OK aangezien de nieuwe Star Wars film nu om de hoek komt kijken als The Force Awakens over twee dagen uitkomt dacht ik een van mijn vorige Star Wars posts opnieuw te bekijken en uit te breiden en deze keer koos ik er gewoon voor om voor de lol de slechtste van het stel te behandelen: The Phantom Menace. Of toch niet??? Laten we eens kijken…..
En het gebruikelijke geldt hier: SPOILER ALERT!!!
Verhaal
Het verhaal begint met Jedi meester, Qui-Gon Jinn (Liam Neeson) en zijn leerling, Obi-Wan Kenobi (Ewan McGregor) die op een missie zijn gestuurd om te onderhandelen over het beëindigen van een blokkade die is opgezet door de handelsfederatie rond de planeet Naboo. De onderhandelingen worden echter beëindigd wanneer Nute Gunray, de onderkoning van de handelsfederatie het advies inwint van een stille adviseur, de Dark sith lord, Darth Sidius (Ian McDiarmid) die hem zegt de Jedi te laten doden en Naboo binnen te vallen met een leger van gevechtsdroids. Qui-Gon en Obi-Wan vluchten naar Naboo waar ze een plaatselijke bewoner ontmoeten, een Gungan genaamd Jar Jar Binks, die hen naar de onderwaterstad van zijn volk leidt. De Gungans weigeren echter de Jedi te helpen om de invasie op Naboo te bestrijden, maar ze geven hen wel een manier om aan de oppervlakte te komen. De heerseres van Naboo, Koningin Amidala (Natalie Portman) wordt gevangen genomen door het federatie leger, maar ze wordt al snel gered door Qui-Gon en Obi-wan, en ze ontvluchten Naboo met behulp van Amidala’s persoonlijke ruimteschip, dat beschadigd raakt tijdens hun ontsnapping aan de blokkade. Ze stoppen dan op de planeet Tatooine voor reparaties en ze zoeken een nederzetting op waar ze naar een reparatiewerkplaats gaan en de eigenaar ontmoeten, Watto die een jonge slaaf genaamd Anakin Skywalker (Jake Lloyd) voor hem laat werken. Qui-Gon voelt een sterk gevoel van de “Force” in Anakin en hij gelooft dat Anakin wel eens de uitverkorene zou kunnen zijn die balans zal brengen in de Force zoals voorspeld door de Jedi.
Qui-gon besluit dan een weddenschap aan te gaan met Watto, om Anakin’s vrijheid te geven als hij wint in een podrace, aangezien Anakin een begaafd podracer is. Anakin wint de race en krijgt zijn vrijheid zodat Qui-Gon hem kan meenemen om opgeleid te worden tot Jedi ridder. Maar net voor ze vertrekken wordt Qui-Gon aangevallen door Darth Maul (Ray Park) de leerling van Darth Sidius, maar Maul vlucht snel. Anakin wordt dan naar de Jedi Raad gebracht waar Qui-Gon vraagt om Anakin te trainen, maar de Raad, geleid door Yoda (ingesproken door Frank Oz) en de Jedi Meester, Mace Windu (Samuel L.Jackson) weigeren hem te laten gaan omdat ze bang zijn dat Anakin te kwetsbaar is en zou kunnen bezwijken voor de donkere kant van de kracht, maar Qui-Gon belooft Anakin dat hij hem zelf zal trainen. Ondertussen haalt een Senator van Naboo, Palpatine (Ian McDiarmid), Amidala over om een motie van wantrouwen in Kanselier Valorum (Terence Stamp) in te dienen om een meer effectieve Kanselier te kiezen om de crisis op Naboo op te lossen. Amidala, die aandringt op de stemming, blijft echter gefrustreerd door de corruptie in de senaat en keert terug naar Naboo.

Bij aankomst in Naboo onthult Padme dat ze de echte koningin Amidala is en dat de publieke figuur die ze zagen een afleidingsmanoeuvre was. Padme pleit voor de hulp van de Gungans tegen de Handelsfederatie, waarmee ze akkoord gaan, wat de Gungans ertoe brengt zich voor te bereiden op de strijd tegen het droid leger. Padme besluit ondertussen achter Gunray aan te gaan in Theed (een paleisstad op Naboo) samen met de hulp van Qui-Gon en Obi-wan die al snel een keer Darth Maul tegenkomen en ze raken verwikkeld in een hevig lichtzwaard gevecht dat leidt tot de climax van de film…….
