Vaak is een film zo goed als zijn schurk. Als de held geen boeiende tegenspeler heeft, wordt het hele verhaal een eenzijdig zoethoudertje en wordt de inzet niet hoger zodra het onvermijdelijke eindgevecht plaatsvindt. Dat gezegd hebbende, een handvol schurken staan boven (of in zekere zin onder) de rest als de absolute slechtste van de slechtste. De redenen hiervoor variëren van slechte casting tot abysmal screenwriting, samengebracht op deze ranglijst door hun gedeelde afschuwelijkheid.

Terl, Battlefield Earth

John Travolta in Battlefield Earth | Warner Bros.

Battlefield Earth was verschrikkelijk om een hele reeks redenen. De belangrijkste daarvan was een campy, god-awful delivery van John Travolta, als de primaire schurk van de film, Terl. De problemen van de film kwamen allemaal neer op de ster, wiens passieproject al snel veranderde in een van de slechtste films ooit gemaakt, grotendeels dankzij zijn historisch slechte prestatie.

Toad, X-Men

Toad in X-Men | 20th Century Fox

Niet te vergeten dat Toad een van de slechtste krachten heeft in het geheel van de X-Men canon. Het feit dat hij erin slaagde om een bedreiging te vormen voor onze helden in de eerste film van de franchise was een absolute grap, vooral als je bedenkt dat hij het op moest nemen tegen iemand die dodelijke lasers uit zijn oog kan schieten, een onsterfelijke met onbreekbaar metaal in zijn botten gesmolten, en een vrouw die het weer kan beheersen.

King Koopa, Super Mario Bros.

Hier hebben we weer een voorbeeld van een vreselijke film die toevallig een even vreselijke schurk bevatte. De grootste zonde bestond uit het nemen van King Koopa, de primaire schurk van de Super Mario video game franchise, en retconden hem in Dennis Hopper met een griezelige tong en slecht haar.

Het moge duidelijk zijn, het ging niet goed.

De Mandarijn, Iron Man 3

De Mandarijn in Iron Man 3 | Marvel

Toen Marvel Oscar-winnaar Ben Kingsley castte als de Mandarijn in Iron Man 3, waren de verwachtingen hooggespannen. Wat we in plaats daarvan kregen was een bait-and-switch, met Kingsley’s personage bleek een acteur genaamd Trevor te zijn die deed alsof hij de Mandarin was.

In plaats daarvan was de “echte” schurk Aldrich Killian (Guy Pearce), een draai die nooit helemaal goed voelde toen alles was gezegd en gedaan.

Dominic Greene, Quantum of Solace

Dominic Greene in Quantum of Solace | Sony

Quantum of Solace was een ondermaatse James Bond-film in alle denkbare opzichten. We zien dat benadrukt door de belangrijkste schurk, Dominic Greene, wiens kwade plot bestond uit het verstoren van de watervoorziening van de wereld. Gezien het feit dat 007 meestal dingen uitvecht op het gebied van complete wereldwijde vernietiging, kun je er zeker van zijn dat Greene’s plannetje het nauwelijks verdiende om geregistreerd te worden.

Plants, The Happening

Mark Wahlberg in The Happening | 20th Century Fox

Als je het neerwaartse traject van de carrière van M. Night Shyamalan volgt, komt The Happening binnen op het dieptepunt voor de verguisde regisseur. Bekend om zijn twist eindes, degene die we hier zagen was teleurstellend op zijn best, en lachwekkend debiel op zijn allerergst.

De twist in kwestie: De planten van de wereld komen in opstand tegen de mensheid en laten een chemische stof vrij in de lucht die ervoor zorgt dat mensen zelfmoord willen plegen. Mark Wahlberg en Zooey Deschanel slaapwandelen zich een weg naar een gemakkelijk salaris en het is een moeilijke film om naar te kijken.

General Grievous, Star Wars: Revenge of the Sith

General Grievous in Star Wars: Revenge of the Sith | Lucasfilm

Toen General Grievous inderhaast werd geïntroduceerd in het derde deel van de Star Wars prequels, kwam het als een verrassing dat een nieuwe primaire schurk schijnbaar uit het niets was opgedoken. We wisten zo goed als niets over zijn oorsprong, waarom hij belangrijk was, of waarom hij zelfs de moeite waard was om om te geven.

