Chicago is niet alleen bekend om zijn prominente sportteams en de eigenaardige herinterpretatie van pizza. De stad staat ook op de lijst van de 15 gevaarlijkste gemeenten in de Verenigde Staten. Met een bevolking van bijna 3 miljoen mensen en een moordcijfer van 17,5 per 100.000, blijft deze nederzetting een van de dodelijkste van het land.

Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Europa en het daaropvolgende herstel van de Amerikaanse economie, groeide de bevolking van de stad exponentieel. Zelfs voor die tijd, moedigde het verbod tijdperk de geboorte van georganiseerde criminele verenigingen aan. De maffia en kleinere smokkelbendes terroriseerden de inwoners van binnenuit.

In een poging om de overbevolking tegen te gaan, werden plannen voor nieuwe woningbouwprojecten vastgelegd en goedgekeurd, waarbij de bouw al in het midden van de jaren ’30 en het eind van de jaren ’40 begon. Vaak gekenmerkt door slechte levensomstandigheden en beperkte toegang tot onderwijs en sociale basisvoorzieningen, boden deze dorpen een vruchtbare bodem voor criminaliteit.

Heden ten dage zijn de meeste van de projecten op het grondgebied van Chicago afgebroken. Andere ondergingen verschillende pogingen tot aanpassing en zijn nog steeds actief. Zonder verder oponthoud, laten we eens kijken welke gebieden u moet vermijden op uw volgende reis naar de grootste stad van Illinois.

Nummer 10: Cabrini-Green Homes
Voor het eerst gebouwd in de jaren 1940 en onderging extra uitbreiding tot het begin van de jaren zestig, de Cabrini-Green Homes waren een set van door de staat verstrekte woningen in het noordelijke deel van Chicago. Misschien wel een van de bekendste locaties in het gebied, dit dorp kwam vaak in het nieuws als gevolg van het pure geweld gepleegd binnen haar grenzen.

Er vonden hier verschillende schietpartijen op politieagenten, verkrachtingen en andere misdaden plaats voor het grootste deel van de jaren ’70 en de jaren ’80. Uiteindelijk besloot de huisvestingsautoriteit van Chicago in 1995 om het hele gebied te slopen. Vanaf 2011 is alleen een korte rij vervallen gebouwen nog intact.

In de afgelopen jaren werd het gebied gemarkeerd voor renovatie. Het doel van de staat is een buurt met gemengde inkomens te creëren. Resterende criminele activiteiten, die zich vooral afspelen in de paar appartementen die zijn blijven staan, lijken het omschakelingsproces te hebben vertraagd. Het gebied blijft gevaarlijk, met lokale bewoners die af en toe geweervuur en diefstallen melden.

Nummer 9: Henry Hornet Homes
Gedragen aan de gouverneur van Illinois met dezelfde naam, werd dit project voltooid in de late jaren vijftig. Het oorspronkelijke plan omvatte verschillende hoogbouw en andere gebouwen met meerdere verdiepingen, voor een totaal van ongeveer 1650 eenheden.

Er waren verschillende bendes, waaronder de Blackstone Rangers, Gangster Disciples en Four Corner Hustlers, actief in het gebied. Bewoners van de Henry Hornet Homes bevonden zich vaak in het midden van gewelddadige gevechten, waarbij schoten werden gelost. Ook vonden hier tussen de jaren zeventig en tachtig een aantal enigszins beroemde verkrachtingen en moorden plaats.

Op den duur kregen de bewoners van dit woonproject genoeg van de ondraaglijke leefomstandigheden en het voortdurende gevaar. Een groep van hen spande in 1991 een collectieve rechtszaak aan tegen de stad Chicago en de lokale huisvestingsautoriteit. Ze klaagden over problemen met het sanitair, de verlichting en knaagdierenplagen. De sloop begon in 1995 en was in 2008 voltooid.

Nummer 8: Stateway Gardens
Betrekkelijk dicht bij de Robert Taylor Homes, in de buurt van Bronzeville, lag het wooncomplex Stateway Gardens. Dit project, dat in 1955 werd gebouwd en onderdak bood aan meer dan 3000 mensen, werd al snel een broeinest van criminele activiteiten en viel onder de controle van verschillende bendes.