THOUGHTS
Aangezien het destijds de eerste Star Wars film in meer dan 15 jaar was, werd enorm verwacht dat The Phantom Menace een grote prequel zou zijn die de oorsprong van de Star Wars trilogie IV-VI zou beginnen te verklaren. Helaas moet gezegd worden dat de film zelf ver achterblijft bij de verwachtingen, want George Lucas, die alle drie de prequels regisseerde, slaagt er hier niet echt in om de verwachtingen waar te maken en heeft een erg flauwe, slecht geschreven en bij momenten nauwelijks competent geacteerde film gemaakt. Maar ondanks dat heeft The Phantom Menace nog steeds zijn leuke momenten en gezien de kwaliteit van de films die eraan vooraf gingen, kon het nooit de verwachtingen waarmaken van de hype die eromheen hing.
Prestaties en opmerkelijke (of onopvallende!) scènes
Prestaties als Phantom Menace is zeker een zeer gemengde zak, maar veel van het komt neer op Lucas’ regie (of mis-regie) als hij duidelijk probeert om de acteurs te regisseren alsof ze in een oude zwart-wit ruimte opera uit de jaren 1940.
Het is echter niet allemaal slecht, want om te beginnen moet gezegd worden dat Liam Neeson erin slaagt om een fatsoenlijke prestatie te leveren als Qui-Gon Jin, de buitenbeentje Jedi meester. Neeson heeft een aantal goede momenten in de film, hoewel hij ook een aantal verschrikkelijke lijnen van de dialoog (maar wie niet in deze film!) en de ergste, maar grappigste is wanneer Qui-Gon praat met Watto, een blauw gevleugelde alien, de eigenaar van de reparatiewerkplaats op Tatooine en hij zegt tegen Watto op een gegeven moment “geduld, mijn blauwe vriend!”. Ik bedoel, hoe krijg je dat voor elkaar?!!! Een van Neeson’s iets betere zinnen is als hij Jar Jar Binks redt als ze elkaar voor het eerst ontmoeten van een federatie tank, en hij zegt tegen Jar Jar “Wat ben jij hersenloos??? Je hebt ons bijna gedood!” en Jar Jar zegt “Ik sprak!” en Qui-gon zegt “Het vermogen om te spreken maakt je nog niet intelligent!”. Dan in dezelfde scène wanneer Jar Jar bang is om terug te gaan naar Otoh Gunga (de onderwater stad van de Gungans) omdat ze “verschrikkelijke dingen met me zullen doen!” als hij daar naar terug gaat. En Qui-Gon zegt dan over het gerommel in de verte “Hoor je dat? Dat is het geluid van duizend vreselijke dingen die deze kant op komen!”.

Een andere amusante scène van Neeson komt wanneer Jar Jar zijn lange tong gebruikt om fruit te pakken en het hem één keer lukt, maar als hij het nog een keer probeert vangt Qui-Gon Jar Jar’s tong en waarschuwt hem “Doe dat niet nog een keer!”. Dan is er het moment waarop Qui-Gon tegen Watto zegt nadat hij zijn weddenschap in de peulenrace heeft verloren terwijl Anakin die wint. En wanneer Watto verbitterd zegt: “Je hebt me bedrogen!” Qui-Gon glimlacht en zegt “Als je blijft wedden zal je op een dag verliezen” en Watto zegt “Het was geen eerlijke weddenschap!” en Qui-Gon zegt “Misschien wil je het opnemen met de hutten?” waardoor Watto geen andere keuze heeft dan Anakin andere te geven. En tot slot was het vermeldenswaard natuurlijk Neeson’s vechtscènes in de film zijn ook erg goed en een van de beste momenten van de film eigenlijk komt Qui-Gon’s gevecht met Darth Maul en ze vechten in tussen krachtveld barrières die uit en aan, en wanneer ze worden gescheiden door een barrière, Qui-Gon gewoon knielen en mediteert, terwijl Darth Maul dreigend geduldig rond ijsberen.
