) tijdreeksen of eenmalige historische gegevens opnemen in de kalibratie en validatie van biodiversiteits- en ecosysteemdienstenmodellen.

Aanpak van deze uitdagingen zou de ontwikkeling van meer geïntegreerde mondiale prognoses van biodiversiteit en ecosysteemdiensten mogelijk maken, waardoor de beleidsrelevantie ervan bij de ondersteuning van de onderling samenhangende internationale agenda’s voor behoud en duurzame ontwikkeling zou toenemen.