Volgens een studie was Stateway Gardens in 1984 een van de armste gebieden van de Verenigde Staten. Drugs en andere verboden middelen tierden welig door de straten van deze buurt. In een poging om de schade te beperken, vormde de stad Chicago een gespecialiseerde politie-eenheid die op verschillende plaatsen particuliere beveiligingsfirma’s zou vervangen.

Na verschillende mislukte reorganisatieplannen, besloot de CHA uiteindelijk het complex te slopen. De werkzaamheden begonnen in 1996, maar sommige gebouwen bleven staan tot 2007. Het terrein wordt nu omgebouwd tot een gemengde inkomenswijk, terwijl er nog steeds sporadisch geweld plaatsvindt in het gebied.

Nummer 7: Robert Taylor Homes
Een van de wooncomplexen aan de Dan Ryan Expressway, in het zuidelijke deel van Chicago, de Robert Taylor Homes werden gebouwd tussen 1961 en 1962. Het project werd opgedragen aan Robert Taylor, een Afro-Amerikaanse activist en bestuurslid van de Chicago Housing Authority.

Het complex groeide uit tot een van de grootste in het land. Op een gegeven moment boden 28 hoogbouw gebouwen tot 4415 wooneenheden. Het Robert Taylor Homes project had te kampen met problemen die vergelijkbaar waren met die van andere huisvestingsinitiatieven: drugs, geweld en armoede. De Mickey Cobra’s en Gangster Disciples domineerden de omgeving.

Naar aanleiding van de wijdverbreide criminaliteit – waaronder het doodslaan van een onderhoudswerker die met de politie samenwerkte – werden in 1993 herontwikkelingsplannen gepresenteerd. Het hele gebied, dat van 1998 tot 2007 werd gesloopt, wordt momenteel herbevolkt als een gemengde inkomenswijk.

Nummer 6: Ida B. Wells Homes
Nog steeds in de wijk Bronzeville, aan de zuidkant van de stad, waren de Ida B. Wells Homes een complex van huizen gebouwd voor Afro-Amerikanen. Het oorspronkelijke idee was om een speciale locatie te creëren voor de arbeiders die de stad overspoelden in de late jaren ’30 en vroege jaren ’40. Het project werd voltooid in 1941.

Na de Tweede Wereldoorlog eisten de Black P. Stones het gebied al snel op als hun eigen grondgebied. Een van de stichtende leden van deze groep zou later in zijn huis hier worden vermoord. Schietpartijen, geweld en de verkoop van verdovende middelen werden de norm. Fotojournalist en Pulitzerwinnaar John H. White kwam vaak langs om foto’s te maken van het leven van zwarte Amerikanen.

In 1995 nam het Department of Housing and Urban Development het beheer van dit complex over en plande de sloop ervan. De werkzaamheden begonnen in 2002 en werden in augustus 2011 voltooid.

Nummer 5: ABLA Homes
De ABLA Homes waren een serie van vier afzonderlijke woningbouwprojecten aan de westkant van de stad. De vier complexen werden gebouwd van 1938 tot 1962. Gedurende het grootste deel van hun levensduur boden de 3596 woningen onderdak aan meer dan 17000 mensen. Slechts een fractie daarvan woonde er echter officieel.

Facties van de Black Gangster Disciples zijn in het gebied actief geweest. Zoals bij veel andere woonprojecten waren drugs, geweld, smokkel en een algemeen gebrek aan respect voor de wet een alledaags probleem bij ABLA. Een bijzonder berucht voorval, de schietpartij op de 52-jarige Ruth McCoy, vond hier plaats in april 1987.

Na de goedkeuring van een groot revitaliseringsplan voor het gebied, werden de meeste gebouwen van ABLA Homes tussen 2002 en 2007 ofwel gesloopt of verbouwd. Het Roosevelt Square Plan beoogt de bouw van een moderne wijk met gemengde inkomens.

Nummer 4: Rockwell Gardens
Een handvol mijl ten westen van de Chicago Loop, dat een deel van East Gardfield Park beslaat, bevindt zich het gebied dat ooit bekend stond als de Rockwell Gardens housing projects. Dit complex van 1126 eenheden verrees tegen het einde van de jaren 1950. Zowel federale als staatsfondsen werden gebruikt om de bouw ervan te financieren.