Ewan McGregor doet het ook goed als de jongere Obi-wan Kenobi, die op dit moment Qui-Gon’s padawan is, die hem bijstaat in de gevechten tegen de Handelsfederatie. McGregor lijkt echter een soort halvegare impressie van Alec Guinness te doen, maar het komt er niet echt goed uit, maar hij doet het wel goed genoeg met het personage zelf. McGregor heeft ook wat flauwe dialogen, maar heeft wel een paar goede zinnen, zoals wanneer hun onderhandelingen met de handelsfederatie mislukken, ze gedwongen worden om zich een weg naar buiten te vechten en Obi-wan tegen Qui-gon zegt “Well you were right about one thing, Master. De onderhandelingen waren kort!”. Ook een amusante regel is wanneer Qui-Gon de jonge Anakin test op zijn midi-chlorian aantal (wat in de film microscopische lichaamscellen zijn die in grote aantallen een sterk gevoel van kracht kunnen hebben met de “force”) en hij geeft de meting rustig aan Obi-wan die scant en zegt “Dit is ongelooflijk! Zelfs Meester Yoda heeft niet zo’n hoog aantal midi-chlorian cellen!”. Dan is er het moment na de Jedi raadsvergadering met Anakin dat Obi-wan privé aan Qui-Gon vertelt dat hij zich zorgen maakt over Anakin’s kwetsbaarheid om als Jedi getraind te worden. En Obi-Wan zegt tegen Qui-Gon “De jongen is gevaarlijk. Ze voelen het allemaal, waarom jij niet?!”. En als laatste is er natuurlijk McGregor’s slechtste zin uit de hele film waar Obi-wan Jar Jar waarschuwt wat het droid leger zal doen als ze hen vinden “als ze ons vinden, zullen ze ons verpletteren, ons in kleine stukjes vermalen en ons naar de vergetelheid blazen!”. Ughhh.

Ian McDiarmid geeft echter ongetwijfeld de beste prestatie van de film in zijn dubbelrol als de kwaadaardige Darth Sidious en Chancellor Palpatine. Als Darth Sidious, krijgt McDiarmid de meest memorabele zin van de film (of zo memorabel als je kunt krijgen voor deze film!) wanneer hij tegen zijn leerling Darth Maul zegt “Wipe them out! Allemaal!”. Een ander goed moment in zijn optreden is wanneer Sidious spreekt met de onderkoning, Nute Gunray die zegt dat het onmogelijk is om Amidala’s schip op te sporen en Sidious zegt “Niet voor een sith!” en op het hologrambeeld zien we Darth Maul tevoorschijn komen en Sidious zegt “Dit is mijn leerling, Darth Maul. Hij zal je verloren schip vinden!”. En later als Palplatine heeft McDiarmid een mooi moment aan het einde van de film als hij naar de jonge Anakin kijkt en tegen hem zegt “En jij, jonge Skywalker; we zullen je carrière met grote belangstelling volgen!”.
Natalie Portman levert ook een van de betere prestaties in haar dubbelrol als koningin Amidala en Padme, de dienstmaagd van de koningin, die bevriend raakt met de jonge Anakin. Hoewel Portman’s vertolking van Padme veel beter is dan die van de koningin, die spreekt als een chique robot (als dat mogelijk is!). Natalie heeft hier en daar ook nog wel wat fatsoenlijke momenten, zoals de scène waarin Padme haar afkeuring uitspreekt over het feit dat Qui-Gon Anakin gebruikt voor de peulenrace. En Padme zegt geërgerd tegen Qui-Gon “Ben je hier zeker van? Ons lot toevertrouwen aan een jongen die we nauwelijks kennen? De koningin zal het niet goedkeuren!” en Qui-Gon zegt bijna neerbuigend “De koningin hoeft het niet te weten” en hij loopt weg, Padme tegen zichzelf zeggend “Nou, ik keur het niet goed!”.
