THURSDAY, June 30, 2016 (HealthDay News) — Nieuw onderzoek vindt dat mensen die worstelen met een eetbuienstoornis — Amerika’s meest voorkomende, maar waarschijnlijk minst bekende eetstoornis — ten minste drie behandelingsopties kunnen hebben om hen te helpen hun eetgedrag te beteugelen.

Mensen met de diagnose chronische eetbuien kunnen baat hebben bij cognitieve gedragstherapie, een vorm van therapie die patiënten helpt de redenen achter hun handelingen te begrijpen. Dat begrip kan hen dan helpen hun gedrag te veranderen, zei hoofdauteur Kimberly Brownley. Ze is een universitair hoofddocent bij het University of North Carolina Center of Excellence for Eating Disorders.

De nieuwe onderzoeksbeoordeling identificeerde ook geneesmiddelen op recept die lijken te helpen bij het beteugelen van eetbuien, waaronder antidepressiva van de tweede generatie zoals Prozac, Zoloft en Wellbutrin.

Mensen met eetbuienstoornis kunnen ook een medicijn proberen dat Vyvanse (lisdexamfetamine) wordt genoemd. Het is momenteel het enige door de FDA goedgekeurde medicijn voor eetbuienstoornis, zei Brownley. “We vonden sterk bewijs om deze drie verschillende vormen van behandeling te ondersteunen,” zei Brownley. “We kunnen niet zeggen: ‘Begin met deze behandeling en voeg dan deze andere behandeling toe,'” zei Brownley. “Er moet nog veel meer onderzoek worden gedaan. Maar we hebben een goed platform geboden voor artsen om uit te zoeken hoe ze de zorg voor hun patiënten kunnen begeleiden.”

De nieuwe evidence review verschijnt online 28 juni in de Annals of Internal Medicine.

Binge-eating disorder treft ongeveer 3,5 procent van de vrouwen en 2 procent van de mannen in de Verenigde Staten, volgens de Amerikaanse National Institutes of Health.

Maar het was pas in 2013 dat de American Psychiatric Association eetbuienstoornis als een echte ziekte beoordeelde en opnam in haar diagnostisch handboek, de DSM-5.

Eetbuienstoornis verschilt van boulimia, omdat de persoon die eetbuien heeft, zich niet gedwongen voelt om het voedsel daarna te zuiveren. Mensen met boulimia proberen vaak gewichtstoename te voorkomen door over te geven, laxeermiddelen te gebruiken of te veel te sporten nadat ze te veel hebben gegeten, aldus Brownley.

Mensen die af en toe een heel pak ijs of een gezinsgrote zak chips in één keer naar binnen werken, hebben niet noodzakelijkerwijs een eetbuistoornis, aldus dr. Michael Devlin, een professor in de psychiatrie aan het Columbia University Medical Center in New York City.

“Dit is niet af en toe overeten, maar een groot probleem,” zei Devlin, die een redactioneel commentaar schreef bij de evidence review. “De criteria zijn zorgvuldig om te specificeren dat het echt uit de hand gelopen eten moet zijn en mensen moeten er gestrest door zijn, niet alleen zich slecht voelen, maar zich echt walgen van jezelf of zeer depressief voelen.”

Een eetbui episode omvat het eten van een grote hoeveelheid voedsel binnen een paar uur, zonder gevoel van controle over wat men aan het doen is, zei Brownley.

Om gediagnosticeerd te worden met een eetbuienstoornis, zou een persoon ten minste één episode per week gedurende drie maanden moeten hebben. Iemand met de stoornis eet veel sneller dan normaal, eet tot hij oncomfortabel vol zit, eet wanneer hij geen honger heeft, verbergt zijn eten uit schaamte, of voelt zich walgelijk, depressief of schuldig na een eetbui, zei Devlin.

“Het is een echte stoornis. Het is niet alleen overeten. En het is belangrijk voor mensen om zich te realiseren dat er behandelingen voor zijn,” zei hij.

Voor hun review keken Brownley en haar collega’s naar 34 verschillende klinische studies die potentiële behandelingen voor eetbuienstoornis testten.

De onderzoekers ontdekten dat patiënten die deelnamen aan cognitieve gedragstherapie ongeveer vijf keer meer kans hadden om zich te onthouden van eetbuien dan mensen die de therapie niet kregen.

Mensen die Vyvanse namen, hadden meer dan 2,5 keer meer kans om zich te onthouden van eetbuien. En mensen die antidepressiva van de tweede generatie gebruikten, hadden 67 procent meer kans om eetbuien in te dammen, meldden de onderzoekers.

“Cognitieve gedragstherapie dringt echt door tot de kern van de gedachten en gevoelens die achter deze stoornis zitten,” zei Brownley. Met de hulp van een therapeut achterhalen patiënten de gevoelens en de gewoonten die bijdragen aan hun eetbuien, en komen ze met effectieve tegenmaatregelen.

Vyvanse is een stimulerend middel dat oorspronkelijk werd goedgekeurd om aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit te behandelen. Onderzoekers denken dat het mensen kan helpen om te gaan met de impulsieve of dwangmatige delen van binge-eating disorder, zei Brownley. Het kan hen bijvoorbeeld helpen te stoppen naar voedsel te grijpen wanneer ze depressief zijn, of hen helpen te stoppen met eten zodra ze vol zitten.

Tweede-generatie antidepressiva omvatten klassen van geneesmiddelen zoals selectieve serotonine heropname remmers (SSRI’s) en serotonine en noradrenaline heropname remmers (SNRI’s). Ze kunnen gevoelens van depressie temperen die bijdragen aan eetbuien, zei Brownley.

Maar het is ook mogelijk dat de antidepressiva de hersenchemie veranderen op een nog onbekende manier die eetbuien helpt verlichten, zei Devlin.