Vrouwen en meisjes zijn de meest achtergestelde groep ter wereld. Zelfs op plaatsen waar grote vooruitgang is geboekt, zijn er nog steeds verschillen in gelijkheid. Vrouwenrechten zijn belangrijk binnen het domein van de mensenrechten. Hier zijn vijf essays die de reikwijdte van vrouwenrechten verkennen, die je kunt downloaden of gratis online kunt lezen:

“A Vindication on the Rights of Woman” – Mary Wollstonecraft

De moeder van Mary Shelley, die de roman Frankenstein schreef, Mary Wollstonecraft is op haar eigen manier een moloch in de geschiedenis, maar om een andere reden. Zelf opgeleid, wijdde Wollstonecraft haar leven aan vrouwenonderwijs en feminisme. Haar essay A Vindication on the Rights of Woman uit 1792 is een van de vroegste geschriften over de gelijkheid van de vrouw. In de westerse wereld beschouwen velen haar argumenten als het fundament van de moderne vrouwenrechtenbeweging. In het essay schrijft Wollstonecraft dat mannen niet redelijker of rationeler zijn dan vrouwen, en dat vrouwen met dezelfde zorg moeten worden opgevoed, zodat zij een bijdrage kunnen leveren aan de samenleving. Als vrouwen buiten de intellectuele arena zouden worden gehouden, zou de vooruitgang van de samenleving tot stilstand komen. Hoewel de meesten van ons van mening zijn dat het idee dat vrouwen inherent inferieur zijn aan mannen sterk verouderd is, is het op veel plaatsen en in veel hoofden nog steeds een aanvaard gezichtspunt. Wollstonecrafts Vindication is nog steeds relevant.

“The Master’s Tools Will Never Dismantle the Master’s House” – Audre Lorde

Poëet en activiste Audre Lorde tartte de grenzen van het traditionele feminisme en riep uit tegen de racistische tendensen ervan. Terwijl discussies over intersectioneel feminisme (feminisme dat rekening houdt met ras, seksualiteit, enzovoort) tegenwoordig aan de orde van de dag zijn, schreef Audre Lorde haar essay over vrouwenrechten en racisme al in 1984. In “The Master’s Tools Will Never Dismantle the Master’s House,” legt Lorde uit hoe het negeren van verschillen tussen vrouwen – of het nu gaat om ras, klasse of seksualiteit – echte verandering tegenhoudt. Door te doen alsof het lijden van vrouwen “allemaal hetzelfde” is, en niet wordt bepaald door verschillen, dragen blanke vrouwen in feite bij aan onderdrukking. Lorde’s essay wekte de woede op van de blanke feministische gemeenschap. Het is een debat dat zeer actueel en vertrouwd aanvoelt.

“Hoe sceptici te overtuigen van de waarde van feminisme” – Laura Bates

Laura Bates richtte in 2012 de website Everyday Sexism Project op. Het documenteert voorbeelden van alledaags seksisme van elke graad en is zeer invloedrijk geworden. In haar essay uit 2018 houdt Bates rekening met de opmerkingen van lezers in de drie delen van het essay. Door deze unieke indeling kan het essay meerdere visies omvatten, alleen niet die van Bates, en houdt het rekening met een verscheidenheid aan ervaringen die mensen hebben met sceptici van het feminisme. Waarom zelfs debatteren over sceptici? Wakkert dat de trollen niet aan? In sommige gevallen wel, maar sceptici van het feminisme zijn geen trollen, ze zijn talrijk en maken deel uit van alle geledingen van de maatschappij, inclusief het leiderschap. Leren praten met mensen die het niet met je eens zijn, is ongelooflijk belangrijk.

“Waarom kan een slimme vrouw niet van mode houden?” – Chimamanda Ngozi Adichie

Chimamanda Ngozi Adichie is een van de meest invloedrijke stemmen in het schrijven over vrouwenrechten. Haar boek, We Should All Be Feminists, is een geweldige verkenning van het feminisme van de 21e eeuw. In dit essay uit Elle, neemt Adichie een schijnbaar “klein” onderwerp over mode en maakt een groot statement over onafhankelijkheid en het recht van een vrouw om te dragen wat ze wil. Er is nog steeds veel discussie over hoe een feministe eruit moet zien, of het dragen van make-up bijdraagt aan onderdrukking, enzovoort. “Why Can’t A Smart Woman Love Fashion?” is een ontroerende, persoonlijke kijk op dit soort vragen.

“De mannelijke culturele elite is verbijsterend blind voor #MeToo. Nu betaalt het ervoor.” – Moira Donegan

Er zijn talloze essays over de Me Too-beweging, en de meeste daarvan zijn geweldig om te lezen. In dit essay van The Guardian belicht Moira Donegan twee specifieke mannen en de publicaties die ervoor kozen om hen een platform te geven na beschuldigingen van seksueel wangedrag. Het onthult hoe wijdverbreid het probleem is in elke arena, inclusief onder de culturele, intellectuele elite, en wat tegenstanders van Me Too zeggen.