Ray Park is ook heel effectief in zijn fysieke rol van Darth Maul, de dreigende roodhuidige Sith leerling, die ronddraait en zich een weg baant over het scherm als een of andere vicieuze balletdanser (OK dat is nog vreemder!). In feite doet het je beseffen hoe goed Darth Maul had kunnen zijn en dat hij in de film nogal drastisch onderbenut is. Park sprak het personage natuurlijk niet in, want de stem van Darth Maul werd geleverd door acteur en komiek, Peter Serafanowicz, die Maul’s meest memorabele zin “At last we shall reveal ourselves to the Jedi, at last we shall have our revenge!” uitsprak.
En voor Jake Lloyd… jeetje, jeetje! Wat kunnen we zeggen??? Ik ben bang dat ik moet zeggen dat Lloyd veruit de slechtste acteur in de hele film is en dat zijn brutale, eigenwijze en overdreven chirperige kijk op Anakin Skywalker, geen enkel gewicht geeft aan een jong kind dat zoveel verantwoordelijkheid op zijn schouders heeft. Lloyd heeft een paar echte naïeve momenten, zoals de scène waarin Qui-Gon hem vertelt dat hij niet langer Watto’s slaaf is en dat hij vrij is, en de jongen gewoon “Jippie!” zegt en wegloopt! Lloyd heeft hier en daar wel een opmerkelijk moment en die ene zeldzame scène die ons een hint van iets van hem geeft, komt wanneer Yoda Anakin ontmoet. En in die scène vraagt Yoda aan Anakin “Hoe voel je je?” en Anakin zegt “Koud, meneer” en Yoda zegt “We kunnen door je heen kijken” en één van de andere Jedis zegt “Je gedachten gaan uit naar je moeder” en Anakin zegt “Ik mis haar”. En Yoda tast Anakin verder af en zegt “Bang om haar te verliezen, denk ik, hmm?” en Anakin vraagt testatief “Wat heeft dat er nou mee te maken?” en Yoda zegt “Alles!”.

Maar natuurlijk kan ik het niet laten om een van Lloyds slechtste zinnen in de film te noemen, en dat is een van zijn eerste, als Anakin Padme voor het eerst ziet en hij haar vraagt “Ben je een engel?”. En Padme vraagt “Wat?” en Anakin zegt “Een engel. Ik heb de ruimtepiloten over hen horen praten. Ze leven op de manen van Iego, denk ik. Het zijn de mooiste wezens in het universum”. Ughhhhhh!!
Maar dan ben ik het bijna vergeten (of eigenlijk wou ik dat ik dat had gedaan!) dan hebben we Ahmed Best nog, die de slechtste rol in de film te verwerken kreeg als de enorm irritante Jar Jar Binks, de op CGI gebaseerde onhandige Gungan, die de jedis en de jonge Anakin helpt. En Best’s bijna piepstemmetje leent zich niet echt om het personage wat draaglijker te maken als hij zinnetjes zegt als “Oh moy oh moy! Ik hou van je!” tegen Qui-Gon Jon als ze elkaar ontmoeten nadat hij de Gungan’s leven heeft gered. En dan zijn er nog zinnen als “Mesa Jar Jar Binks! Mesa your humble servant!” of “Mesa gettingtin very very scared!”. Achhhhhh gewoon shuddddupppppp!!
En als laatste een iets positievere noot Andy Secombe doet het beter als de stem van Watto, de chagrijnige en cynische reparatiewerkplaats eigenaar, die Anakin als slaaf heeft, evenals zijn moeder. Secombe zorgt voor enkele goede momenten van amusement in de film, zoals in de scène waar hij Qui-Gon ontmoet, die zijn Jedi geesttruc op hem uitprobeert, maar ontdekt dat het niet werkt. En Watto zegt testatief: “Denk je dat je een soort Jedi bent, door zo met je hand rond te zwaaien? Ik ben een Toydarian. Gedachtentrucs werken niet bij mij. Alleen geld. Geen geld, geen onderdelen, geen deal!”. En later kondigt Qui-Gon zijn weddenschap voor de peulen race aan en verwijst stiekem naar Anakin’s peulen racer als de “snelste in het heelal” en Watto lacht en zegt “Ik hoop dat je er niemand voor hebt vermoord die ik ken!”.