Toen hij uiteindelijk zijn schepper ontmoette in de handen van Obi-Wan Kenobi, werd geen van deze vragen uiteindelijk beantwoord, wat zorgde voor een teleurstellend einde van een slecht uitgewerkte slechterik.

Venom, Spider-Man 3

Topher Grace als Venom in Spider-Man 3 | Sony

Om te zeggen dat Topher Grace een miscast was als Venom in Spider-Man 3 zou het understatement van het decennium zijn. De That ’70s Show ster slaagde er nooit in om iets meer dan een duidelijke “Eric Foreman in een raar zwart spandex pak” vibe af te geven, waardoor de Spider-Man franchise versneld afstevende op wat de eerste reboot poging van de saga zou worden.

Count Dooku, Star Wars: Attack of the Clones

Count Dooku | Lucasfilm

General Grievous was niet de enige slecht geconstrueerde schurk in de Star Wars prequels. Count Dooku dook in Star Wars: Attack of the Clones op als weinig meer dan een doodgewone monoloogachtige slechterik. Het spreekt boekdelen over hoe saai Dooku was toen hij in de eerste akte van de volgende film werd onthoofd, waarmee een ander vergeetbaar prequelpersonage naar bed werd verwezen.

We zouden een heel artikel kunnen wijden aan het opsommen van alles wat er mis is met de standalone Catwoman-film, maar voor nu richten we ons op de schurk, Laurel Hedare. Gespeeld door Sharon Stone, Hedare is een schoonheidsproduct mogul, met een kwaadaardig plan om vrouwen make-up te verkopen die hun gezicht doet smelten. Het is zo’n domme motivatie dat het storend slecht is, zelfs in een film met als hoogtepunt Halle Berry die melk uit een kom drinkt als een echte kat.

Lex Luthor, Batman v Superman: Dawn of Justice

Lex Luthor in Batman v Superman: Dawn of Justice | Warner Bros.

Jesse Eisenberg’s verbijsterende krampachtige vertolking van Lex Luthor behoort tot de slechtste acteerprestaties in de superheldenfilm. De fans kunnen alleen maar hopen dat de iconische schurk in de toekomst plaatsmaakt voor grotere en betere slechteriken.

The Architect, The Matrix Reloaded and The Matrix Revolutions

The Architect | Warner Bros.

Met de Architect in The Matrix Reloaded krijgen we een poging tot pseudo-intellectuele filosofie in een sciencefictionfilm. De poging mislukte echter, want de ogenschijnlijke schepper van het hele Matrix-platform spuugde een eindeloze, stream-of-consciousness monoloog af die je gegarandeerd in slaap brengt, elke keer als je ernaar kijkt.

Deadpool, X-Men Origins: Wolverine

Deadpool in X-Men Origins | 20th Century Fox

Met misschien wel de grootste zonde in de stripgeschiedenis heeft 20th Century Fox het gepast gevonden om Deadpool compleet te verpesten in X-Men Origins: Wolverine. Hoe hebben ze dat precies voor elkaar gekregen? Om te beginnen door de mond van een personage met de bijnaam “Merc with a Mouth” dicht te naaien.

Gelukkig hebben we sindsdien verlossing gekregen in de vorm van een Ryan Reynolds-geleide reboot film, maar de verschrikkelijke eerste filmische iteratie van Deadpool is niet te vergeten.

Anakin Skywalker, Star Wars: Revenge of the Sith

Anakin in Star Wars: Revenge of the Sith | Lucasfilm

Oof, waar te beginnen met deze. Deze fout kan worden toegeschreven aan een heleboel mensen, waaronder in de eerste plaats schrijver en regisseur George Lucas, voor het maken van Anakin Skywalker in een nukkige, gemakkelijk gedupeerde karikatuur. Een deel van die schuld komt ook voor rekening van Hayden Christensen, voor zijn vlakke optreden, als afsluiting van een prequel trilogie vol met slechte schurken.

Mr. Freeze, Batman & Robin

Mr. Freeze | Warner Bros.

Geen enkele schurk kan de krasse ijsgrappen van Arnold Schwarzenegger in Batman & Robin overtreffen. Na de eerste twee of drie grappen, begint het minder te voelen als een noodzakelijk facet van zijn karakter en meer als complete en volslagen overkill, een uitdrukking die treffend beschrijft de meeste Batman films rond dat tijdperk van DC.

Volg Nick op Twitter @NickNorthwest

Check out Entertainment Cheat Sheet op Facebook!