Op die dag van “Pinksteren” kwam Gods Heilige Geest over de wachtende biddende discipelen, die met anderen in de bovenzaal te Jeruzalem bijeengekomen waren. Hun volledige toewijding en inzet voor Christus en Zijn opdracht, riepen een machtig doopsel van Gods kracht op. Deze uitstorting bleek aanvankelijk uit het feit dat zij in tongen spraken (Handelingen 2:4). De Geest was vanaf dat moment in hun leven aanwezig, toen zij getuige waren van vele opmerkelijke wonderbaarlijke gebeurtenissen (Handelingen 3:1-7; 4:31). Als gevolg daarvan waren zij in staat een overwinnend leven te leiden als christenen in Christus als gevolg van hun Pinksterervaring.

Het is belangrijk op te merken dat op de “Dag van Pinksteren”. Naast de uitstorting van de Heilige Geest, werden er twee dopen bekendgemaakt. Er was een doop in de Heilige Geest met het bewijs van het spreken in andere tongen, en de verkondiging van de waterdoop in de naam van Jezus Christus door Petrus (Handelingen 2:38). De doop met de heilige Geest is wat Jezus “wedergeboorte” noemde in Johannes 3:3-7. De tweede doop, was de vervulling van Mattheüs 28:19, waar Jezus hen gebood te dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Pinksteren wordt door velen beschouwd als een denominatie in sommige van de hedendaagse kerken, maar belangrijker dan dat, Pinksteren was en is een nieuwe geboorte-ervaring. Zoals het nu wordt toegepast, is Pinksteren het christendom van de vroege kerk relevant gemaakt voor de wereld van vandaag. De mensen die zichzelf Pinkster noemen, geloven, onderwijzen, aanbidden en verheugen zich zoals het allemaal begon in de vroege kerk op de “Dag van Pinksteren”, 33 na Christus. Nu, bijna tweeduizend jaar later, omarmen “De Pinksterlingen van Saraland” nog steeds deze fundamentele Christelijke waarheden en ervaringen.