Nadat het aantal inschrijvingen op de universiteit stijgt, met zwarte studenten op het hoogste inschrijvingsniveau ooit, is de rol van Historically Black Colleges and Universities, of HBCU’s, ter discussie komen te staan. Vóór 1964, en zelfs nog maar twee decennia geleden, zou een toename van het aantal zwarte jonge volwassenen met universitaire ambities welkom nieuws zijn geweest voor HBCU’s.

Vandaag de dag vertalen meer zwarte universiteitsstudenten zich niet automatisch in hogere inschrijvingsaantallen bij HBCU’s, omdat het universitaire landschap zo drastisch is veranderd sinds de gouden dagen van deze instellingen. Wervingsprogramma’s voor diversiteit op traditionele campussen, het gemak van online-diploma’s, en de toenemende geloofwaardigheid en het aanbod op community colleges hebben de in het nauw gedreven markt overschaduwd die ooit werd genoten door HBCU’s als het gaat om het inschrijven van zwarte en andere minderheidsstudenten.

Als gevolg hiervan is gesuggereerd dat HBCU’s niet langer relevant zijn en hun doel is nu verouderd en onnodig voor de studenten die vroeger afhankelijk waren van hun aanbod. Met betrekking tot de vele kwaliteitsinstellingen voor hoger onderwijs buiten de HBCU, zou ik willen stellen dat HBCU’s relevanter zijn dan ooit en in veel opzichten zelfs MEER nodig zijn dan hun tegenhangers. Hier is waarom:

HBCU’s zijn nog steeds toevluchtsoorden voor de achtergestelden. De prestatiekloof in K-12 leren mag dan kleiner worden, maar hij bestaat nog steeds. Zelfs studenten uit minderheidsgroepen die slagen voor hun middelbare schooldiploma, verlaten de universiteit in een hoger tempo dan hun blanke medestudenten. Terwijl alle soorten hogescholen deze zwakte opmerken en manieren zoeken om studenten vast te houden, springen veel HBCU’s eruit als voorbeelden van hoe ze erin slagen studenten na het eerste jaar te laten terugkeren. Een ranglijst van U.S. News vermeldt Spelman College (met 88 procent retentie), Morehouse College (82,5 procent), Howard University (82,3 procent), Florida A&M University (79,5 procent) en Winston-Salem State University (78.3 procent) als de top vijf HBCU’s voor het hebben van studenten die terugkeren naar de campus na het eerste jaar.

Als vergelijkingspunt, de top 10 overwegend witte instellingen, of PWI’s, hadden retentiepercentages die varieerden van 97,5 tot 99 procent – MAAR de retentiecijfers voor studenten uit minderheden waren lager. De cultuur op de campus en de studentgerichte programma’s op deze PWI’s zijn uitstekend, maar het is ook logisch dat de studenten die de beste PWI’s bezoeken, zoals Brown University en de University of Notre Dame, sowieso geneigd zijn op de universiteit te blijven – terwijl HBCU’s veel meer obstakels moeten overwinnen om hun studenten ervan te overtuigen en aan te moedigen te blijven. HBCU’s bewijzen ook koplopers te zijn als het gaat om het bevorderen van rechten voor lesbische, homoseksuele, biseksuele en transgender-studenten, met Morehouse College dat afgelopen voorjaar zijn eerste LGBT-cursus aanbood.

HBCU’s zijn baanbrekende STEM-sporen. Veel HBCU’s zijn krachtpatsers als het gaat om het aanbieden van sterke graadprogramma’s in wetenschap, technologie, engineering en wiskunde. HBCU’s zijn belangrijke knooppunten voor het ontwikkelen van de grootste STEM-knappe koppen in de natie, met 65 procent van alle zwarte artsen en de helft van alle zwarte ingenieurs die afstuderen aan HBCU’s. Het Tuskegee University College of Engineering en de Alabama A&M University of College Engineering, Technology and Physical Sciences zijn niet alleen top ingenieursscholen onder HBCU’s – ze behoren tot de beste in de natie. Spelman College is de op één na grootste school in het land die zwarte studenten doorstuurt naar de medische faculteit. Jackson State University ontvangt jaarlijks het hoogste bedrag aan federale onderzoeksfinanciering van HBCU’s, namelijk 68 miljoen dollar, en staat bekend om zijn “onderzoeksintensieve” programma’s.

