““

Mama en baby reticulated giraffe samen gezien op de vlakten van Laikipia, Kenia. Robert Muckley/Getty Images

Wanneer je aan een giraffe en zijn vlekken denkt, vraag je je misschien af “waarom doen ze eigenlijk moeite?”. Giraffen zijn zo groot en hebben zulke lange poten en lange nekken, dat deze slungelige wezens tot hoog in de bomen reiken. Wie denken ze voor de gek te houden met die vlekken? Het kan geen camouflage zijn; iedereen kan deze massieve, gracieuze beesten zien paraderen over de graslanden van Afrika ten zuiden van de Sahara, toch?

Zeker, iedereen kan volwassen giraffen zien, die de hoogste zoogdieren op de planeet zijn, maar kwetsbare kleine baby giraffen kunnen wel wat hulp gebruiken in de camouflage afdeling. Een nieuwe studie, gepubliceerd op 2 oktober 2018 in het tijdschrift PeerJ, toont aan dat giraffen hun vlekkenpatronen erven van hun moeders – en die vlekkenpatronen maken een verschil in het vermogen van de jonge giraffen om te overleven.

Camouflage is echter slechts één functie die die vlekken zouden kunnen dienen. Derek E. Lee, universitair hoofddocent aan de Penn State University en hoofdauteur van het artikel, zei in een verklaring “dat we niet echt weten wat hun doel is in het wild.” De vlekken zouden inderdaad camouflage kunnen zijn, maar ze zouden ook kunnen helpen bij het reguleren van de lichaamstemperatuur en giraffen in staat stellen elkaar te herkennen.

Onder hun vacht hebben giraffen een donkergrijze huid met helemaal geen vlekken. Maar de vacht heeft vlekken die rond, ovaal of klodderig kunnen zijn, met scherpe of gladde randen, en elke vorm en staat van definitie daar tussenin. Ze zijn variabel, maar de vlekken blijven hetzelfde gedurende het hele leven van de giraffe. Dat stelt onderzoekers (en waarschijnlijk ook giraffemoeders) in staat individuen te herkennen.

Onderzoekers konden bevestigen dat vlekkenmerken, zoals scherp gedefinieerde randen, van moeder op baby worden doorgegeven. In deze studie hadden pasgeborenen met grotere, onregelmatigere vlekken meer kans om de eerste levensmaanden te overleven.

Deze nieuwe bevinding is een update van een oude hypothese. Dr. Anne Innis Dagg observeerde een kleine dierentuinpopulatie van giraffen en merkte op dat de vorm, het aantal, de oppervlakte en de kleur van hun vlekken leken te worden doorgegeven. Bij de laatste studie werden computerbeelden en -analyses gebruikt om 11 kenmerken van de vlekken van giraffen in het wild te vergelijken. De methode zou ook kunnen worden gebruikt om patronen van andere dieren te bestuderen, zoals cheetahvlekken of zebrastrepen.