DE DIRECTEUR EN MUZIEK
Eindelijk over naar de regisseur en muziek paragrafen te beginnen met de film schrijver/producent en regisseur George Lucas stelde zichzelf een grote grote taak hier in het proberen om de originele trilogie op te volgen en als een regisseur slaagt hij in sommige gebieden en faalt jammerlijk in andere. Waar Lucas wel in slaagt is in de visuele presentatie van de film, want de CGI effecten zijn grotendeels uitstekend en indrukwekkend, ook al zien veel van de CGI personages zoals Watto, Jar Jar Binks en Boss Nass (ingesproken door Brian Blessed) er niet zo overtuigend uit als buitenaardse wezens. Lucas behandelt ook de lichtzwaardgevechten in de film vrij goed, vooral in het grote duel tussen Qui-Gon, Obi-Wan en Darth Maul. Maar waar Lucas hier echt faalt, is zijn onvermogen om acteurs te regisseren, want het meeste acteerwerk is meer afgezaagd dan een slagerij nadat die net een grote lading heeft gekregen op een maandagochtend!

Aan de positieve kant heeft de film echter wel een uitstekende score van John Williams, die gemakkelijk opvalt als een van de meest redbare kenmerken van de film en moeiteloos past in het Star Wars universum en een geweldige mix van sfeer, drama en spanning heeft. En het meest memorabele nummer van de film is natuurlijk “Duel of the fates” dat geweldig is en John Williams dirigeerde het nummer samen met het London voices koor en de koorstemmen helpen om er een opvallend stuk muziek van te maken. Maar al met al is het een uitstekende score en alleen jammer dat het niet in een betere film zat!
FLAWS
Om op de fouten van de film te komen: “The Phantom Menace” laten we eerlijk zijn, hij heeft zijn deel. Om te beginnen is het plot nogal saai en hoewel het de basis vormt van de hele franchise, is een van de slechtste aspecten van het verhaal het subplot van de galactische handelsgeschillen, die nauwelijks het materiaal zijn van een aangrijpende vertelling! En de film bevat ook verschillende scènes waarin de politici alleen maar heen en weer kibbelen, hetzij in persoon, hetzij via hologramprojecties van zichzelf! En het lijdt geen twijfel dat deze scènes eruit geknipt hadden kunnen worden of op zijn minst ingekort.
Dan hebben we het droid leger die niet zo effectief zijn als vijanden en Qui-Gon zou het hele leger bijna in zijn eentje kunnen slopen als het moest, aangezien de droids meestal flinterdun zijn (nou ja de troepen zijn dat!) en ze hebben ook nogal irritante Amerikaanse gedigitaliseerde stemmen. Maar het moet gezegd worden dat het gebruik van accenten voor sommige van de personages zeker twijfelachtig en vrij slecht zijn, met name het gebruik van de onderkoning die bizar Aziatisch klinken, iets waarvan enkele beschuldigingen van racisme gericht aan Lucas voor zijn weergave van de personages zag.
Het moet ook gezegd worden dat Anakin’s karakter niet echt op een overtuigende manier wordt behandeld en er is ook geen echt gewicht toegekend aan de verantwoordelijkheid van Anakin in de film, die laten we eerlijk zijn niet wordt geholpen door de casting van Jake Lloyd in de eerste plaats! En ik vond ook de manier waarop Anakin op het einde als een toevallige held werd afgeschilderd echt dom, door in een leegstaande starfighter te springen aan boord van het controleschip van het droid leger, en hij vuurt per ongeluk een laserstraal af op de reactor van het schip, waardoor het droid leger uitgeschakeld wordt en ze niet langer operationeel zijn als gevolg daarvan! Ja, echt overtuigend, George! Het is het equivalent van hetzelfde domme idee dat hij had in de originele Star Wars waar er één kwetsbare uitlaatpoort is in de Death Star die, als er een schot in wordt afgevuurd, de hele Death Star zal vernietigen!

En natuurlijk is een van de grootste problemen van de film zijn meest irritante personage: Jar Jar Binks, waarvan je zou kunnen zeggen dat hij qua irritatie het equivalent is van die verdomde irritante kikker ringtone die een paar jaar geleden uitkwam! En Jar Jar’s rondrennen tegen dingen die onhandig zijn en de hele tijd “Mesa mesa!!” zeggen, wordt heel snel vermoeiend. Het personage was duidelijk bedoeld om de film een komisch tintje te geven, maar uiteindelijk doet het de hele film op een pantomine lijken (misschien hadden ze hem beter The Pantomine Menace kunnen noemen!). En de kritiek op Jar Jar in die tijd was natuurlijk zo scherp dat Lucas zelfs besloot om hem grotendeels weg te laten uit het volgende vervolg, The Attack of the Clones, waaruit blijkt dat hij tenminste één of twee verstandige beslissingen nam toen hij de prequels regisseerde.