Studenten van de Claflin University werken samen met het South Carolina Center for Biotechnology en krijgen praktijkgerichte industriële training en connecties in het veld lang voordat ze afstuderen. Xavier University of Louisiana heeft een farmacieprogramma dat steeds hoog scoort en is een gewilde school voor wie hoopt door te stromen naar de medische faculteit. Florida A&M University staat steevast in de top van alle hogescholen die zwarte studenten laten afstuderen met doctoraten in natuurwetenschappen en techniek. In juni kreeg Fayetteville State een onderzoekssubsidie van 718.000 dollar van de overheid, die plannen omvatte om toezicht te houden op de STEM-instructie voor plaatselijke middelbare scholieren. De vooruitgang die deze scholen bijdragen aan STEM-gebieden is niet alleen relevant, ze zijn baanbrekend en een aanwinst voor de industrieën die de afgestudeerden uiteindelijk dienen.

Ze maken college betaalbaarder. Terwijl de collegekosten stijgen, blijven HBCU’s redelijke opties voor het behalen van collegegraden en komen ze met veel financiële hulpopties in de vorm van beurzen, beurzen en federale leningen. HBCUs zoals Coahoma Community College in Clarksdale, Mississippi kosten zo weinig als $4,940 voor in-state studenten voor een heel academisch jaar (vóór eventuele beurzen of financiële hulp) of iets minder dan $7,000 voor in-state studenten die ervoor kiezen om op de campus te wonen. Zelfs buiten de staat studenten krijgen een vrij goede deal – het toevoegen van slechts $ 1.000 meer aan dat totaal. Zelfs HBCU’s met top facturering bieden betaalbare routes voor hun studenten, zoals Howard University in D.C. die 52 procent van de studenten in 2012 zagen met hun financiële behoeften volledig voldaan. De financiële hulpprogramma’s op HBCU’s hebben een inherent begrip dat hun studenten afkomstig zijn van een plaats waar college misschien geen optie is zonder gedegen advies en financiële hulp – en ze stappen op om aan de behoeften van die studenten te voldoen.

Ze bemannen de beroepsbevolking op adequate wijze – en helpen afgestudeerden banen te vinden. Tijdens de laatste Recessie jaren, college carrière centra geconfronteerd met nog meer kritisch onderzoek als het gaat om het helpen van studenten een baan te vinden wanneer ze de campus verlaten. De situatie van werkloze afgestudeerden bereikte op een gegeven moment bijna crisis proporties, waarbij afgestudeerden na het behalen van hun diploma naar huis terugkeerden om bij hun ouders te gaan wonen. HBCU’s namen het heft in handen en werkten nog harder om hun afgestudeerden te helpen het werk te vinden waarvoor ze na hun afstuderen gekwalificeerd waren. Uit de 2012 HBCU Career Center Survey bleek dat meer dan 90 procent van de HBCU’s carrièreworkshops, loopbaanadvies, één-op-één hulp bij het schrijven van cv’s, één-op-één coaching bij sollicitatiegesprekken, banenbeurzen op de campus en sollicitatiegesprekken van potentiële werkgevers op de campus aanboden. Bijna drie vierde van de HBCU’s in het onderzoek zei ook diensten voor loopbaanontwikkeling aan te bieden aan alumni. HBCU’s leiden hun studenten niet gewoon op en sturen ze blindelings op weg naar hun toekomstige loopbaan; deze scholen leveren goed toegeruste, hoogopgeleide arbeidskrachten door middel van aansluitingsprogramma’s die lang voor de dag van het afstuderen plaatsvinden.

Ze herinneren ons eraan dat er nog steeds gevechten moeten worden geleverd. Hoezeer ik ook een voorstander ben van diversiteit in al onze scholen, van kleuterschool tot doctoraalprogramma, er is een zekere solidariteit aan HBCU’s die een gevaar zou zijn om te verliezen. Ondanks de vooruitgang in de strijd tegen discriminatie is het belangrijk te onthouden dat de strijd voor burgerrechten en gelijkheid nog steeds woedt – en die strijd reikt verder dan de zwarte gemeenschap. Het is van vitaal belang eraan te herinneren waarom de HBCU’s in de eerste plaats zijn opgericht en welke rol zij hebben gespeeld in de strijd voor rechtvaardigheid – door het voortbrengen van baanbrekers op het gebied van burgerrechten zoals Martin Luther King Jr. en Thurgood Marshall. De oorspronkelijke missie van de HBCU’s mag dan met de tijd zijn meegegaan, de herinnering dat onderwijs een onvervreemdbaar recht is voor alle Amerikanen, en degenen die ervoor hebben gekozen om vanuit het buitenland te studeren, leeft nog steeds met trots voort op de HBCU’s en zal altijd een noodzakelijke pijler zijn van het Amerikaanse universiteitsstelsel.S. college and university system.

Lees al onze berichten over HBCUs door hier te klikken.