Klinkt dat bekend?

“Waarom blijf je naar hem teruggaan?”

Het is een vraag die ik vaak hoorde toen ik in een giftige relatie zat.

Maar hoe leg je het hen uit? Hoe beantwoord je dat?

Het vertellen aan mijn vrienden en familie dat ik nog steeds van hem hield en wist dat hij zou veranderen, viel in dovemansoren. En terecht, want het waren niet zij die ik probeerde te overtuigen, maar eerder mezelf.

Het is moeilijk te zien als je erin zit, vooral omdat we eigenlijk niet willen toegeven dat de persoon van wie je houdt, niet van je houdt zoals het hoort. Maar teruggaan naar een man die ons blijft mishandelen is als een pistool nemen en onze eigen tenen eraf schieten en ons dan afvragen waarom we door het leven strompelen.

Het was een lange reis voor mij, maar nadat ik door de andere kant was gekomen, is het verbazingwekkend welke vrede ik heb gevonden.

Dus hier is een klein stukje van mijn hart, en 6 stukjes wijsheid die ik onderweg heb geleerd.

Je bent je eigenwaarde vergeten.

Wanneer we onze eigenwaarde beginnen te verliezen, verliezen we ook onze grenzen en ons begrip van wat gezond en juist is. Daten met een man die je kapot maakt, zal je alleen maar blijven beroven van je energie en eigenwaarde, simpelweg omdat het een eenzijdige relatie is en jij degene zult zijn die alle moeite doet.

Wanneer iemand misbruik maakt van je gulle aard, gevoelens of hart, beginnen ze macht over je te houden waardoor je nog meer naar ze gaat verlangen. Hoe meer iemand neemt, hoe meer we denken dat we nodig en gewild zijn.

Maar een giftige relatie gaat helemaal niet over geven en nemen. Het draait allemaal om nemen – waardoor er niets overblijft voor de gever.

Je denkt met je hart in plaats van met je hoofd.

Het is gemakkelijk om te doen, vooral als je nog niet verder bent gegaan.

Een on-again/off-again relatie met een giftige man wordt meestal beheerst door vluchtige emoties. Er zal dit voortdurende drama en achtervolging zijn, wat een ongeoorloofde verslaving kan worden. We denken dat negatieve aandacht beter is dan helemaal geen aandacht, dus we blijven teruggaan voor meer.

Merendeel van de tijd weten we dat het niet goed is, maar we slagen erin om onszelf ervan te overtuigen dat de liefde die we voor hen hebben genoeg reden is om misbruikt te blijven worden.

Je hoopt dat hij zal veranderen.

Het probleem met leven in hoop is dat er geen gegarandeerde uitkomst is. In sommige omstandigheden veranderen mensen wel en worden doorbraken gemaakt, maar in plaats van jezelf te vergelijken met die eenmalige situaties, vergelijk je je relatie met wat eigenlijk gezond is.

Het doet pijn om weg te lopen van iemand van wie je houdt, maar het zal je nog meer pijn doen om bij iemand te blijven die giftig is. Gezonde, vervullende relaties gaan niet over leven in hoop van wat je zou willen dat het is, maar eerder gedijen en functioneren in de realiteit van wat het eigenlijk is.

Je bent op zoek naar een soort afsluiting.

Terwijl er nog steeds rauwe emoties en onafgemaakte zaken tussen jullie zijn, is het normaal om terug te blijven gaan. Maar elke keer dat je teruggaat in die giftige relatie, creëer je nog meer vragen en open einden. Zie jezelf als een wond die moet helen. Elke keer dat je het opnieuw opent, hoe langer het je nu zal kosten om te herstellen.

Soms is afsluiting een luxe, en moeten we gewoon accepteren dat iets niet gaat gebeuren in de tijd of op de manier waarop we dat willen.

De afsluiting is een keuze. Het heeft niets te maken met de andere persoon die je verlangt om het te krijgen van.

Je houdt van hem meer dan je van jezelf houdt.

Ja, je houdt van hem, dit is duidelijk – maar van iemand houden die destructief is voor je eigen zelfwaarde gaat je nergens brengen.