Een ander ding is dat Lucas echt beknibbelt op de uitleg over hoe en waarom Anakin zo’n hoog aantal medi-chlooraanslag heeft, en ook over wat die dingen in godsnaam eigenlijk zijn! Vooral omdat er geen melding werd gemaakt van dergelijke dingen in de eerste drie Star Wars films en als je het bekijkt is er geen vermelding van hen in Attack of the Clones of Revenge of the Sith! Dus het is alsof het een slechte bijkomstigheid van George was die hij erin propte om te proberen Anakin’s unieke aard te rechtvaardigen.
Het roept ook de vraag op hoe Anakin’s moeder Shmi, zich niet eens kan herinneren hoe ze haar zoon in de eerste plaats heeft verwekt en ze zegt alleen maar een beetje zwakjes: “Er was geen vader. Ik droeg hem, ik baarde hem, ik voedde hem op. Ik kan niet uitleggen wat er gebeurd is”. Dus het laat je raden wat er gebeurd is en misschien zijn deze medi-chlorains wel een soort onzichtbare kracht die op een gegeven moment gewoon zwanger maakt wie ze maar willen! Het is weer een van de hoofdpunten van de film die nergens op slaat en waar niet echt meer naar verwezen wordt.
En als laatste moet ik vragen wat het is met de Jedi en het verbranden van hun doden op begrafenissen??? Ik bedoel, is dit de enige manier waarop ze een begrafenis houden voor de gevallen Jedi door ze te verbranden op een open vreugdevuur? Er lijkt gewoon iets mis mee te zijn aangezien Luke hetzelfde doet met Anakin in Return of the Jedi en blijkbaar volgen ze hier hun voorbeeld alsof het een gewoonte is die de Jedi moeten volgen. En ik maar denken wat is er mis mee om ze in een kist te leggen en ze te begraven, of zelfs in een kist en op die manier een crematie te doen in plaats van ze te zien branden en vergaan op een open vuur?!!! Hmmm het zit me gewoon niet lekker, dat is wat ik wil zeggen.
En dat brengt ook naar voren hoe Jedi anders sterven in de films als zowel Obi-wan en Yoda verdwijnen in het niets wanneer ze sterven, dus er IS geen lichaam om te verbranden of te vernietigen, het lijkt gewoon raar dat er niet veel consistentie is in de methode van hun overlijden. En als dat niet het geval zou zijn voor Qui Gon hier, waarom is zijn lichaam dan niet gewoon vervaagd of dat van Anakin? Ik ben misschien een muggenzifter, maar er is hier geen consistentie in hoe de Jedi na hun dood verdwijnen in de nacht (letterlijk of niet!).
Maar dat is het voor de gebreken.
SUM UP
Om samen te vatten is Episode I: The Phantom Menace makkelijk de slechtste van de eerste zes films. Het is slecht geschreven en geregisseerd door George Lucas en de cast levert een aantal echt belabberde prestaties, met uitzondering van Neeson, McGregor en McDiarmid. Aan de andere kant is het visueel best indrukwekkend (ook al zitten er teveel CGI personages in!), heeft het een uitstekende score van John Williams en heeft het een paar indrukwekkende vechtscènes die het een beetje vooruit helpen (en ja hoor, Darth Maul is geweldig en het is jammer dat ze hem niet meer gebruikt hebben). Maar ze helpen nog steeds niet echt om wat een kalkoen van een film te redden, die grotendeels vrij saai is en ontbreekt in zowat elke afdeling.
Hoe dan ook, dat was het voor nu en ik kom snel terug met een andere review en ik zal er ook aan toe komen om The Force Awakens ooit te zien en als ik dat doe zal ik er hier ook een review van maken.
Tot de volgende un, moge de force….uhh ik bedoel goedenacht!