Best David Ruffin Songs: 20 Essential Soul Gems

20: My Whole World Ended (The Moment You Left Me)

David lanceerde zijn post-Temptations carrière met deze zinderende scherf van Motown uit 1969. Het is groot, gepassioneerd en warm, met de stem die van The Temptations grote sterren maakte in prachtige en desolate individuele vorm. Het werd een Top 10 hit in de VS en deed vermoeden dat Ruffin zijn solocarrière wel zou zien zitten. Helaas mocht dat niet zo zijn; het zou zes jaar duren voordat David het succes zou evenaren.

19: I Could Never Love Another (After Loving You) (The Temptations)

Een fantastische showcase voor David: totdat het nummer vordert, lijkt het bijna een solo-optreden van Ruffin. Het zou de laatste single van The Temptations worden met zijn stem vooraan – en, de titel eer aan doen, hij is nooit bij een andere groep gegaan (hoewel hij in 1982 weer samenkwam met The Temptations). Na 1968 zou het nooit meer helemaal hetzelfde zijn voor zowel de zanger als deze werkelijk geliefde Motown act. “I Could Never Love Another (After Loving You)” betekende een andere, meer schokkende en trieste finale: de schrijver, Rodger Penzabene, pleegde zelfmoord in 1967, slechts 23 jaar oud. Dit was zijn laatste compositie.

18: I’m So Glad I Fell For You

Ruffins tweede soloplaat, Feelin’ Good (1969), wordt vaak beschouwd als minderwaardig dan zijn debuut, maar het heeft zijn momenten, zoals dit dappere, door gospel aangedreven lied over verlossing – hoewel de liefde die hem heeft gered een aardse lijkt te zijn, niet een hemelse. Opgefleurd door orgellijnen en het Hal Davis refrein is Ruffins uitvoering meeslepend.

17: Smiling Faces Sometimes

David Ruffin had genoeg concurrentie als het op dit nummer aankwam. De medeschrijver en producer, Norman Whitfield, had er al een hit van gemaakt met The Undisputed Truth; hij gaf het ook aan Ruffins voormalige groep, The Temptations, en zijn rockende protégés, Rare Earth, maakten een stemmige versie met Latijnse boventonen. Maar niemand bracht het met zoveel hart als David Ruffin. Zijn versie uit 1974 is aangrijpend, van het mysterieuze intro tot het wereldvermoeide einde. Je merkt nauwelijks dat de kenmerkende funky groove van het nummer niet aanwezig is: David verkoopt het helemaal.

16: I’ve Lost Everything I’ve Ever Loved

Van Davids eerste solo-album, My Whole World Ended, een fijn zwevend Motown-pareltje geschreven door Johnny Bristol. Het werd uitgebracht als single maar leek misschien te veel op zijn hit voorganger om te scoren. Toch een verdomd fijne soulplaat uit 1969.

15: Beauty’s Only Skin Deep (The Temptations)

The Temptations waren niet de eerste groep die dit nummer opnamen, maar zij waren wel degenen die er in 1966 een hit mee scoorden. David brengt de hoofdrol… als een schoonheid. Het is de moeite waard om de versie van broer Jimmy Ruffin op te zoeken ter vergelijking: het arrangement op de Temptations is superieur, de rinkelende xylofoon staat in schril contrast met de knallen van koper die het onderbreken.

14: Flower Child

Een psychedelische soulbloesem van Davids debuutalbum – met ofwel The Temptations als vocale ondersteuning, ofwel iemand die een geweldige imitatie van hen doet! De leadzang is fabelachtig, terwijl ergens op de achtergrond de riff van Marvin Gaye’s “One More Heartache” discreet wordt hergebruikt. Dit stuwende nummer heeft misschien weinig bijval gekregen, maar het is een geheime Motown-klassieker.

13: (I Know) I’m Losing You (The Temptations)

Het vermogen om wanhoop uit te drukken was een kwaliteit die David Ruffin naar The Temptations bracht, zoals dit verhaal over de liefde die zuur wordt duidelijk maakt. Een Top 10 hit in 1967, deze twee en een halve minuut van emotionele lijdensweg is slechts een van de vele redenen waarom soul fans de Temptations als een van de grootste aller tijden beschouwen.

12: Your Love Was Worth Waiting For (The Ruffin Brothers)

In 1970 werkte David samen met zijn broer Jimmy, van “What Becomes Of The Brokenhearted” faam, om een album uit te brengen, I Am My Brother’s Keeper, waarvan dit glorieuze soulvolle en ruimtelijke nummer afkomstig is. Geschreven door Pam Sawyer en Leon Ware, hoor je iets van het gevoel van Marvin Gaye’s klassieke albums uit het begin van de jaren 70 in dit prachtige nummer.

