Door Caroline Williams

Wij mogen dan de naakte aap zijn, maar op één maatstaf van beharing overtroeven mensen alle andere primaten. Terwijl de meeste primaten rond hun geslachtsdelen fijner haar hebben dan op de rest van hun lichaam, hebben volwassen mensen een indrukwekkend dikke bos schaamhaar.

Er is lang aangenomen dat schaamhaar een overblijfsel is van een hardere periode in onze evolutionaire geschiedenis, en dat de echte vraag is waarom de rest van het lichaam zijn beharing heeft verloren. Eerder dit jaar wees Robin Weiss van het University College London er echter op dat ons schaamhaar op een bepaald moment in onze evolutie duidelijk dikker werd dan dat op de rest van ons lichaam (Journal of Biology, vol 8, p 20). En dat moet met een reden gebeurd zijn. Wat was de reden voor de evolutie van schaamhaar?

Er is geen algemeen aanvaarde verklaring, maar er zijn in de loop der jaren veel mogelijke voordelen geopperd. De populairste verklaring is misschien wel dat dikker haar zich verzamelt in gebieden waar we zowel apocriene (geur) zweetklieren als eccriene (afkoeling) zweetklieren hebben, en dat het kan dienen om geuren te verspreiden die een signaal zijn voor seksuele rijpheid. Het kan ook een visueel signaal zijn van volwassenheid, samen met groeiende borsten en breder wordende heupen bij meisjes en diepere borstkassen en baarden bij jongens. Verschillende andere voordelen zouden het de moeite waard hebben gemaakt om het te behouden. Een dik bosje beschermt niet alleen de genitaliën tijdens de seks en op andere momenten – het vermindert bijvoorbeeld schuren tijdens het lopen – het helpt ook om onze gevoeligste regio’s warm te houden en vrij van tocht. …