Articles

Asbestgebruik bij de bouw van het World Trade Center

Internationaal Asbestverbod Secretariaat

Asbestgebruik bij de bouw van het World Trade Center

door Laurie Kazan-Allen

We hebben met ongeloof en groeiende afschuw gekeken naar de gebeurtenissen die vorige week in Manhattan en Washington hebben plaatsgevonden. Woorden zijn zinloos in het aangezicht van moedwillige terreur en het verlies van zoveel onschuldige levens. Toch zijn woorden alles wat we hebben om uiting te geven aan ons verlies en onze solidariteit met de mensen die zo plotseling en totaal zijn omgekomen. Ons hart gaat uit naar allen die door deze gruwelijke en barbaarse daden zijn getroffen.

Asbest in het WTC

Velen informeerden vorige week naar de aanwezigheid van asbest in het World Trade Center (WTC). Op dat moment had ik geen informatie over dit onderwerp. Met ontzag voor de bovenmenselijke inspanningen die worden gedaan om overlevenden te lokaliseren, vond ik het ongepast om deze vragen onder de aandacht te brengen. Sindsdien is er informatie vrijgekomen over het gebruik van asbest in de twin towers. Een contactpersoon deelde me mee dat de New York Port Authority, voordat het complex werd gebouwd, van plan was 5000 ton asbesthoudende brandwerende spray te gebruiken op de verdiepingen 1-40 van de gebouwen. Boven de veertigste verdieping zouden alternatieven zonder asbest worden gebruikt. Dit wordt bevestigd door een artikel in de New York Times van 18 september 2001: “Vooruitlopend op een verbod (op het gebruik van asbest in de bouw in New York), stopten de bouwers met het gebruik van de materialen tegen de tijd dat ze de 40e verdieping van de noordelijke toren bereikten, de eerste die de lucht in ging…” Volgens een woordvoerder van de Port Authority “werd meer dan de helft van het oorspronkelijke, asbesthoudende materiaal later vervangen.”

Een uiterst nuttige factsheet (beschikbaar op:http://www.nycosh.org ) geproduceerd door het New York Committee for Occupational Safety and Health Inc. stelt: “Asbest was een belangrijk materiaal dat werd gebruikt bij de bouw van het World Trade Center. Dat asbest is een bestanddeel van het stof en het puin.” Er worden praktische adviezen gegeven voor de bescherming van hulpverleners op of in de buurt van ground zero, waaronder “beschermende kleding moet worden gedragen, zodat u zich uit uw werkkleding kunt omkleden voordat u naar huis gaat. Werkkleding moet op het werk in zakken worden gedaan en apart van de persoonlijke was worden gewassen om besmetting te voorkomen.”

Controverse

In de afgelopen dagen zijn beschuldigingen geuit dat het ontbreken van asbest in de twin towers heeft bijgedragen aan de snelle instorting van de gebouwen. Het New York Times artikel waarnaar in de tweede paragraaf wordt verwezen: Did the Ban on Asbestos Lead to Loss of Life onderzocht de beweringen dat de niet-asbesthoudende brandwerende materialen die bij de bouw van het WTC werden gebruikt, minder doeltreffend werkten dan soortgelijke asbestproducten, waardoor de bewoners minder tijd hadden om te ontsnappen. De meeste geraadpleegde deskundigen waren het er unaniem over eens: “geen enkele standaardbehandeling van het staal, asbest of anderszins, had de instorting van de torens in de buitengewoon hete en hevige vlammenzee kunnen voorkomen”. De noodzaak van gedetailleerd onderzoek naar bouwontwerpen en materialen werd door velen onderschreven, onder meer door Dr. Yogesh Jaluria, een ingenieursexpert van de Rutgers University, die zei: “testen voor zeer hevige en zeer grootschalige branden zijn niet gedaan.” De nuchtere toon en evenwichtige benadering van het artikel in de New York Times staat in contrast met een eenzijdig en vals artikel dat verscheen op de website Junkscience.com. Steven Malloy, de auteur van Asbestos Could Have Saved WTC Lives zegt dat Dr. Irving Selikoff “verkeerd bezig was met het indrukken van de paniekknop over elk gebruik van of blootstelling aan asbest. Er is bijvoorbeeld nooit een negatief gezondheidseffect toegeschreven aan Levine’s techniek van het spuiten van natte asbest…”

Voorlopig onderzoek wijst uit dat de techniek van Levine, zoals ontwikkeld door het Amerikaanse bedrijf Asbestospray Corporation, gebaseerd was op een spuitbus met keramische vezels die geen asbest bevatte. In het VK was het door Turner & Newall Ltd gepionierde asbestspuitprocédé voor brandwerende bekleding marktleider: Van de jaren 1930 tot midden jaren 1970 werd gesproeidichtasbest wereldwijd verkocht. Volgens Dr. Geoffrey Tweedale: “Limpet was een mengsel van asbest en cement… Aan het uiteinde van de slang zat een pistool met een waterstraal, die ervoor zorgde dat Limpet aan zijn doel bleef kleven.” Grote aantallen spuiters en anderen die werkten in de nabijheid van spuiters die Limpet aanbrachten, zijn in het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten overleden aan asbestgerelateerde ziekten.

Het is bizar dat in een artikel in The (London) Times van 18 september 2001 Malloy’s bewering werd geciteerd dat: “Asbest is de beste isolator die we kennen en het niet gebruiken ervan om hysterische redenen van volksgezondheid is absurd.” De nationale verbodsbepalingen die door de regeringen van meer dan dertig landen zijn goedgekeurd, waren geen reflexmatige reacties op massahysterie, maar pragmatische beslissingen om het aantal sterfgevallen en invaliditeit ten gevolge van asbest te verminderen. Het overleg in de Europese Unie (EU) over het voorgestelde asbestverbod heeft lang geduurd en was grondig. De prestaties van alternatieven voor asbest werden bestudeerd en er werd geconcludeerd dat er doeltreffende alternatieven beschikbaar waren. Een Europese wijziging die in juli 1999 is goedgekeurd, legt een uiterste datum van 2005 op voor het gebruik van asbest in alle lidstaten. Intussen hebben 13 van de 15 EU-lidstaten een nationaal verbod goedgekeurd of hun voornemen daartoe bekendgemaakt

In het licht van de verwoesting en de verschrikking van de tragedies in New York en Washington zullen er veel vragen rijzen over de constructie van de twin towers en de prestaties van de gebruikte brandwerende materialen. Het is een tijd om na te denken en te evalueren; om manieren te vinden waarop wij onze burgers en de infrastructuur van onze landen kunnen beschermen. Dit moet gebeuren met een open geest en met alle technologische en wetenschappelijke innovatie die we kunnen opbrengen. Laat ons niet misleiden door een rookgordijn van schuld en misverstanden.

September 19, 2001

Home | Site Info | Site Map | About | Top