Casinowerk is niet glamoureus. Al die reclamespotjes op tv met jonge, aantrekkelijke mensen die hun hoofd in extase achterover gooien terwijl ze met champagneglazen klinken en dobbelstenen over de kaarttafels gooien, zijn leugens.

In werkelijkheid zijn de mensen die in casino’s werken eerder onaantrekkelijk, luidruchtig, nors en zeer slechte verliezers. Ze zijn ook verslaafd als crack hoofden aan … goed … crack. Vaste klanten zouden het casino dagenlang niet verlaten. Daar zaten ze dan aan de tafel te verliezen, verliezen, verliezen, en nooit te bewegen. Ze stonken ook. Hun lichaam, hun adem, hun geest. Het stonk allemaal. Maar ik heb geen spijt van mijn werk in het casino. In feite, ik heb genoten van mezelf. Mijn leidinggevenden en collega’s waren fantastisch. Ze waren enkele van de beste mensen waarmee ik heb gewerkt. Sommige van de spelers waren grappig, vriendelijk en luchthartig over het gokken. Het was leuk als ze het hele ding benaderden als een spel in plaats van een baan.

Hier zijn de vijf belangrijke dingen die ik van mijn casinobaan heb geleerd:

“Klantenservice” is niet alleen een trendy uitdrukking

Neem NOOIT iets terug tegen een klant, vooral niet tegen een gokker. Het is niet alleen onprofessioneel, het zal je in een mum van tijd ontslaan. Ook, de gasten niet waarderen en zal u vertellen zo luid, met veel handen gebaren … en eventueel hun vuisten.

Nooit werken een baan die maakt je afhankelijk bent van tips

Dealers in het casino hebben het zwaar. Ze nemen een hoop shit van de vloer-medewerkers en spelers en moeten afhankelijk zijn van diezelfde spelers om hen tips te geven, omdat hun basisloon is peanuts. Maar het zit zo: spelers geven niet graag fooi. Het liet me zien dat vertrouwen op een baan gebaseerd op fooien altijd zal teleurstellen en je altijd blut zal achterlaten.

Toezichthouders zijn overbodig; collega’s zijn onmisbaar

Ik heb dat altijd al vermoed, maar het was niet tot deze baan dat ik leerde hoe waardevol collega’s zijn. Ik heb meer van hen geleerd dan van mijn bazen. En dat wil wat zeggen, want ik had zeven wisselende supervisors. Vragen beantwoorden, algemene feedback en goede raad kwamen allemaal van mijn collega’s. Zonder hen had ik de klus niet effectief kunnen klaren.

Het najagen van geld is een gevaarlijk pad

Spelers die vechten om fiches van tien dollar, spelers die vechten om tafelplaatsen, spelers die bereid zijn zware boetes te riskeren om vals te spelen bij vijf dollar blackjack, spelers met vermoeide gezichten en rode ogen, allemaal hopend op een grote uitbetaling. Gokken is een vreselijke verslaving, ik zeg niet dat het dat niet is, maar aan de basis van de problemen van veel spelers ligt de pure lust naar emmers vol geld. Na deze klus weet ik dat er belangrijkere dingen in het leven zijn dan achter papier aan te jagen.

ABI: Always Be Improving

Hoe graag ik ook in het casino werkte, er is een waarheid die ik moet toegeven: ik zou er niet langer dan zes maanden kunnen blijven werken. Nog meer waarheid? Ik begreep dat de mensen in het casino zich hadden gevestigd, niet omdat ze niet beter konden, maar omdat ze gewoon niet gedreven genoeg waren, ze geloofden gewoon niet genoeg in zichzelf. Te veel mensen hadden hun dromen opgegeven, om een betere carrière te vinden. Ik moet me altijd verbeteren of het risico lopen me te settelen.

Ook, FYI aan alle gokkers die dit lezen: Het huis wint ALTIJD.