11: Blood Donors Needed (Give All You Can)

Harde grooves uit 1973: de stad wordt gewelddadig na zonsondergang. Dit nummer is niet mis, en het album waar het van afkomstig is, David Ruffin, geproduceerd en grotendeels geschreven door Bobby Miller, is zwaar ondergewaardeerd. David blijkt volledig geschikt voor de funky situatie. De tekst werd door de reggaezanger Jimmy Riley bewerkt voor de roots-single “Darkness On The City”. Het had veel meer aandacht moeten krijgen dan dat.

10: Ain’t Too Proud To Beg (The Temptations)

Weer een verhaal over liefde die slecht afliep: dit nummer markeerde de overgang van Smokey Robinson naar Norman Whitfield als producer van de Temptations. Whitfield zette het nummer in een hogere toonsoort dan waar Ruffin zich prettig bij voelde, waardoor de zanger gedwongen werd om naar de noten te reiken, wat hielp om de smekende, gierende zanglijn te creëren die perfect bij de tekst paste. Soul genius.

9: Each Day Is A Lifetime

David raakte begin jaren 70 in een lastig parket bij Motown; de verkoop van zijn singles zakte in en zijn derde album werd niet uitgebracht. Een nummer dat daarvoor bedoeld was, was het schitterende “Each Day Is A Lifetime,” dat geen hitparade haalde toen het in 1971 als single werd uitgebracht. Het was een prachtig stukje stemmige en donkere barok Motown. Zijn sessies uit het begin van de jaren 70 zouden tientallen jaren later worden uitgebracht als het album David, en ze waren het wachten waard – een schrale troost voor de zanger, die de release ervan niet meer heeft meegemaakt.

8: Since I Lost My Baby (The Temptations)

Een droevig gekastijd personage speelt de hoofdrol in deze Temptations-klassieker uit 1965, geschreven door Smokey Robinson en briljant vertolkt door David Ruffin. Alles was misgegaan sinds ze weg was: Ruffin toverde perfect een verloren en eenzame ziel tevoorschijn.

7: Heavy Love

Een glorieus product van de vereniging tussen Ruffins rokerige soulvolle stijl en meesterproducer Van McCoy, deze thriller uit 1975 is perfect voor het discotijdperk maar heeft nog steeds dat vleugje gospel dat in het hart van de zangeres bleef hangen. Luister naar het falsetto gejammer dat hij laat ontsnappen bij de fade: het is hartverwarmend.

6: I Can’t Stop The Rain

David’s productieve samenwerking met producer-arrangeur-schrijver Van McCoy droeg hem comfortabel door een groot deel van het discotijdperk. “I Can’t Stop The Rain” was een zijdezachte, positief elegante single in Engeland en Nederland, maar niet in de VS. De titel was een erfenis van de nummer 4 hit “I Wish It Would Rain” die hij tien jaar eerder in 1967 had gemaakt voor The Temptations. Ruffins zang is hier adembenemend.

5: I Wish It Would Rain (The Temptations)

En hier is de klassieker van The Temptations uit 1967, met David op zoek naar een setting die past bij zijn gemoedstoestand: donker en regenachtig. Het is genoeg om een wolk te laten huilen.

4: Rode By The Place (Where We Used To Stay)

Hoogglanzende soulvolle disco uit 1977 die ook als een “modern” Northern soul deuntje heeft kunnen spelen. Geschreven door Marv Johnson, die Motown’s allereerste single, “Come To Me”, opnam, bezat het nummer een sterke streep realiteit, die Ruffin eert met zijn prachtige zang.

3: A Day In The Life, Of A Working Man

An another gritty tune from the David Ruffin album. De zanger roept de frustraties op van een arbeider die problemen heeft in het leven en in de liefde; het heerlijk spaarzame arrangement, met niets toegevoegd dat alleen maar versiering is, laat hem duidelijk zijn mening geven.

2: My Girl (The Temptations)

Smokey Robinson schreef “My Girl” voor The Temptations nadat hij ze had zien optreden en zich realiseerde dat David Ruffin het geheime wapen van de groep was, dat totaal onderbenut bleef. Het werd opgenomen in 1964 en werd het jaar daarop de eerste nummer 1 van The Temptations.

1: Walk Away From Love

De eerste helft van de jaren 70 was een magere periode voor Ruffin: ondanks de uitmuntendheid van zijn platen, registreerde de zanger geen enkele pophit tot november 1975 – terwijl The Temptations, de groep die hij nooit had willen verlaten, een hele reeks hitnoteringen beleefde. Tegen het midden van het decennium was hun ster echter aan het tanen, en die van David plotseling rijzende. “Walk Away From Love” deed zijn fortuin keren: deze soul-disco diamant, geproduceerd door Van McCoy, werd een Top 10 hit aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.

Op zoek naar meer? Ontdek de beste Motown-nummers aller tijden.