De keuze van vandaag heeft nooit de Amerikaanse Top 1000 gehaald, maar hij heeft een onmiskenbare plaats in de Amerikaanse geschiedenis.

Dank aan Ashley voor het voorstellen van Winslow als babynaam van de dag.

Als voornaam is Winslow zeldzaam. Hij staat gelijk met Assumpta en Habbakuk voor ongebruikelijke benamingen die hier voorkomen.

Maar Winslow werd gedragen door een zeer opmerkelijke naamgenoot, en als Jackson een Top 100-keuze voor jongens kan zijn, waarom dan niet het even artistieke Winslow?

De gegevens geven ons een handvol mannen met de naam Homer Winslow. Maar er is eigenlijk maar één Winslow Homer, en hij is de negentiende-eeuwse Amerikaanse schilder die bekend staat om zijn landschappen.

Zoals veel namen die het element win bevatten – Winthrop, Alvin – heeft Winslow betrekking op het Oud-Engelse wine – friend. Winthrop lijkt me een vreselijk preutse naam voor een onschuldig kind. Ware het niet voor Churchill, zou ik hetzelfde zeggen van Winston. Maar hoe zit het met Winslow?

Winslow Homer werd geboren in Boston, groeide op in Cambridge – toen het nog een kleine plattelandsstad was, geen deel van de metropool – en verdiende de kost als prentkunstenaar en commercieel illustrator, alsmede als kunstenaar-correspondent voor Harper’s Weekly tijdens de Burgeroorlog. En hij schilderde, werkte in olieverf en aquarel, en maakte houtgravures en etsen. De autodidact nam nooit leerlingen aan, maar zijn invloed is voelbaar in de Amerikaanse landschapsschilders die volgden.

Zijn ongebruikelijke voornaam bleek moeilijk te traceren. In tegenstelling tot Dashiell, was het geen meisjesnaam. Zijn ouders waren Charles Savage en Henrietta Benson Homer. Het zou een familienaam kunnen zijn. Beide ouders hadden een lange geschiedenis in New England, en Winslows hadden zich al in de vroegste dagen in Plymouth gevestigd. Edward Winslow arriveerde op de Mayflower.

Natuurlijk is de artiest waarschijnlijk geen directe afstammeling van Edward Winslow. De Mayflower genealogie is uitputtend bestudeerd, en hij is nergens te vinden op lijsten van beroemde afstammelingen.

Maar hier is een intrigerende link: Ds. Dr. Hubbard Winslow stamde wel degelijk af van die Winslow. Ds. Winslow volgde de beroemde Lyman Beecher op als predikant van de Bowdoin Street Church, een kerk die in 1836 Henrietta Homer als lid opeiste. Dat is het jaar dat haar zoon, Winslow, werd geboren.

Reken Winslow dus zowel als een artistieke naam en een met diepe wortels in de Amerikaanse geschiedenis – ook al zijn ze niet zo voor de hand liggend als Lincoln of Betsy Ross.

Als Winslow niet onmiddellijk wordt herkend om zijn achtergrondverhaal, kan hij alleen op stijl worden beoordeeld. Dat is lastig. Hij valt ergens tussen de Engelse butler Alfred, de nog-niet-klaar-voor-revival Elwin en levendige, actuele opties als Jackson, Leo en Theo.

Ik ben er nog niet uit hoe het zou als een voornaam. Korte vorm Win heeft grote aantrekkingskracht, maar de naam smeekt om te worden gesplitst in een verwarrende zin: “win slow” of “wins low.”

Als hij in je stamboom voorkomt, is het doorgeven van Winslow natuurlijk altijd een optie. Maar als je gewoon geïntrigeerd bent door de landschapskunstenaar, draagt Winslow misschien beter in het midden.