Terwijl het leven hier het grootste deel van de jaren ’60 en ’70 rustig was geweest, werd het gebied betrokken bij de Operatie Clean Sweep van de stad Chicago. Deze operatie, een gezamenlijke inspanning van zowel de lokale politie als verschillende overheidsinstanties, leidde uiteindelijk tot plannen voor de herontwikkeling van meerdere door de staat verstrekte woningen.

De sloop en wederopbouw begonnen in 2003, waarbij het laatste gebouw in 2006 tegen de grond ging. De stad is van plan 750 moderne wooneenheden op te richten, waarvan een fractie is gereserveerd voor huurders die al werden bediend door de CHA.

Nummer 3: Altgeld Gardens Homes
De Altgeld Gardens Homes liggen op de grens tussen Chicago en de nederzetting Riverdale. Dit complex, dat voor het eerst werd gebouwd in 1945, biedt zijn bewoners bijna 1500 eenheden van door de staat verstrekte woonplaatsen. Volgens de volkstelling van de Verenigde Staten in 2000 bestaat 97% van de bewoners van Altgeld Gardens uit Afro-Amerikanen.

Een van de oudste van de stad, dit woonproject was het voorwerp van verschillende pogingen tot modernisering. In de jaren tachtig, kort nadat asbest officieel als gevaarlijk materiaal was bestempeld, pleitten leiders van de plaatselijke gemeenschap en bewoners voor de verwijdering ervan. De gebeurtenis wordt beschreven in ex-president Barack Obama’s boek Dreams From My Father.

Heden ten dage blijft bendegeweld een probleem in zowel Altgeld Gardens als de omliggende buurten. Leden van de Black Disciples, de Gangster Disciples, en de Black P. Stones – aangemoedigd door het ontbreken van een goede politiemacht in het gebied – gebruiken dit complex als hun uitvalsbasis.

Nummer 2: Julia C. Lathrop Homes
Het Julia C. Lathrop Homes complex is veel kleiner dan zijn tegenhangers aan de westelijke en zuidelijke kanten van de stad en ligt tussen de wijken Lincoln Park en North Center in. De bouw van de 925 eenheden begon in 1937. Sinds 21 februari 2012 is deze locatie aangemerkt als een historische bezienswaardigheid.

In 2006 stelde de Chicago Housing Authority een plan voor om de hele structuur af te breken en opnieuw op te bouwen. Gezien de historische betekenis van het gebouw verzetten de bewoners zich tegen deze plannen en drongen aan op modernisering. Uiteindelijk werd een deal gesloten: het complex zou worden gerenoveerd tot milieuvriendelijke woningen.

Ondanks de inspanningen om dit gebied veilig te houden, zijn de Julia C. Lathrop Homes onlangs het slachtoffer geworden van een vrij ernstige piek in geweld en misdaad. De Latin Kings, die het gebied nog steeds domineren, controleren de handel in verdovende middelen, wapens en andere illegale artikelen. Bijeenkomsten van bendeleden en confrontaties zijn ook schering en inslag.

Nummer 1: Dearborn Homes
Dearborn was het zoveelste woningbouwproject dat werd gebouwd om de groeiende Afro-Amerikaanse bevolking een plek te geven die ze hun eigen konden noemen. De bouw begon in 1949. Het oorspronkelijke ontwerp omvatte 800 eenheden, maar na renovatie zijn er nog slechts 660 over. Dit is ook een van de enige twee State Street Corridor projecten die nog bestaan.

In het begin van de jaren 1980 werd het gebied beheerd door verschillende criminele organisaties. De groep die bekend staat als Mickey Cobras beheerste de verkoop van narcotica en het leven van de meeste inwoners tot de jaren 2000. In 2006 stierven meerdere mensen aan een overdosis toen een versterkte variant van heroïne in de huizen terechtkwam. 30 bendeleden zouden vervolgens in hechtenis worden genomen.

Dearborn Homes blijft een van de gevaarlijkste plekken binnen de stad Chicago. In augustus 2013 braken er meerdere schietpartijen uit over het complex. Twee mannen vonden de dood, terwijl 14 anderen gewond raakten.

Dit waren de 10 gevaarlijkste woonprojecten aller tijden in Chicago!
Heb je ooit de kans gehad om door sommige van deze locaties te lopen? Heeft u verhalen en getuigenissen gehoord over het leven in dergelijke complexen?